บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 14 หน้า 5
สงครามหันมาบอกดารณี “สั่งสายสืบให้ตรวจสอบข้อมูลส่วนตัวนายภพธร ทั้งกลุ่มเพื่อนสนิท และธุรกิจส่วนตัว”
“ผู้การสงสัยอะไรเหรอคะ”
“ยังไม่รู้ .. แต่ผมไม่ค่อยไว้ใจ ถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากลให้รายงานผมด่วนที่สุด” สงครามเอ่ยด้วยใบหน้าเครียดขึ้ง
ธาราเหลือบมองภพธรอย่างรู้ทัน “ธรมีเรื่องอะไรจะคุยกับอา ?”
“นอกจากคุณพ่อก็คงมีแต่คุณอา..ที่ดูแลเอาใจใส่ผมมาตั้งแต่เล็ก” ภพธรชำเลืองมองตำรวจที่เฝ้าอยู่ตามจุดต่าง ๆ รอบบ้านพัก ไม่อยากให้ตำรวจได้ยิน จึงเข็นรถพาธาราเลี่ยงไปทางอื่น
ภพธรหยุดรถเข็นของธารา ก่อนย่อตัวลงบอกเรื่องสำคัญกับธารา “นักสืบของผมเพิ่งส่งข่าวมา.. คนบงการทำร้ายคุณอาคือนายหน้าค้าที่ดินบนเกาะเสม็ด ที่เคยขอซื้อที่ดินจากบริษัทของเราแต่เราไม่ยอมขาย”
“จริงเหรอ?”
“ผมกำลังให้นักสืบรวบรวมหลักฐานเพื่อแจ้งความดำเนินคดีกับพวกมัน”
สีหน้าธาราเคร่งเครียด ไม่คิดว่าชีวิตจะต้องมาเจออันตรายแบบนี้
“คุณอาไม่ต้องกลัวนะครับ ผมจะไม่ยอมให้ใครทำร้ายคุณอาเด็ดขาด เพราะคุณอาคือผู้ให้ชีวิตใหม่กับผม”
ในอดีตนั้น ภพธรมองรูปที่ตัวเองถ่ายคู่กับธาราในวันรับปริญญาด้วยสายตาอาฆาตแค้น“แกคือฆาตกรที่ฆ่าพ่อฉันอย่างเลือดเย็น”
หากแต่ในปัจจุบัน ภพธรพูดกับธาราด้วยความเคารพนอบน้อม “ตั้งแต่วันที่พ่อเสีย... คุณอาเมตตาเลี้ยงผมให้ความรักความอบอุ่นเหมือนผมเป็นลูกแท้ ๆ ทำให้ผมไม่เคยรู้สึกว้าเหว่หรือโดดเดี่ยว”
ในอดีต ภพธรจ้องรูปเขากับธาราที่ตัวเองกำลังจุดไฟเผาด้วยความแค้น ภพธรจ้องเขม็ง ดวงตาแดงก่ำเต็มไปด้วยความแค้นที่ฝังรากลึกในจิตใจ “แกพรากทุกอย่างไปจากชีวิตฉัน”
ปัจจุบัน ภพธรแสร้งตีหน้าเศร้า หวังเรียกคะแนนความเห็นใจจากธารา “คุณอามีพระคุณกับผมมาก... มากเกินกว่าที่ผมจะทดแทนบุญคุณได้หมด ผมโชคดีที่ได้รับความเมตตาจากคุณอา จนบางครั้งผมรู้สึกเหมือนได้อยู่กับแม่”
ธาราอึ้งไปเล็กน้อย ไม่คิดว่าภพธรจะรู้สึกกับเธออย่างนั้น “อาไม่มีลูกชายแต่ก็รักธรเหมือนลูกจริง ๆ ... อาดีใจที่เห็นธรเติบโตและมีอนาคตที่ดี”
“แต่ผมกังวลใจ ไม่อยากให้แม่หลงเชื่อคำพูดคนอื่นมากเกินไป”
“ธรกำลังจะบอกอะไร ?”