บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 7 หน้า 5
หน้าห้องผู้ป่วยรวม กิตติเล่าให้คณินฟัง พร้อมท่าทางประกอบ “ผมกระโดดถีบประตู พุ่งเข้าไปในห้องเถ้าแก่ แล้วลอยตัวถีบขาคู่ใส่มันไปเกือบสิบครั้ง แต่ฝีมือมันก็ใช่ย่อย ไม่รู้ศิษย์สำนักไหน ผมเกือบจะเสียท่าให้มันแล้ว แต่ผมเก่งกว่ามันเยอะ เลยจัดการมันซะหมอบ”
ลูกน้องทั้ง 4 ตาลุกวาว อัศจรรย์ใจในความเก่งกาจของหัวหน้าหมู่
“แล้วไงต่อ” คณินซัก
“มันชักปืนออกมา ยิงเปรี้ยง เปรี้ยง เปรี้ยง ผมหลบห่ากระสุนของมัน ระหว่างนั้นมันชิงโอกาส วิ่งหนีออกจากห้อง ผมวิ่งตามไล่จี้ จากชั้นสี่ ลงไปชั้นสาม ไล่ไปตามบันได...”
คณินฟังจนเหนื่อย “สรุปคือมันหนีไปได้ใช่มั้ย”
กิตติหยุดสามวิ “มันค่อนข้างวิ่งเร็วครับ”
“เห็นหน้ามันมั้ย”
“ไม่เห็นครับ มันปิดปาก เหลือแค่ลูกกะตา”
“แล้วจำตามันได้มั้ย”
“ก็คุ้นอยู่ครับ!” กิตติตาวาว “ผมว่า ผมต้องเคยเห็นหน้ามันมาก่อนแน่ ต้องเป็นคนใกล้ตัวเราแน่ครับๆ”
กิตติหันมองลูกน้อง 4 คน ลูกน้อง 4 คนสะดุ้ง หลบสายตากันพัลวัน
“เอาเถอะ ยังดีที่มันทำอะไรป๊าไม่ได้” คณินกำชับลูกน้อง 4 คน “ต่อไปพวกนายมีหน้าที่เฝ้าเถ้าแก่ทั้งสองคนและคุณหนูไม่ให้คลาดสายตา ถ้ามีอะไรไม่ชอบมาพากล รายงานทันที” คณินหันไปมองในห้องพักผู้ป่วยรวม
คณินเห็นเสี่ยเส็งนอนอยู่บนเตียง มีซกเค็งและวิภาดานั่งเฝ้าติดเตียง
ในห้องผู้ป่วยรวม วิภาดายืนประคองซกเค็ง ซกเค็งบอกคณิน “ย้ายมาอยู่ห้องผู้ป่วยรวม จะได้ประหยัดค่าใช้จ่าย”
“มะรืนนี้เราต้องจ่ายคารักษาป๊าแล้วนะเฮีย ทำไงดี”
คณินยิ้ม “ก็ไปจ่ายให้เขาสิ เงินเยอะแยะ จะซื้อโรงพยาบาลยังได้”
“พูดเป็นเล่น”
“ไม่เชื่อใจเฮียเหรอ”
“แต่ไอ้บุ๊งมันยึดบ้านเราไปแบบนี้ แล้วเราจะไปอยู่ที่ไหนกัน” ซกเค็งสงสัย
วิภาดาแค้นใจไม่หาย “วิอยากให้ป๊าฟื้นมาดูว่าคนของป๊าทำอะไรกับเราบ้าง พวกหอกข้างแคร่ เลวทั้งพ่อทั้งลูก”คณินปราม “ใจเย็นๆ ให้เฮียใจร้อนคนเดียวพอ” คณินให้ความเชื่อมั่น “ม๊ากับวิไม่ต้องเป็นห่วง อีกไม่นาน ทุกอย่างจะดีขึ้น ผมสัญญา”
ซกเค็งจับมือลูกชาย “ป๊าเชื่อมั่นในตัวลื้อนะ”