บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 4 หน้า 2
ทันใดนั้นรถใครบางคนแล่นตรงมาหารัชนี รัชนีตกใจรีบกระโดดหลบ “ว้ายยย!!! ขับรถยังไงเกือบชนคน!” รัชนีชะงัก “เกือบชนผีสิ...” รถคันนั้นจอดที่หน้าบ้าน รัชนีมองด้วยความสงสัยว่าใครมา อรพิณลงจากรถ ท่าทางเปรี้ยวมาก “ใครอ่ะ??”
อรพิณยืนกินคัพเค้กอยู่ นุชนั่งอยู่ข้างๆ สองคนคุยกันสนิทสนม รัชนีมองๆสงสัย
“นี่นุชคราวนี้ที่ชั้นสั่งขนมไปให้ลูกค้าประกัน แกต้องคิดตังค์ชั้นนะ” วรานุชจะพูด อรพิณไม่ฟัง “ห้ามเถียง! ตอนนี้เราไม่ได้เป็น เพื่อนวัยมัธยมผมม้ากันแล้วนะ เราโตแล้ว แกก็มีครอบครัว แกก็ต้องประหยัดสร้างครอบครัวนะนุช...”
“ไม่ได้จะเถียง...ชั้นจะบอกว่าขอบใจ เพราะว่าตอนนี้....”
อรพิณตาวาวทันที “ทำไม! ผัวเธอมันออกลายแล้วใช่ไหม? นี่อย่าบอกนะว่ามันไปมีเมียน้อยแล้วไม่เลี้ยงดูเธอ?” วรานุชจะพูด อรพิณไม่ฟัง “ชั้นบอกแล้ว! ว่าผู้ชาย จะช้าจะเร็วมันก็ต้องเลวเข้าซักวันนึง!”
“จะฟังไหมเนี่ย?” อรพิณชะงัน หันรอฟัง “ชั้นแค่จะบอกว่าชั้นกับวัชกำลังประหยัด เก็บเงินจะซื้อบ้านของตัวเอง นี่ใจคอเธออยากให้ชั้นมีปัญหากับวัชให้ได้เลยใช่ไหมเนี่ย?”
“เปล่า แค่อยากให้เธอวางแผนชีวิตไว้เวลาที่โดนผัวทิ้ง...”
“ไม่หรอก วัชเขารักฉันจะตาย ถึงเค้าจะมีอาการแปลกๆบ้างก็เหอะ”
“นั่นแน่ ผัวเธอเริ่มมีอาการแปลกๆแล้วเหรอ? แบบไหน! ยังไง! เล่ามา!”
วรานุชอึกอักลำบากใจที่จะเล่าให้ฟัง
แฟ้มงานถูกเหวี่ยงลงตรงหน้าวัช อนวัชอึ้งๆอยู่ สมศรีหน้าเครียดยืนอยู่กับเจที่หน้าเจื่อนๆ สัญญาซุกซนข้าวของอยู่อีกมุม
“ทำไมเธอถึงกลายเป็นคนเหลวไหลแบบนี้ห๊ะ อนวัช! เป็นไปได้ยังไงที่เธอจะไม่รู้ว่าชั้นสั่งงานเธอ”
อนวัชงง “ผมไม่รู้จริงๆครับ ถ้าผมรู้รับรองว่าวันนี้ผมจะมีงานส่งพี่แน่”
สมศรีหันมองเจว่าให้พูด เจจำใจ “ชั้นเป็นคนเอางานไปให้แกเอง ตอนที่แกกำลังจะลุกไปจากห้องน่ะ จำได้ป่าว”
สัญญาที่ซุกซนอยู่ชะงักหันมาทันที นึกได้ว่าตนเป็นต้นเหตุ ยิ้มอายๆ อนวัชพยายามนึกแล้วจำไม่ได้จริงๆ ส่ายหน้า
สมศรีตบโต๊ะป้าบ! ทุกคนสะดุ้ง “แย่ที่สุด! แบบนี้ชั้นเองก็เริ่มจะจำไม่ได้แล้ว ว่าสิ้นเดือนนี้เธอจะได้เลื่อนตำแหน่ง”
อนวัชใจหล่นวูบ “เอ่อ...ผมขอโทษจริงๆครับ! ขอให้ผมแก้ตัวอีกครั้งนะครับพี่สมศรี พรุ่งนี้ก่อนตอกบัตร แฟ้มงานนี้ต้องไปอยู่บนโต๊ะพี่แน่ๆ ผมสัญญา”
สมศรีมองหน้าอนวัชที่แน่วแน่จะทำงานให้สำเร็จให้ได้
อรพิณ วรานุช ช่วยกันเอาคัพเค้กใส่กล่อง รัชนีป้วนเปี้ยนอยู่ด้วย