รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 10 หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ ภพรัก ตอนที่ 10 หน้า 3
27 พฤศจิกายน 2557 ( 12:16 )
1.4M
ภพรัก ตอนที่ 10
19 หน้า

ในรถไฟตู้โดยสารแบบชั้นสาม เหยี่ยวเอากระเป๋าเป้วางบนชั้นวางของ ทิ้งตัวลงนั่งอย่างเหงาๆ เพราะเอาเข้าจริงตัวเองก็เคยชินกับการมีน้ำรินในชีวิต  

เหยี่ยวชะโงกหน้าออกไปมองนอกหน้าต่าง...ซ้ายทีขวาที  หน้าเสียเล็กน้อยเมื่อไม่เห็นแม้เงาของน้ำริน

ชายหนุ่มพิงร่างตัวเองกับที่นั่ง เหมือนทำใจแล้วว่าน้ำรินคงไม่มาแน่ แต่พอเหลือบไปมองข้างๆ กลับเห็นน้ำรินนั่งตาแป๋วอยู่ข้างๆ “อ้าว...ไหนบอกไม่มาไง”

คนถูกถามทำหน้าเซ็ง “ชีวิตฉันมีทางเลือกมานักเหรอ  จะไปไหนมาไหนก็ไม่ได้ต้องมาตามติดอยู่กับคุณอยู่เนี่ย”

เหยี่ยมอมยิ้ม “ฮึๆ” 

“ไม่ต้องมาหัวเราะเลย  เออ..แล้วทำไมแฟนไม่มาส่ง”

“ใครแฟน”

“หมวดแนนไง”

“เค้าไม่ใช่แฟนผม”

น้ำรินเกือบจะยิ้มออก แต่ยังเก๊ก “นางไม่รู้เหรอว่าคุณไปไหน”

เหยี่ยวเอามือเท้าที่พนักเก้าอี้เหมือนโอบที่ไหล่ของน้ำริน “ผมจะไปฮันนีมูน...ไม่อยากให้ใครกวน”

“ฮันนีมูน? ฮันนีมูนกับใคร?” น้ำรินถามอย่างงงๆ

เหยี่ยวขยับเข้าไปใกล้น้ำริน  แล้วจ้องเข้าไปในตา “คุณไง! ตัวติดกันขนาดนี้...ยิ่งกว่าคู่ใหม่ปลามันอีกนะขาดก็แต่เรายังไม่ได้....”

น้ำรินคิดตามแล้วหน้าแดง “บ้า..” น้ำรินรีบลุกหนีทันที  เหยี่ยวมองตามขำๆ

 

สงครามมารับธาราที่บ้าน เขาอุ้มธาราอย่างทะนุถนอมออกจากรถเข็น พาไปนั่งที่ข้างคนขับที่รถตัวเองแล้วคาดเข็มขัดนิรภัยให้อย่างเบามือ

 ธารามองสงครามอย่างซาบซึ้ง รู้สึกได้ถึงความอาทรของสงคราม แล้วจึงหันไปบอกแม่บ้าน “อย่าบอกใครว่าฉันไปไหน ถ้าใครถามก็บอกว่าฉันไปพักผ่อน ไม่อยากให้ใครกวน”

แม่บ้านตอบรับแล้วจึงปิดประตูรถให้ธารา ก่อนสงครามจะขับรถออกไป

 

สงครามขับรถแล้วถามธาราอย่างเป็นห่วง “นั่งสบายมั้ย”

“สบายแล้วค่ะ.. ความจริงฉันไม่ค่อยเชื่อสมมุติฐานของคุณที่บอกว่ามีคนจะลอบทำร้ายสักเท่าไรหรอกนะคะ”

“ป้องกันไว้ก่อนจะเป็นอะไรไป .. อย่างน้อยคุณจะได้มีโอกาสมาพักผ่อนด้วย”

ธาราได้กลิ่นหอมๆ ในรถ มีสีหน้าแปลกใจ สงครามหันไปมองแล้วนึกรู้ “หอมกลิ่นดอกไม้ใช่มั้ย เปิดดูในลิ้นชักสิ” 


19 หน้า