บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 16 หน้า 4
“จริง” เสี่ยบุ๊งตาเหลือก “ใครบอกลื้อ ที่ลื้อมีกินมีใช้ทุกวันนี้เพราะโรงสีนะโว้ย!!!”
“ครับ เชื่อก็ได้ เอาเป็นว่าผมจะบริหารโรงสีของเราให้ดีที่สุดก็แล้วกัน รับรองป๊าจะรวยยิ่งๆขึ้นไปอีก”
เสี่ยบุ๊งแปลกใจ “ลื้อว่าไงนะ”
“ก็ตามกติกา ถ้าผมแพ้ นายคิ้มแค่ให้ป๊าห้ามยุ่งกับโรงสีอีก และให้ผมมาบริหารงานแทน”
“เป็นไปไม่ได้ ไอ้คิ้มมันบ้ารึเปล่า”
“ผมว่าบ้าและเขาปฏิเสธว่าไม่ได้ทำป๊าด้วยนะ เขาบอกว่ามีหลักฐานที่ป๊าปฏิเสธไม่ได้ และตอนนี้หาตัวคนร้ายได้แล้วด้วย”
“คนร้ายที่ยิงอั๊วเนี่ยนะ!!!”
กิตติเดินเข้ามา ทุกคนหันไปมอง “เสี่ยจำเด็กคนนี้ได้มั้ยครับ” กิตติหันไปพยักหน้าเรียก เด็กเลี้ยงควายเดินเข้ามา
เสี่ยบุ๊งหันไปมองแล้วตกใจ “ลื้อ!!!” เสี่ยบุ๊งไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง
หน้าห้องพักฟื้น มนชิตตรงเข้าจับคอเสื้อคณินด้วยความยัวะ “แกดูแลแพนยังไงหา!!!”
คณินปลดมือมนชิตออกแล้วผลักมนชิตออกห่างตัว “ใช่ ฉันผิดเอง ฉันดูแลแพนไม่ดี”
“เพราะมัวแต่ไปมั่วอยู่ที่โรงน้ำชาน่ะสิ”
“คุณคิ้มมีเด็กเรอะ” เสี่ยเป้งสงสัย
“ไม่ใช่อย่างนั้นครับ ผม...”
“ไม่ต้องมาแก้ตัว ที่แพนเจ็บหนัก ก็เพราะตรอมใจที่มีผัวมักมากอย่างแก!!!
“อีโดนยาพิษ!!!” ซินแสง้วงเดินเข้ามา สีหน้าเรียบเฉยเหมือนเดิม
“ยาพิษ!!!” เสี่ยเป้งอุทาน
มนชิตหน้าถอดสี
ซินแสง้วงย้ำ “เป็นยาพิษชนิดร้ายแรงที่ทำให้ถึงตาย”
มนชิตพูดกับตัวเอง “นังโมจิ!” มนชิตไม่พูดไม่จาเดินออกไปทันที
คณินมองตามมนชิตด้วยความสงสัย
เสี่ยเป้งใจเสีย “ตาย!!! ไม่อยากจะเชื่อว่าอีจะอายุสั้นเหมือนแม่”
คณินฉุน “แพนไม่เป็นอะไรหรอกครับ เธอจะอายุยืนยาว และตายหลังพวกเราด้วย”
วิภาดาเข็นรถให้เสี่ยเส็งเข้ามา ตามด้วยซกเค็งที่สีหน้าไม่สู้ดี
“แล้วซินแสมีวิธีช่วยเด็กมันมั้ยล่ะ” เสี่ยเส็งถามเข้าประเด็น
“วิธีเดียวที่จะช่วยได้ คือต้องกินยาถอนพิษ”
“แล้วจะเอายานั่นมาจากไหน ซินแสมีรึเปล่า” ซกเค็งร้อนใจ
“ไม่รู้ และไม่มี”
ซกเค็งกับวิภาดากอดคอกันร้องไห้ ทุกคนต่างสลดหดหู่