บทละครโทรทัศน์ สองรักสองวิญญาณ ตอนที่ 17
อนวัชขับรถอย่างเร่งรีบ
อรพิณร้อนใจ “วัช แกมีแผนว่าไง บอกชั้นมา ชั้นจะได้เตรียมตัว?”
“ไม่มี”
“เอ๊า! จะบ้าเหรอแก แกก็รู้ว่าถ้าเราเอาสมบัติไปให้พวกมัน พวกมันก็ต้องฆ่าพวกเราปิดปาก”
“รู้”
“เอ๊า! รู้แล้วทำไมไม่มีแผน! แบบนี้เค้าเรียกโง่นะ! จอดรถเลยๆ ชั้นจะลงไปแจ้งตำรวจ!”
“ใจเย็นๆสิอร! ผมไม่มีทางปล่อยให้นุชกับลูกเป็นอะไรเด็ดขาด ตอนนี้ผมรู้แต่ว่าผมจะต้องเข้าไปช่วยนุชกับลูกให้ได้ แล้วเราต้องหาทางหนีจากที่นั่นอย่างปลอดภัย” อนวัชหยิบปืนที่เหน็บเอวออกมาวาง “ปืนนี้คุณรัชนีให้ผมมาติดตัว ตอนนี้มีแค่สองอย่างที่จะช่วยเราได้ คือปืน...กับผี” อรพิณกลุ้มเริ่มไม่แน่ใจ “ผมเชื่อว่า คุณรัชนีคุณสัญญาต้องตามมาช่วยเราแน่ๆ”
อรพิณยกมือไหว้ขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์คุ้มครอง ในใจพะวงไปหมด
มิกิกับ ดาด้าช่วยกันยกรูปแต่งงานสัญญารัชนีที่มีอักขระเขียนอยู่บนรูปขึ้นท้ายรถกะบะของอาคม สองผีดุ๊กดิ๊กร้อนใจอยู่ในกรอบรูป
“หวังว่าคราวนี้คุณป้าจะพูดจริงนะคะ เพราะถ้าดาด้าถ่อไปถึงอยุธยาแล้วไม่เจอสมบัติรับรองว่าที่นั่นจะกลายเป็นหลุมศพคุณลุงคุณป้าแน่”
สัญญาเร่ง “เลิกขู่ได้แล้ว กลัวไปหมดแล้วเนี่ย! รีบไปเถอะ เดี๋ยวพวก...”
รัชนีรีบพูดแทรก “เดี๋ยวพวกคนอื่นจะมาเจอสมบัติชั้นก่อน ไม่รู้ด้วยนะ...”
สัญญาชะงักมองรัชนี แต่รัชนีพยักเพยิดทำนองไม่ให้พูดว่าที่นั่นมีพวกพิชาญรออยู่ กลัวดาด้าไม่ไป ดาด้าอาคมมิกิขึ้นรถไป
รัชนีบอกสัญญา “เตรียมตัวไว้นะคุณสัญญา ไปถึงที่นั่นเมื่อไหร่ ชั้นจะหักคอพวกมันทุกคน!”
รถกะบะแล่นออกไปรวดเร็ว รัชนีสัญญาต่างก็ร้อนใจ
อ๋อมแอ๋มแปะยันต์หลายที่หลายมุมรอบโรงเลื่อยร้าง พิชาญโยงสายสิญจน์รอบโรงเลื่อย พิชาญอ๋อมแอ๋มเดินมารวมกันที่หน้าประตูใหญ่ทางเข้า
เจนนี่เดินเข้ามามองๆ “ทำไมต้องแปะยันต์ โยงสายสิญจน์ขนาดนี้?”
“ถามแปลก! จำไม่ได้เหรอว่าพวกมันมีผีสัญญารัชนี แปะกันไว้ไม่ให้ผีเข้ามา เราจะได้ฆ่าพวกพี่วัชได้”
“ถึงกับต้องฆ่าเลยเหรอแก? ทุบหัวให้ความจำเสื่อมเหมือนละครไม่ได้เหรอ?”