บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 15 หน้า 3
บริเวณสมาคมเหยี่ยวแดง เสี่ยบุ๊งพูดเสียงเย้ยหยัน “ถ้าลื้อไม่อยากเห็นพ่อลื้อไม่มีที่ซุกหัวนอน ลื้อต้องทำให้ผัวลื้อแพ้เท่านั้น ทำยังไงก็ได้ ทำให้มันแพ้ แพ้ แพ้”
“ว่าไงนะ”
“ฟังให้ดีนะ พ่อลื้อเอาโฉนดบ้านมาจำนองกับอั๊วไว้ ด้วยเงินจำนวนมาก พอบวกรวมดอกเบี้ยแล้วนี่ เอาลื้อกับน้องสาวลื้อมาขายรวมกันยังไม่ได้เลย”
“ไม่จริง”
“จริงสิวะ คิดดูเอาเองก็แล้วกัน จะตอบแทนบุญคุณพ่อลื้อหรือจะใจดำปล่อยให้มันเป็นหมาจรจัดข้างถนน”
เสี่ยบุ๊งเดินหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกไป แพนอึ้งและเจ็บปวดสุดๆ
บ้านคณิน คณินยื่นผ้าไหมผืนสวยให้ซกเค็ง “ผ้าไหมจากเมืองจีนสำหรับม้า ของเพิ่งโล้สำเภามาถึงสดๆร้อนๆ”
“พูดเป็นเล่น นี่อั๊วเชื่อนะเนี่ย ยังได้กลิ่นน้ำทะเลอยู่เลยอ่ะ”
คณินหยิบผ้าทอสวยให้วิภาดา “นี่ของวิ เอาไว้ตัดชุดสวยๆใส่วันตรุษจีนหน้า”
“ขอบคุณค่ะเฮีย เฮียน่ารักที่สุดเลย”
คณินหยิบถุงใบเล็กแล้วยื่นให้เสี่ยเส็ง “นี่ของป๊า นาฬิการุ่นนี้ที่ป๊าอยากได้ไง “
เสี่ยเส็งตาโตแต่แกล้งทำเป็นเชิด “ได้กำไรไม่เท่าไหร่ ก็เอามาถลุงเล่นซะแล้ว เดาอนาคตไม่ยาก”
“โธ่ป๊า ผมหาเงินมาใช้ ไม่ได้หามาเก็บ มีเงินก็ซื้อรางวัลให้ตัวเองบ้าง ตายไปก็ไม่ได้ใช้”
“นี่ลื้อแช่งอั๊วเรอะ”
“หยุด ถ้าไม่อยากให้นาฬิกาพัง!!!” ซกเค็งห้ามทัพ
เสี่ยเส็งรีบหยิบกล่องนาฬิกาไปเก็บเพื่อความปลอดภัย คณินหัวเราะ ก่อนหันไปมองแพน ที่นั่งทำหน้ากังวลมาตั้งแต่แรก
วิภาดาแซว “แล้วของฝากซ้อล่ะ???”
“ไม่มี....ได้ยังไง ต้องมีอยู่แล้ว”
“ไหนล่ะ อยากเห็น”
“ไม่ได้หรอก ขืนให้กันตรงนี้ เดี๋ยวซ้อเค้าเขินแย่”
แพนมองหน้าคณินอย่างหมั่นไส้ ไม่ใช่เขิน
คณินยืนต่อหน้าแพนแบบสองต่อสอง “เข้ามาใกล้ๆสิ จะให้ของฝาก”
“อะไรของคุณ”
“อยากรู้ว่าคืออะไรก็เข้ามาสิ”
“ไม่อ่ะ คนกะล่อนอย่างคุณ คงไม่พ้นฉวยโอกาส”