บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 11 หน้า 3
ที่ระเบียงบ้านพักตากอากาศ เหยี่ยววางตะกร้าผ้าแห้งลงข้างโต๊ะที่ธารานั่งเหงาๆ เบื่อๆ เหม่อมองไปข้างนอก “ผมจะไปซื้อของ คุณอยากได้อะไรมั้ยครับ”
ดวงตาธาราเป็นประกายสดใสขึ้นมาทันที “อยากได้กับข้าวมาทำอาหารจ้ะ” ธารากุลีกุจอหากระดาษมาจดรายการส่งให้เหยี่ยว
น้ำรินเปรย “ท่าทางจะเหงาจริงๆนะนั่น พอมีอะไรให้ทำหน่อย...สดชื่นขึ้นทันตาเห็นเลย”
เหยี่ยวพยักหน้ามองธารายิ้มๆ
เหยี่ยวขี่จักรยาน น้ำรินซ้อนท้าย เหยี่ยวรู้สึกไม่ดีมากๆ เกร็ง เศร้าสะเทือนใจเมื่อต้องผ่านจุดเกิดเหตุที่สูญเสียพ่อกับแม่ เหยี่ยวก้มหน้าก้มตามองพื้นตลอดทางที่ขี่ผ่านจุดเกิดเหตุ
มือเหยี่ยวที่จับแฮนด์รถไม่นิ่ง รถแกว่งไปแกว่งมา ไม่นิ่ง น้ำรินมองเหยี่ยวอย่างเป็นห่วง
ทั้งคู่มาถึงตลาดเล็กๆ แห่งหนึ่ง เหยี่ยวยังมีสีหน้าซีดเซียวจากการที่ต้องขี่จักรยานผ่านจุดเกิดเหตุ น้ำรินสงสารเหยี่ยวจับใจก็ทำเป็นร่าเริง
“เล่นทายชื่อเพลงกันมั้ย...คุณร้องแล้วฉันจะทายชื่อ”
“ไม่เอา...คนจะได้หาว่าผมบ้าน่ะสิ เอางี้ ผมถามคุณดีกว่า..คุณชอบกินอะไรมั่ง”
“ฉันจำไม่ได้” น้ำรินกับเหยี่ยวเดินผ่านร้านขายอาหารทะเล อยู่ดีๆ น้ำรินก็นึกออก “ฉันชอบทานสลัดผักกับหมูอบ... “ หญิงสาวตื่นเต้น “คุณ! ฉันจำได้ตั้งหลายอย่างแล้ว”
เหยี่ยวพยักหน้า “ชื่อน้ำ มีแฟนชื่อพี่ธร ชอบสีฟ้า ชอบกินขนมชั้นรูปดอกกุหลาบ ชอบสลัดผักกับหมูอบ”
น้ำรินตาโต “โห...นี่คุณจำเรื่องเกี่ยวกับฉันได้หมดเลยเหรอ”
เหยี่ยวรีบแก้เขิน “ผมจำไว้หาร่างให้คุณไง แต่คราวหน้าช่วยจำอะไรที่มันได้เรื่องได้ราวหน่อยนะ ข้อมูลพวกนี้ใช้ไม่ได้เลย” ชายหนุ่มเสก้มดูรายการกับข้าวที่ธาราสั่ง
“อุ๊ย คุณธาราสั่งซื้อกับข้าวที่ฉันชอบทั้งนั้นเลยสงสัยเค้าเคยเป็นญาติกับฉันเมื่อชาติที่แล้วถึงได้ชอบอะไรเหมือนฉัน”
“อีกแล้ว ใส่เสื้อเหมือนกันก็ว่าเป็นแฟนกัน...ชอบกินอะไรเหมือนกันก็เป็นญาติ ใครชอบกุ้งกับปลาก็เป็นญาติคุณหมดเลยสิ” เหยี่ยวพูดจบก็เดินไปสั่งของกับแม่ค้า
“นิสัย!!” น้ำรินค้อนควักตามหลังเหยี่ยว
รถของสงครามแล่นเข้ามาจอดบริเวณจุดเกิดเหตุอุบัติเหตุรถคว่ำริมถนน ที่วิญญาณชลชาติสิงอยู่
สงครามลงมาจากรถเสียงโทรศัพท์มือถือดังขึ้น...สงครามรับสาย “ว่าไงผู้กอง.. คุณธาราเป็นยังไงบ้าง”