บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 11 หน้า 6
เหมยลี่เหน็บ “นายน้อยคิดถูกแล้วล่ะค่ะ งานนี้ต้องจัดให้เงียบที่สุด งานแต่งงานที่จัดขึ้นเพื่อขายผ้าเอาหน้ารอดอย่างนี้ น่าอับอายจะตายไป คนรู้น้อยเท่าไหร่ยิ่งดี”
“เรื่องน่าอับอายยิ่งกว่านี้ยังมี ก็ที่เรามีผู้หญิงอย่างเธอชูคออยู่ในบ้านนี้ไงล่ะ”
เหมยลี่คอแข็งหน้าตึงด้วยความโกรธ
“อั๊วหวังว่า ลื้อแต่งงานแล้วจะรู้จักคิด ท่าอั๊วจะหมดหวังซะแล้ว”
“ป๊าจะมาหวังอะไรกับลูกนอกคอกอย่างผม”
“นั่นสิ..อั๊วไม่น่าโง่ที่หวังว่าคนอย่างลื้อจะเปลี่ยนได้”
เจ้าสัวตงกับทรงกลดจ้องหน้ากันอย่างไม่มีใครลงให้ใครก่อน
อันเตือน “นายน้อยครับ วันนี้วันมงคลนะครับ”
ปอบอกผู้เป็นลูก “ไป อาอัน พานายน้อยไปได้แล้ว”
ทรงกลดเมินหน้าจากเจ้าสัวตงแล้วเดินออกไป อันเดินตามออกไป เจ้าสัวตงมองตามทรงกลดอย่างอดเหนื่อยใจไม่ได้
ปอพูดให้เจ้าสัวตงสบายใจ “วันนี้วันดีครับ ทุกอย่างต้องเป็นไปอย่างราบรื่นแน่นอน”
หมงเออออ“ครับ ไม่มีอะไรที่ป๊าต้องเป็นห่วง ป๊าเตรียมรอรับไหว้ลูกสะใภ้ได้เลย” หมงยิ้มประจบ แต่ตาแวววับเพราะรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นต่อไป
รถทรงกลดมีโบสีชมพูประดับให้รู้ว่าเป็นรถเจ้าบ่าว แล่นมาจอดหน้าบ้าน อันที่เป็นคนขับรถลงมาเปิดประตูให้ทรงกลดลงจากรถ ทรงกลดกับอันมองเข้าไปในบ้าน เพื่อนบ้านต่างกันมามุงดูกันอย่างตื่นเต้น
“นายน้อยครับ..”
“ฉันแน่ใจแล้ว”
“แต่ผมยังรู้สึกค้างคาใจอะไรบางอย่าง”
“ฉันเชื่อใจอาจู ไม่ว่างานแต่งงานครั้งนี้เกิดขึ้นเพราะอะไรหรือเพราะฝีมือใคร ฉันได้แต่งงานกับอาจู..ผู้หญิงคนที่ฉันจะอยู่ด้วยไปตลอดชีวิต...แค่นี้ก็เกินพอแล้ว”
“แต่นายน้อยยังไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ดีพอ..”
“ใช้สมองให้น้อย..ใช้หัวใจคิดแทนบ้าง แล้วแกจะเข้าใจ”
ซิ่วเอ็งกับเง็กเดินออกมาต้อนรับ เว่ยผลุบๆโผล่ๆมองมาจากด้านหลังเง็ก เว่ยยิ้มกว้างอย่างตื่นเต้นแล้ววิ่งปรู๊ดเข้าบ้านไป
“เชิญ..”
ทรงกลดกับอันค้อมหัวให้ซิ่วเอ็งกับเง็กแล้วเดินเข้าบ้านไป
อาจูในชุดเจ้าสาวนั่งอยู่หลังผ้าม่านที่กั้นกลางไว้ เว่ยพรวดพราดเข้ามา “แจ้จูๆ!! เจ้าบ่าวมาแล้วๆ!”
อาจูบีบสองมือแน่นอย่างตื่นเต้น