รีเซต

บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 6 หน้า 6

บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 6 หน้า 6
20 เมษายน 2558 ( 14:15 )
226.7K
สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 6
14 หน้า

 

อรพิณ รัชนีในร่างวรานุชยืนจังก้าอยู่หน้าคอนโดที่ทั้งสองคนมาตามใบเสร็จค่าเช่าห้อง ทั้งคู่ถือถาดพิซซ่าคนละถาด มองป้ายชื่อคอนโด...อรพิณก้มดูใบเสร็จรับเงิน “มันอยู่ห้องที่นี่”

“ไป!”รัชนีพาร่างวรานุชเดินฉับๆเข้าคอนโดไปทันที อรพิณยิ้มรีบเดินตาม

 

เจนนี่เอาหมอนทุบตีอ๋อมแอ๋มอยู่ “ทำไมแกต้องส่งคลิปชั้นไปด้วยห๊า! ชั้นอายนะแก!”

“อายนิดหน่อยแต่ได้ผัว คุ้มป่ะล่ะ? ดีนะที่คืนแรกของพวกเรา ชั้นฉลาดแอบเม็มเบอร์เมียพี่วัชเอาไว้ป่านนี้นังเมียหลวงมันคงร้องไห้กระซิกๆ ชวนพี่วัชทะเลาะน่าเบื่ออยู่แน่ๆ”  

ทันใดนั้นเสียงเคาะประตูดังขึ้น สองสาวชะงัก

อรพิณดัดเสียงแมน “ส่งพิซซ่าครับ!!”

อ๋อมแอ๋มงง “พิซซ่าอะไร? ชั้นไม่ได้สั่ง!”  

“จ่ายเงินแล้วนะครับ!”

“เออๆ ชั้นนี่แหละสั่งเอง... “ เจนนี่กระซิบอ๋อมแอ๋ม “ของฟรีนะแก อย่าคิดมาก”

เจนนี่พุ่งไปเปิดประตู พอเปิดประตูก็เห็นรัชนีในร่างวรานุชยืนเข้มอยู่ ในมือถือกล่องพิซซ่าที่เปิดแล้วสองกล่อง ข้างๆ อรพิณยืนคุมเข้ม 

ทั้งอ๋อมแอ๋ม เจนนี่ชะงักมองการแต่งตัวรัชนีในร่างวรานุชงงๆ “ชุดพนักงานพิซซ่าแปลกๆนะแก???” 

รัชนีไม่รอ เปิดพิซซ่าแล้วโปะเข้าหน้าสองสาวทันที สองสาวกรี๊ดวี้ดว้าย  อรพิณมองภูมิใจเพื่อนสาว  รัชนีเดินปรี่เข้าไปหาอ๋อมแอ๋มเจนนี่ทันที 

อ๋อมแอ๋มโวยวาย “แกเป็นใคร! ทำแบบนี้ทำไม!”

“ชั้นเป็นเมียคุณสัญ..... “ รัชนีชะงักนึกได้ “เมียไอ้จืดไงล่ะ!!!” 

อ๋อมแอ๋มเจนนี่งงมองหน้ากัน จืดไหน

“เค้าหมายถึงพี่วัชใช่ไหมแก?”

“เออสิ! เราเป็นเมียน้อยใครอีกล่ะ!” อ๋อมแอ๋มหันมองรัชนี ดูสารรูป “นี่เธอเลิกกับพี่วัชซะเถอะ เรื่องจะได้จบๆ... ดูซิแต่งตัวก็ทุเรศ บ้าๆบอๆ... แบบนี้นี่เอง พี่วัชถึงได้หนีมาหาเรา” 

อรพิณฟังแล้วแค้นแทนเพื่อน จะอ้าปากด่าแต่รัชนียกมือห้ามไว้ อรพิณชะงัก  

รัชนีเดินย่างเข้าไปหาอ๋อมแอ๋ม จ้องตาไม่กลัว “พูดอีกทีสิ...”

เจนนี่พาซื่อ คิดว่ารัชนีฟังไม่ทัน “นี่ฟังดีๆนะ เพื่อนชั้นพูดว่าแกแต่งตัวทุเรศ บ้าๆ บอๆ..”

รัชนีรวดเร็วจับเจนนี่ทุ่มลงพื้นแบบยูโดทันที อรพิณตาค้าง ครู่นึงได้สติค่อยๆหยิบมือถือมากดถ่ายวีดีโอ “แกสองคนจะตามจองล้างจองผลาญชั้นไปทุกชาติเลยรึไง รู้ไหมว่าแกทำอะไรครอบครัวชั้นไว้บ้าง!” 

 

เริงเพ็ญช่วยสัญญาในร่างอนวัชแงะกุญแจอยู่ด้วยไขควงและคีม

“พอพี่ปล่อยคุณวัชแล้ว อย่าลืมจ่ายค่าจ้างไขกุญแจให้พี่ด้วยนะคะ”   


14 หน้า