บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 7 หน้า 3
เสี่ยเป้งเดินหามนชิตไปรอบๆบ้าน แต่ไม่มีวี่แวว
มนชิตจับแพนกดลงกับพื้นจนสำเร็จ แพนหวาดกลัว ดิ้นรนขัดขืน
“ปล่อยนะเฮีย ถ้าฉันกรี๊ด คนแห่มาเป็นร้อยแน่”
“ดี มากันเยอะๆเลย จะได้มาเห็นว่าเราสองคนเป็นผัวเมียกัน”
มนชิตแววตาหื่นกระหาย ก้มลงจะซุกไซ้ “อย่านะ!”
“เรียกไอ้คิ้มสิ เรียกให้มันมาช่วย”
แพนพยายามผลักไสมนชิตทุกวิถีทาง ไอ้โม่งถีบประตูเข้ามา ไอ้โม่งยังห้อยที่ตรวจโรคไว้เหมือนพวกหมอทั่วไป
ไอ้โม่งย่องเข้ามาแล้วตีหัวมนชิตด้วยไม้หน้าสามอย่างแรง จนมนชิตฟุบลงไป ไอ้โมงทิ้งไม้ แล้วรีบวิ่งหนีออกไปทันที แพนถีบมนชิตไปไกลตัว แล้วลุกขึ้นวิ่งตามไอ้โม่งออกไป
หน้าห้องเก็บของ แพนพรวดออกทางประตู เห็นไอ้โม่งเดินไปทางหนึ่ง จึงรีบเรียกไว้ “หยุดก่อน!!” ไอ้โม่งหยุดแต่ไม่หันกลับ ตัวห่างกันไม่กี่ก้าว “นายเป็นใคร!!”
ไอ้โม่งไม่ตอบ วิ่งหนีไปอย่างเร็ว
“อาแพน!!! ลื้อมาทำอะไรที่นี่” เสี่ยเป้งเดินลิ่ว หน้าถมึงทึงเข้ามา
แพนตกใจถอยหลังกรูด “ฉัน...”
“ช่วยด้วยยยยยย”
เสี่ยเป้งตกใจ ชะงัก “อามนชิต”
เสี่ยเป้งไม่สนใจแพน รีบวิ่งรี่ไปยังห้องเก็บของตามต้นเสียงร้อง แพนได้โอกาสรีบเดินหนีไปอย่างเร็ว
หน้าบ้านคณิน เสี่ยบุ๊งเดินลิ่วนำมาที่รถ กริชเดินตาม “ใจเย็นๆป๊า เดี๋ยวความดันขึ้น”
“เย็นไม่ไหวแล้วโว้ย ไอ้ปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม ไอ้เด็กเมื่อวานซีน ไอ้... “ เสี่ยบุ๊งหายใจไม่ออก
“เอางี้ ถ้าป๊าอยากเป็นหัวหน้าแก๊ง ป๊ามาเป็นหัวหน้าแก๊งกวางสวรรค์ ผมยกให้”
“หุบปากไปเลย แก๊งเชิดสิงโตอย่างนั้นไม่เหมาะสมกับอั๊ว คนอย่างอั๊วมันต้องใหญ่ในหมู่เสือหมู่สิง ไม่ใช่สิงโตต่อตัวอย่างพวกลื้อ คอยดูไปแล้วกัน ว่าอั๊วจะจัดการเลื่อยเก้าอี้ไอ้กะล่อนคณินมันยังไง”
พอจบหันไปเห็นสภาพรถ เสี่ยบุ๊งชะงักกึก ตกใจตาค้าง “อ๊ายหยา ฉิบหายยยยยแล้วววว !!!”กระจกรถถูกตีจนแตกเละด้านหนึ่ง ซองเอกสารหายไป!!!
แพนแอบมองอยู่มุมหนึ่ง ยกฝ่ามือขึ้นลูบซองเอกสารซึ่งซ่อนอยู่ในเสื้อผ้าของตัวเอง
คณินเดินออกมา พร้อมกลุ่มของทรง พล จิ๋นหัวหน้าแก๊งกระต่ายป่า จั๊ว หัวหน้าแก๊งพังพอน ทุกคนสรรเสริญเยินยอในความสามารถทางด้านการต่อสู้ของคณิน