บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 8 หน้า 3
เจนนี่หันไปมองอ๋อมแอ๋มที่ขี่สกุ๊ตเตอร์ขนาบข้างอึ้ง เพราะเห็นรัชนีซ้อนท้ายอ๋อมแอ๋มอยู่ “ใครซ้อนท้ายแกมา?”
“อย่ามากวนประสาท รีบตามพี่วัชนู่นเร็ว!”
อ๋อมแอ๋มหันมองเจนนี่ก็อึ้ง เห็นรัชนีซ้อนท้ายเจนนี่อยู่ รัชนีโบกมือให้ ยิ้มเยือกเย็น “นังเจน....ใครซ้อนท้ายแก?”
เจนนี่หันมองหลังตัวเอง เห็นรัชนีเต็มๆ รัชนียิ้มยะเยือกให้ แล้วก็หมุนคอติ้วๆๆ “กรี๊ดดดด!!!!”
สองสาวโดดลงน้ำว่ายหนีทันที รัชนีเลยขี่สกุ๊ตเตอร์แทนหัวเราะสะใจ
อนวัช สัญญามองเหตุการณ์อึ้งๆ สัญญาสงสารสองสาว แต่อนวัชโล่งใจที่นุชยังไม่เห็นอ๋อมแอ๋มเจนนี่
เจนนี่อ๋อมแอ๋มกลัวๆวิ่งขึ้นมาจากทะเล
เจนนี่ท่าทางกลัวหนักกว่า “แก ทำไงดี ผีหลอก”
“ก็ไปทำบุญสิ! เราไม่เคยไปทำอะไรเค้า เค้าก็แค่มาขอส่วนบุญ แสดงว่าเราเป็นคนมีบุญ!”
“เท่ห์อ่ะแก...แกไม่กลัวผีเหรอ?”
“ผีก็กลัว แต่กลัวไม่ได้ผัวมากกว่า เร็วเข้า! ตามไปสร้างความร้าวฉานด่วน!” อ๋อมแอ๋มรวบรวมความกล้า มุ่งหน้าสู่ภารกิจต่อ
อนวัชจูงมือวรานุชวิ่งเข้ามาด้วยความเร่งรีบ หวังจะพาวรานุชเก็บของและเช็คเอาท์ออกจากโรงแรม วรานุชงงๆ โดยสัญญาตามมาด้วย “ทำไมรีบจังเลยคะวัช อยู่ๆก็จะกลับ”
“พอดีผมมีงานด่วนนะ...”
“แต่คุณถูกพักงานนี่คะ?”
“นั่นสิ ผมเลยสงสัยว่าเค้าตามผมให้รีบเข้าไปออฟฟิศทำไม?”
อนวัชรีบจูงมือวรานุชจะเดินไปทางโรงแรม วรานุชยิ่งงงหนัก แต่แล้วทั้งสามคนก็ต้องชะงักเมื่อเห็นภาพตรงหน้า อ๋อมแอ๋มเจนนี่ที่ตัวเปียกยืนอยู่ วรานุชมองด้วยความอึ้ง ทั้งอนวัชกับสัญญาต่างพากันคิดไม่รอดแน่ๆ
วรานุชหันมาถามวัช “เค้ามาได้ยังไงคะวัช?”
“ไม่ต้องถาม ตบเลยเฉิ่ม!” รัชนีจะพุ่งเข้าร่างนุช
แต่สัญญาเหนี่ยวคว้าไว้ได้ก่อน “อย่ายุ่งเรื่องคนเลยนะเมียจ๋า” พูดจบสัญญาลากรัชนีแว้บหายไปด้วยกัน
“นี่ ชั้นมายังไงไม่สำคัญหรอก แต่มาถูกได้ยังไงต่างหากสำคัญกว่า”
วรานุชหันมองอนวัช อนวัชรีบพูดแก้ตัว “ผมไม่ได้บอกพวกเค้านะนุช ผมไม่รู้จริงๆว่าพวกเค้ามาได้ยังไง”
วรานุชหันกลับไปมองพวกอ๋อมแอ๋มเจนนี่
อ๋อมแอ๋มได้ที “แหม...พี่วัชคะ ถ้าพี่วัชไม่เป็นคนบอกพวกเรา พวกเราจะรู้ได้ยังไงว่าพี่วัชอยู่ที่นี่”
เจนนี่ผสมโรง “ใช่...แล้วถ้าพี่วัชไม่ได้ชวนให้เราตามมา พวกเราจะกล้ามาได้ยังไงละคะ?”