บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 17 หน้า 2
เหยี่ยวถือปืนพุ่งตัวกลิ้งเข้ามาหลังกองไม้ใหญ่ มือปืนคนหนึ่งวิ่งตามมา
เหยี่ยวตวัดขาเตะปืนในมือมือปืนกระเด็น ยกปากกระบอกปืนจ่อไปที่มือปืน“เจ้านายแกเป็นใคร”
มือปืนยิ้มเหี้ยมไม่ตอบ ดีดตัวลุกขึ้นได้ เตะปืนในมือเหยี่ยวกระเด็นออกไป เหยี่ยวยกเท้าขึ้นเตะตัวมือปืนจนเซเสียหลักไปเช่นกัน
สงครามถือปืนจะตามไปช่วยเหยี่ยว เหล่ามือปืนเข้ามาเห็นสงครามพอดี จึงกราดยิงเข้าใส่
สงครามกระโจนหลบกระสุน กลิ้งไปตามพื้นก่อนจะยิงตอบโต้สู้กับเหล่ามือปืนล้มทั้งยืน
เหยี่ยวกระเด็นล้มลงที่พื้น มือปืนตามเข้ามาแล้ววาดปืนยิงใส่เหยี่ยว เหยี่ยวกลิ้งตัวหลบ กระสุนพลาดเป้าอย่างเฉียดฉิว มือปืนวาดปืนหันหาตัวเหยี่ยวครู่หนึ่ง จู่ ๆ เหยี่ยวก็โผล่ออกมาจากด้านหลังรวบตัวมือปืนไว้
มือปืนสะบัดตัวหลุดออกมาแล้วหันกลับไปจะยิงใส่ เหยี่ยวกระโดดเตะปืนในมือมือปืนจนลอยสูงขึ้น
เหยี่ยวกระโจนตัวลอย คว้าปืนของมือปืนมาได้ แล้วยิงเข้าใส่ เปรี้ยง ๆ ๆ มือปืนโดนยิงจนร่วง สิ้นท่า
สงครามถือปืนวิ่งหนีเหล่ามือปืน หลบกระสุนอย่างทุลักทุเล
สงครามก้มหลบและยิงสู้กระหน่ำไปหลายนัด
เหยี่ยวถือปืนวาดไปรอบตัวมองหามือปืนคนอื่นเพื่อจัดการ ครู่หนึ่งก็ชะงักเมื่อเห็นเงาคนวูบเข้ามา เหยี่ยวหันไปยิงทันควัน มือปืนล้มลงนอนจมกองเลือดตรงหน้า
มือปืนอีกคนยืนแอบอยู่อีกมุม ยิ้มเหี้ยมวาดปืนในมือเหยียดตรงไปยังเหยี่ยวที่ยืนหันหลังให้ตอนนี้
สงครามเข้ามาอีกทาง เห็นมือปืนกำลังจะยิงเหยี่ยว
สงครามตกใจรีบยกปืนยิงไปทางมือปืนข้างหลังเหยี่ยว “หมวด... ระวัง !”
เหยี่ยวหันมาเห็นมือปืนอีกคนวาดปืนตรงมาทางด้านหลังสงครามเช่นกัน “ผู้การ...หลบ !!”
เหยี่ยวกับสงครามต่างเอี้ยวตัวหลบวูบ เหยี่ยวยิงเข้าใส่มือปืนที่อยู่ข้างหลังสงคราม...เปรี้ยง
สงครามยิงเข้าใส่มือปืนที่อยู่ข้างหลังเหยี่ยว...เปรี้ยง
มือปืนที่อยู่ด้านหลังเหยี่ยวกับสงครามโดนยิงจนล้มลงทั้งคู่ แต่ทว่า...มือปืนที่อยู่ด้านหลังสงครามยังยกปืนขึ้นมายิงใส่สงครามอีกครั้ง เปรี้ยง...
กระสุนแหวกอากาศพุ่งตรงไปทางด้านหลังสงคราม
เหยี่ยวร้องอย่างตกใจมาก “ผู้การ !!”
สงครามสะดุ้งเฮือก