บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร แรด ตอนที่ 4 หน้า 5
รถที่กิตติขับแล่นเข้ามาเทียบ
“หยุดต่อต้านแล้วทำตามที่อั๊วะบอก คุมคนงานด้วย อั๊วะจะไปดูนาข้าวที่นอกเมือง”
คณินเปิดประตูรถให้เสี่ยเส็งแล้วปิดให้ “ไปโรงพยาบาล”
รถเคลื่อนออกไป คณินมองตามรถ ด้วยสายตากังวล แอบคิดหนัก “ป๊านะป๊า เอาแต่ใจตัวเองไม่เคยเปลี่ยน เดี๋ยวก็ตัดพ่อตัดลูกซะเลยนิ !!”
ป่าหลังโกดังข้าวเสี่ยเส็ง มนชิตยืนอยู่ด้วยความกระวนกระวายและหัวเสีย
ไทเดินเข้ามา มองหน้าหลัง กลัวคนเห็น “คุณมนชิต มาที่นี่ทำไม ถ้าเกิดใครมาเห็นเข้า จะสงสัยเอาได้นะ”
“ไม่ต้องพูดมาก ฉันเป็นคนออกคำสั่ง ส่วนแกแค่ทำตามที่ฉันสั่ง”
“มีอะไรครับ”
“ฆ่ามัน!!!”
“ใครครับ”
“ไอ้คิ้ม ไม่มีวันพรุ่งนี้สำหรับมันอีกแล้ว ส่งมันไปลงนรกซะ ส่วนฉันจะขึ้นสวรรค์กับแพนคืนนี้ ถ้าไม่ไปกันดีๆ ก็จะฉุด!”
“ฉุด!”
“เออ แกลากไอ้คิ้มไปฆ่า ส่วนฉันลากแพนไปทำเมีย ไปจ้างพวกเชิดสิงโตทำงานนี้ หลังจากไอ้คิ้มตาย ไอ้เส็งกับไอ้บุ๊งจะได้เปิดศึกฆ่ากันเอง ยิงนกนัดเดียว ตายกันทั้งบาง”
ไทกังวลนิดๆเรื่องที่มนชิตจะฉุดแพน
โกดังข้าวเสี่ยเส็ง แพนกำลังจดงานอย่างเหม่อลอยตรงที่มีกระสอบข้าววางซ้อนกันนับสิบ
ไทขยับเข้ามุมมืดๆ แอบมองแพน ด้วยสายตากังวลลึกๆ รู้เรื่องที่มนชิตให้ฉุดแพน ไทสับสน “เราต้องบอกเธอนะ ต้องบอก”
ทันใดนั้นเอง...กระสอบบนสุดที่หมิ่นเหม่จะตกอยู่รอมร่อก็ร่วงไหลลงมา พากระสอบอื่นร่วงตามหมด ไทขยับเท้า แต่ไม่เร็วเท่าคณินที่เข้าไปฉุดดึงมือแพนออกมาได้หวุดหวิด แพนตกใจหน้าซีด
“มัวแต่เหม่อ ไม่ต้องคิดถึงผมขนาดนั้นก็ได้”
“บ้า ฉันแค่...กำลังคิดเรื่องงาน” แพนเดินนำออกไป คณินเดินตาม
ไทเดินออกมาที่กองกระสอบข้าว มองตามแพนและคณินไป ไทรู้สึกผิดแต่ต้องทำตามคำสั่ง “ขอโทษนะแพน!”
ไทกำตลับยาในมือแน่น ยังไงก็ยังสับสนอยู่ดี