บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 15 หน้า 2
กิตติตื่นเต้น “โอ้โห ยิ่งกว่างานทิ้งกระจาดอีกนะครับเนี่ย ไม่รู้ชาวบ้านเค้าเล่นข้างไหนนะครับ”
“เจ้าของโต๊ะคือใคร ไม่ต้องเดาก็รู้”
แพนหันมองเสี่ยเส็ง “ใครหรือคะ”
“ก็...ไอ้พวกโลภมากที่ไม่เกรงกฎหมายยังไงล่ะ”
แพนอายเพราะพ่อ “เพราะความโลภมีมากกว่าความกลัวน่ะค่ะ” แพนฝากกิตติ “พาเถ้าแก่กลับบ้านก่อนนะ”
“อย่าเพิ่งอุตส่าห์มาแล้ว จะไม่ร่วมสนุกสักนิดก็กระไรอยู่”
แพนกับกิตติมองหน้ากันด้วยความฉงน...จะเอาจริงเหรอ
เสี่ยเป้งจดยิกๆ โดยไม่มองหน้าคนที่อยู่ต่อหน้า ขณะที่ชาวบ้านพากันถอยออกไปเพราะกลัวเสี่ยเส็ง
“จะแทงข้างใคร ว่ามาเลย”
“แทงลื้อ”
“เท่าไหร่ เฮ้ย!! กวนตีนเหรอ!!!” เสี่ยเป้งยัวะเงยหน้ามอง พอเห็นว่าคือเส็งก็ชะงัก ตกใจ “เฮีย!”
“ชาวบ้านเขาเล่นฝ่ายไหนกันล่ะ ห๊า!”
“ก็ต้องฝ่ายที่ชนะสิ!!!” เสี่ยบุ๊งเดินนำลูกน้อง 2 คนเข้ามา ทำหน้าเหยเกเย้ยหยัน
เสี่ยเส็งหัวเราะร่า “พูดเหมือนรู้ล่วงหน้า !!!”
“ไม่ใช่แต่อั๊วที่รู้ ชาวบ้านเค้ารู้กันทั้งปากน้ำโพ งานนี้ไม่ต้องเดาให้เสียเวลา ที่จริงมาขอยอมแพ้ซะ จะได้ไม่เหนื่อยเปล่า”
เสี่ยเส็งหึๆ “ถ้ายอมแพ้ซะก่อน แล้วจะชนะได้ไง ถ้าจะเหนื่อยสักครั้ง ขอเหนื่อยเพราะต้องเหยียบแล้วขยี้คนแพ้ให้จมดินดีกว่า”
“ก่อนจะขยี้ใคร หัดเดินให้ได้ก่อนดีกว่าเฮีย”
“เดิน เดินยังไงวะอั๊วจำไม่ได้”
กิตติเข็นรถเสี่ยเส็งออกไปตามคำสั่ง เสี่ยบุ๊งข่มเขี้ยวด้วยความโกรธ ขณะแพนยังยืนอยู่มองพ่อด้วยความยุ่งยากใจ
“ไอ้เป้ง บอกลูกสาวลื้อให้ไปคุยกับอั๊ว” เสี่ยบุ๊งเดินนำลูกน้องสองคนออกไป
“อาแพน ไป!”
“ทำไมฉันต้องไป คนที่ฉันจะคุยด้วยคือพ่อ”
“อั๊วยังไม่ตายวันนี้หรอก ไปคุยกับไอ้บุ๊งก่อน เผื่อมันตายวันสองวันนี้”
“พ่อ!”
คนที่รออยู่นาน พอเห็นว่าเสี่ยเส็งไปแล้ว ก็กรูกันเข้ามาแย่งแทงพนันกันยกใหญ่
“เฮียเส็งไปแล้ว เข้ามาเลยๆ”
แพนจึงยอมถอยออกมา สีหน้าไม่สบายใจ