บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร เรื่อง สิงห์ ตอนที่ 1 หน้า 2
เจ้าสัวตงเสียงเข้ม “ทำไม? มีปัญหาอะไร?”
ทรงกลดเชือดนิ่มๆ “ก็ไม่มีปัญหาอะไร ป๊าคงอยากพาเมียเด็กไปอวดเพื่อนฝูง แต่ป๊าแน่ใจเหรอครับว่า เมียที่เก็บมาจากโรงน้ำชา มันน่าอวด!”
เหมยลี่แทบกรี๊ด แต่หมงแอบดึงแขนไว้ ส่งสัญญาณให้เหมยลี่สะกดใจไว้ เจ้าสัวตงดุฟ้าผ่า “ไอ้ทรงกลด!”
ทรงกลดกวน “ไม่ต้องเสียงดังก็ได้ รู้แล้วว่ารีบ ป๊านี่ขยันออกงานจริงๆ แต่เลือกไปแต่งานสำคัญๆใช่มั้ยล่ะครับ งานศพแม่ของผมคงไม่สำคัญพอ ป๊าก็เลยไม่ไป!” ทรงกลดทิ้งระเบิด แล้วเดินออกไปโดยไม่สนใจว่าใครจะมีปฏิกิริยายังไง
ปอสั่งอัน “อาอัน! รีบตามนายน้อยไป!”
“ครับ เตี่ย” อันรีบตามทรงกลดไปทันที
ปอหันมามองเจ้าสัวตงอย่างเป็นห่วง เจ้าสัวตงนิ่งขรึมเก็บอารมณ์
ทรงกลดเดินเร็วๆ มาถึงทางออกจากตัวบ้าน อันเดินตามมาจนทัน “เรื่องมันผ่านไปนานแล้วนะครับ นายน้อย”
ทรงกลดชะงักหยุดหันมามองอัน “ถึงเวลาจะผ่านไปกี่ปี ฉันก็จะไม่ยอมให้ป๊าลืม! ป๊าจะลืมเรื่องฉันกับแม่ไม่ได้เป็นอันขาด ฉันถึงต้องกลับมายังไงล่ะ อาอัน!” ทรงกลดเดินออกไปจากตัวบ้าน อันเดินตามติดไปอย่างรู้หน้าที่
เจ้าสัวตงยืนนิ่งอย่างสะเทือนใจเมื่อทรงกลดพูดถึงแม่ เจ้าสัวตงพึมพำ “วรดี...”
ปอเดินเข้ามาหาเจ้าสัวตงอย่างเข้าใจเรื่องทุกอย่างดี แต่ก็ปลอบอะไรไม่ได้มากกว่าทำหน้าที่ของตัวเอง “ได้เวลาแล้วล่ะครับ”
เหมยลี่เข้าไปเกาะแขนเจ้าสัวตงทำทีเป็นเห็นใจ แต่ที่แท้แอบเรียกร้องความสนใจ เหมยลี่น้ำตาคลอ “นายใหญ่คะ..อย่างนี้เหมยลี่ไม่ไปด้วยดีกว่านะคะ เหมยลี่ไม่อยากให้นายน้อยไม่พอใจ”
เจ้าสัวตงไม่ใส่ใจ “ก็ดีเหมือนกัน จะได้ไม่มีเรื่อง” เหมยลี่ชักสีหน้าทันที แต่พยายามคุมอารมณ์ไว้ หมงไอโขลกออกมาอย่างกลั้นไม่ไหว “ยังไม่หายอีกเหรอ อาหมง งั้นอยู่บ้านเป็นเพื่อนเหมยลี่ก็แล้วกัน”
“ครับ ป๊า”
เจ้าสัวตงเดินออกไป ปอเดินตามไปส่ง มีลูกน้อง 4-5 คนเดินตามหลังไป เหมยลี่มองตามอย่างไม่พอใจน้ำตาเหือดแห้งหายได้ในทันที หมงก็หายป่วยทันควันเหมือนกัน
“เป็นอย่างนี้ทุกที!”
“โชคดีแล้วที่เธอไม่ต้องไปงานวันนี้”
“โชคดียังไง วันนี้เป็นโอกาสดีที่ฉันจะได้ออกงานกับนายใหญ่ ได้ประกาศให้ทุกคนรู้ว่า ฉันไม่ได้เป็นแค่เมียเก็บ แต่เป็นนายหญิงคนใหม่ของแก๊งเขี้ยวสิงห์!”
“วันนั้นของเธอใกล้มาถึงแล้ว เหมยลี่..”