รีเซต

โต๋ ศักดิ์สิทธิ โพสต์ซึ้งเพื่ออำลาผจก. ความทรงจำร่วมกันนาน 18 ปี ไม่มีพี่ไม่มีผม

โต๋ ศักดิ์สิทธิ โพสต์ซึ้งเพื่ออำลาผจก. ความทรงจำร่วมกันนาน 18 ปี ไม่มีพี่ไม่มีผม
มติชน
12 กุมภาพันธ์ 2564 ( 11:57 )
133

 

โต๋ ศักดิ์สิทธิ โพสต์ซึ้งเพื่ออำลาผจก. ความทรงจำร่วมกันนาน 18 ปี ไม่มีพี่ไม่มีผม

ถือเป็นเรื่องเศร้าสำหรับการจากไปของผู้จัดการส่วนตัวของ โต๋ ศักดิ์สิทธิ์ โดยหนุ่มโต๋ได้โพสต์ข้อความอาลัยถึง วิ ผู้จัดการส่วนตัว ที่จากไปอย่างกระทันหันและผ่านร้อนผ่านหนาวมาด้วยกัน 18 ปี

ถ้าเปรียบอาชีพศิลปินของผมเป็นรถที่ผมเป็นผู้ขับ

พี่วิก็คือคนที่นั่งเบาะหน้าตั้งแต่วันออกเดินทาง
.
เป็นคนที่ดูแลจัดการทุกอย่าง คุยปรึกษาได้ทุกเรื่อง
เป็นคนที่คอยเร่งเวลาช้าคอยเตือนเวลาเร็ว
เป็นคนที่ตื่นตัวเป็นพิเศษ เพื่อให้แน่ใจว่าผมกำลังไปถูกทาง
เป็นคนที่คอยชะโงกดูว่าข้างหน้ามีอันตรายหรือเปล่า
และหากมีเรื่องอะไร เป็นคนที่บอกว่า น้องอยู่บนรถ เดี๋ยวพี่ลงไปเคลียร์เอง
.
สิ่งที่มีค่าที่สุดในชีวิต ไม่ใช่ความสำเร็จที่ยอดเขา
แต่คือผู้ร่วมเดินทาง
รถคันนี้เดินทางมา18ปี ได้ขึ้นเขาลงเขามาหลายครั้ง ฝ่าแดดฝ่าฝนหลายครั้ง
แต่สิ่งที่ไม่เคยเปลี่ยนเลยคือ พี่วิที่นั่งอยู่เบาะหน้า
.
ทีมงานจะรู้ว่าพี่วิชอบแทนตำแหน่งตัวเองว่าอีป้า ไม่ชอบใช้คำว่าผู้จัดการ เพราะสำหรับเราสองคนมันเป็นแบบนั้นจริงๆ เรารักกันเหมือนครอบครัว ผมรู้ว่าพี่รักและห่วงผมมาก รักเหมือนลูกเหมือนหลานจริงๆ
.
ผมคงจะคิดถึงพี่มากๆเลยนะ ยิ่งเวลาไปงานแล้วมองไปไม่มีพี่นั่งอยู่ วันก่อนที่พี่จะไปเรายังไปถ่ายงานใหม่กันอยู่เลย นาทีก่อนที่พี่จะไปเรากำลังเดินคุยเรื่องคอนเสิร์ตเปียโนกันอยู่เลยเนอะ ทุกคอนเสิร์ตใหญ่ของผม พี่วิจะอยู่ที่คอนโทรลคอยคุมโชว์ ต่อไปนี้เวลาอยู่บนเวทีผมจะมองไปที่คอนโทรลส่งยิ้มให้พี่เหมือนทุกครั้งนะ
.
นี่ผมมานั่งไล่ดูรูปพี่อยู่ เรามีรูปคู่กันไม่เยอะ เพราะสลับกันถ่าย เรารู้มุมกัน รูปผมบนสื่อ เกินครึ่งพี่ก็เป็นคนถ่ายไง วันนี้แลกกันนะพี่ รูปงานพี่ ผมขอใช้รูปที่ผมเป็นคนถ่ายให้ รูปนี้ผมจำได้ว่าพี่ชอบมาก เอาจริงๆตอนนี้ที่กำลังนั่งเขียนโพสนี้อยู่ ถ้าปกติผมก็จะส่งให้พี่อ่านเพื่อคอมเม้นท์แล้ว รู้เลยพี่จะตอบว่า มันโอเคละน้อง รีบโพสได้แล้ว แก้โน่นแก้นี่อยู่ได้
.
พี่จำได้ไหม ที่เคยคุยกันว่าจะดูแลกันจนไม่ไหว
ขอบคุณพี่ที่ทำตามสัญญานั้นจริงๆ ผมภูมิใจนะ ที่ได้ตอบแทนพี่ ได้ส่งพี่ไปในอ้อมแขนตัวเอง แต่มันก็ยังเทียบกับพระคุณที่พี่ทำให้ผมไม่ได้หรอก
.
ศิลปินเป็นคนที่อยู่เบื้องหน้า เป็นที่รู้จักผลงานมากมาย แต่พี่ชอบอยู่เบื้องหลัง ผลงานของพี่ก็คือศิลปินที่ชื่อโต๋ไง จะไม่มี โต๋ ศักดิ์สิทธ์ิ ในวันนี้เลย ถ้าไม่มี วิศัลยา สาตรพันธุ์ นะพี่
.
งานพี่วินั้นไม่ง่าย งานพี่วิคือการดูแล ปกป้อง ติดตามและสนับสนุนศิลปินเพื่อให้ทุกอย่างออกมาดีที่สุด งานพี่วิอาจจะทำให้คนอื่นเข้าใจผิดคิดว่า อีป้านี่ จู้จี้จุกจิก หลายสิ่งเหลือเกิน งานพี่วิอาจไม่ได้เป็นที่รักของทุกฝ่าย
ผมเคยถามว่า พี่รับมันได้ยังไง
พี่วิตอบว่า ใครจะเกลียดจะด่าพี่ พี่ไม่สนใจ
แต่เค้าต้องรักน้อง งานน้องต้องออกมาดี
นี่แหละครับ พี่วิ ของผม
.
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับชีวิตของพี่วิ ที่เป็นพระพรมาสู่ผมและครอบครัว
ขอบคุณพระเจ้าสำหรับการเดินทางของเราสองคน ที่เต็มไปด้วยความรัก ความผูกพัน และความทรงจำที่จะอยู่ในใจตลอดไป
.
ประโยคสุดท้ายที่พี่พูดกับผมก็คือ น้องๆไปก่อนเลย พี่ขอพักแปป
.
วันนี้พี่วิได้ไปเป็นนางฟ้าคอยเฝ้าดูศิลปินคนนี้จากบนสวรรค์แล้ว พี่ไม่ต้องห่วงหรอกนะ พี่ก็รู้นิว่า ผมไม่เคยและจะไม่มีวันทำให้พี่ผิดหวัง ไม่ต้องเหนื่อยแล้ว พักผ่อนให้สบายนะครับ
แค่คอยส่งยิ้มลงมาจากสวรรค์ก็พอ
แค่ยิ้มก็พอเนอะ
.
ขอบคุณพี่วิสำหรับทุกอย่างนะครับ
รักและเคารพตลอดไป
โต๋ ศักดิ์สิทธิ์ เวชสุภาพร
11.02.2021
Wisallaya Satrabhandhu”