บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 2 หน้า 5
ออแกไนซ์เดินออกไป เจนนี่มองรอบๆวังเวง ไม่เห็นว่าสัญญามายืนอยู่ด้านหลังแล้ว
“เอาไงดี กลัวแบบนี้จะคุยกันได้ไง...”
เจนนี่หยิบกระจกมาส่งจะเติมแป้ง ในกระจก เห็นภาพสัญญาค่อยๆชัดเจนขึ้น สัญญายิ้มหวานใจดีให้ “ใจเย็นๆนะจ๊ะ ไม่ต้องกลัว...”
“กรี๊ดดดดดด!!!!!!!!!” เจนนี่วิ่งหน้าตื่นออกมากระโดดขึ้นมอเตอร์ไซด์รับจ้าง แล่นออกไปเลย
สัญญาตามมาเห็นหลังไวๆ ถอนใจเซ็งๆ “ไม่เจอกันตั้ง 52 ปี ดันมากลัวพี่ซะงั้น หือ!! 52 ปี....ทำไมหน้าน้องเรศหน้ายังตึง??? ....หรือว่า! เจนนี่จะเป็นลูกเรากับน้องเรศ!!” สัญญาอึ้ง คิดถึงลูก ขาอ่อนทรุดนั่งลงที่พื้น เจ็บปวด
“ลูกพ่อ...บุญพ่อน้อยเหลือเกิน ตอนเกิดพ่อก็ไม่ได้เห็น ตอนโตพ่อก็ให้ลูกเห็นไม่ได้... แต่เอ๊ะ! ตอนเกิด? ก็ 52 ปีที่แล้วอ่ะสิ งั้นลูกก็ต้องอายุ 52” สัญญาเด้งผึงขึ้นมาทันที “ไม่ๆๆ เจนนี่ไม่ใช่ลูกเรา ตกลงเป็นใครกันแน่?? โอ้ย ผีสับสน”
ทันใดนั้นชายคนหนึ่งขับรถหรูแล่นมาจอดหน้าสัญญา สัญญาชะงักมองรถตาค้างเหมือนถูกสะกด สัญญาเสยผมวูบเดียวเรียบแปล้เหมือนเดิมแว้บไปลูบรถชื่นชม ในรถมีผู้ชายอีกคนขึ้นรถมา
ผู้ชายคนที่สองถาม “ไปไหนดีคืนนี้?”
สัญญายื่นหน้ามาจากเบาะหลัง “ไปไหนก็ได้ คืนนี้พี่มีปัญหา....ยังไม่อยากกลับบ้าน....”
รถหรูแล่นออกไปแรงเร็ว เห็นสัญญานั่งไปด้วย
บรรยากาศร้านโคโยตี้ เห็นเคาน์เตอร์บาร์น้ำทอดยาวเป็นตัวยูอยู่กลางร้าน มีเสาห่างกันสี่ห้าเสา รอบเคาน์เตอร์มีแขกเหรื่อผู้ชายนั่งเรียงรายรอชมความบันเทิง
ด้านในเคาน์เตอร์พนักงานบาร์เทนเดอร์เตรียมเครื่องดื่มพัลวัน เด็กเสิร์ฟจัดเครื่องดื่มที่เตรียมไว้ใส่ถาด ยกลำเลียงออกไป เด็กเสิร์ฟคนนึง ถือถาดเครื่องดื่มไปให้ผู้ชาย 2 คนที่นั่งที่โต๊ะถัดจากเคาน์เตอร์ไป สัญญานั่งเบื่อๆ คิดเรื่องเจนนี่อยู่ด้วย เด็กเสิร์ฟยื่นสมุดบิลให้ผู้ชาย 2 คนที่เป็นแขกดู
สัญญาชะโงกดูด้วยแล้วต้องร้องด้วยความตกใจฃ “ห๊า!!! 8000!!! นี่มันขวดละกี่บาทเนี่ย?ไม่จริงๆๆๆ!! น้องถูกโกงแล้วเชื่อพี่!!” ผู้ชายคนหนึ่งในสองคนยื่นบัตรเครดิตให้เด็กเสิร์ฟ เด็กเสิร์ฟออกไป “บัตรอะไร?? นี่น้อง ไม่มีเงินก็กลับบ้านเถอะ ให้บัตรอะไรเค้าไปเดี๋ยวเค้าก็เอาตำรวจมาจับหรอก...นั่นไง! มานั่นแล้ว!”
เด็กเสิร์ฟเดินกลับมา ส่งสลิปให้ผู้ชาย1เซ็นต์ “ขอบคุณครับ..” เด็กเสิร์ฟคืนบัตรแล้วออกไป
สัญญามองบัตรอึ้งๆ “หึย!! นี่มันบัตรอะไร จ่ายแทนเงินได้ด้วย”
ทันใดนั้นไฟในร้านเฟดมืดลง สัญญางงๆ เพลงดังขึ้น ไฟค่อยๆเฟดขึ้น เผยให้เห็นสาวสวยนุ่งน้อยห่มน้อยหลายคนโพสอยู่บนเคาเตอร์ประจำเสาของตน มีเพียงเสาตรงกลางที่เว้นว่างไว้ สัญญาตาค้าง สาวๆเริ่มโชว์ลีลาเลื้อยยั่วยวนสวยงามกับเสาของตน สัญญามองทำหน้าพริ้ม “หึๆๆ พี่รู้แล้วว่ามันแพงเพราะอะไร.... แบบนี้สิถึงจะช่วยปลอบใจผีมีปัญหาได้....”