บทละครโทรทัศน์ บ่วงอธิฏฐาน ตอนที่ 5 หน้า 5
“ถึงไม่เล่าฉันก็พอเดาออก” ปารมีคิกคัก
“นี่...อย่ามาชวนนอกเรื่อง ฉันกำลังซีเรียส”
“แกเชื่อเรื่องพลังจิตไหม” ปารมีจริงจัง โยสิตานิ่ง “สมมุติแกคิดถึงฉันมากๆ แล้วจู่ๆ ฉันก็โทรหาแกปั๊บเลย นั่นแหละฉันว่าพลังจิต”
“อืม..”
“ถ้าใจแกไม่ไปนึกถึงเขา เขาไม่มีวันโผล่เข้ามาในความฝันแกได้หรอก”
โยสิตาทุบตี บีบคอปารมี “เอาอีกแล้ว”
ปารมีหัวเราะ เปลี่ยนบรรยากาศ
บ้านกสินทร์ กสินทร์หันไปเห็นเมธาวีเดินเข้ามากับกวินทร์ก็เอ่ยถาม “หนูเมย์..เป็นยังไงลูก”
เมธาวีเหมือนไม่ได้ยิน
“เมย์ครับ..คุณพ่อถามแน่ะ”
เมธาวีค่อยๆ หันมองกสินทร์ กสินทร์ยิ้มให้
“ถามว่าอะไร” เมธาวีตอบเซื่องๆ
กฤตธรมองหน้ากสินทร์แล้ว ทวนคำถาม “ถามว่าเป็นยังไงบ้าง”
“สบายดีค่ะ” เมธาวีตอบนิ่งๆ
“กินอะไรมารึยัง หิวไหมเมย์” กฤตธรถามด้วยความเป็นห่วง
“พี่กฤตถามว่าหิวไหม กินอะไรมารึยัง” กวินทร์คอยช่วย
เมธาวีค่อยๆ หันมามองกฤตธร “ไม่หิวค่ะ” เมธาวีเดินไปนั่งมุมหนึ่ง หยิบหนังสือนิตยสารขึ้นมาพลิกเปิดไปเรื่อยๆ
“ทำไมเป็นยังงี้ นายวินทร์” กฤตธรรู้สึกแปลกใจ
“คงยังงอนผมอยู่น่ะสิพี่กฤต” กวินทร์เอ่ยบอก
“หน้าที่ของนายแล้ว งานนี้” กฤตธรตบไหล่กวินทร์ให้กำลังใจ
“แกจะกลับค่ำไหม นายกฤต” กสินทร์เอ่ยถามกฤตธร
“ยังไม่รู้เลยครับคุณพ่อ” กฤตธรเดินไป
“พี่กฤตจะไปไหนคะ” เมธาวีขยับลุกเหมือนจะตามไปด้วย
“พี่มีธุระข้างนอกครับ” กฤตธรตอบ
“เดี๋ยวบ่ายๆ เย็นๆ เราก็จะออกไปสปอร์ตคลับกันไงครับเมย์ ไปดูหนังในห้องกันไหมครับ” กวินทร์เอ่ยบอก
สายตาเมธาวี ยังอยู่ที่กฤตธรตลอดเวลา กฤตธรมองแปลกใจก่อนเดินออกไป
หน้าบ้านอธิน โยสิตา ปารมี เดินหิ้วถุงกับข้าวของสดที่ซื้อเพิ่มกันมา
“เอารถไปก็สิ้นเรื่องต้องมาเดินให้ขาลากทำไมก็ไม่รู้” ปารมีบ่น