บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 13 หน้า 4
“ไอ้คิ้ม ไอ้คิ้มแน่ๆ” ขาดคำนั้น กระสุนเจาะเข้าที่หัวไหล่ของเสี่ยบุ๊งหนึ่งนัด ก่อนจะเป็นที่ขาอีกหนึ่งนัด “ทำไมอั๊วรู้สึกชาๆวะ”
ลูกน้อง 3 คนตกใจเห็นเสี่ยบุ๊งโดนยิง เสี่ยบุ๊งสลบเหมือด ลูกน้องอีกคนคว้าพวงมาลัยรีบขับรถหนีอย่างเร็ว โอชินวิ่งขึ้นมาบนถนน มองดูท้ายรถเสี่ยบุ๊ง ก่อนปล่อยผมที่พันไว้จนยาวสลวย
เด็กเลี้ยงควายโผล่หน้าขึ้นมองอย่างหวาดกลัว โอชินหันไปเห็นเด็ก จึงยกปืนขึ้นหวังจะยิง เด็กตกใจ ลุกขึ้นแล้ววิ่งหนี โอชินวิ่งไล่ตามเด็กไปอย่างเร็ว เด็กวิ่งทะเล่อทะล่าขึ้นถนน เป็นจังหวะที่รถของคณินขับมาพอดี เบรกเอี๊ยดดดดด เด็กล้มกลิ้งบนถนน
คณินกับแพนรีบลงจากรถ มาดูเด็กด้วยความตกใจ “อ้าวไอ้หนู!!!”
“ช่วยด้วยครับ ช่วยด้วย!!!”
โอชินยืนมองอยู่หลังต้นไม้ คิดว่าทำอะไรไม่ได้แล้ว จึงหันหลังกลับไป
คณะเชิดสิงโต กริชถอดหัวสิงโตออก ด้วยความตกใจ เมื่อได้ฟังข่าวที่เพิ่งถูกแจ้ง “ป๊าถูกยิง!!!”
“ครับ เราโดนถล่มระหว่างทาง คนของเราตายไปหนึ่ง ส่วนเสี่ย ตอนนี้คงถึงโรงพยาบาลแล้ว”
“ใครทำ!”
“ไม่แน่ใจครับ แต่ก่อนจะโดนถล่ม เสี่ยมีเรื่องกับคุณคิ้มครับ”
กริชสีหน้าไม่ดี ไม่ถึงกับแค้น แต่ไม่พอใจเป็นอย่างมาก
ที่โรงพยาบาล กิตติเข็นรถเข็นของเสี่ยเส็งออกจากห้องตรวจ โดยมีวิภาดาเดินอยู่ใกล้ๆ
“ร่างกายของป๊าดีวันดีคืน แต่ยังไม่แข็งแรง เพราะไม่ยอมทำกายภาพบำบัด คราวหลังต้องไม่ดื้อนะคะ ถ้าอยากกลับมาเดินได้เหมือนเดิม”
“อั๊วหายแน่ ไม่ต้องห่วง เพราะอั๊วจะไม่ยอมตายไปพร้อมกับสภาพคนพิการหรอก อั๊วต้องเดินอย่างสง่าขึ้นสวรรค์”
บุรุษพยาบาลและลูกน้องสองคนช่วยเข็นเตียงที่มีเสี่ยบุ๊งผ่านหน้าเสี่ยเส็ง กิตติและวิภาดาไป
กิตติโพล่งขึ้น “นั่นเสี่ยบุ๊งนี่ครับ!”
วิภาดาอึ้ง “ใช่จริงๆด้วย เลือดเต็มเลย เกิดอะไรขึ้น!!”
ทิ้งห่างไปเพียงนิด...กริชและลูกน้องก็วิ่งตามมา จนถึงหน้ากลุ่มของวิภาดา กริชกับวิภาดามองหน้ากันชั่วอึดใจหนึ่ง ก่อนกริชจะวิ่งต่อไปยังห้องฉุกเฉิน แววตาของกริชทำให้วิภาดารู้สึกเป็นกังวลอย่างบอกไม่ถูก
เสี่ยเส็งเปรยไปตามลม “เรายิงเขา เขายิงเรา เรายิงเขา เขาก็ยิงเรา สัจธรรม” สีหน้าเสี่ยเส็งปลดปลง
กริชเดินไปเดินมาหน้าห้องผ่าตัด สีหน้ากังวลทุกข์ร้อนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
วิภาดาเดินเข้ามา สีหน้าห่วงใย “เกิดอะไรขึ้น ป๊านายเป็นอะไร”
กริชโกรธ “ไปถามพี่ชายวิดูสิ”