บทละครโทรทัศน์ บ่วงอธิฏฐาน ตอนที่ 4 หน้า 3
“ทำไมคุณคิดว่าผมไม่น่าทำอย่างนี้ล่ะ”
“ก็...ฉันแค่ลูกจ้างคุณ”
“ก็เพราะคุณเป็นลูกจ้างผมน่ะสิ ผมถึงต้องอำนวยความสะดวกคุณให้เต็มที่ งานจะได้ออกมาดีๆ”
“อ้อ....แค่นั้นเอง” โยสิตาน้อยใจเล็กๆ
“รถคุณเสียในบ้านผม ยังไงผมก็ถือว่ามันเป็นความรับผิดชอบของผมที่จะต้องดูแลคุณให้ดีที่สุด แต่ถ้าคุณคิดว่าผมรบกวนความเป็นส่วนตัวของคุณมากเกินไปผมก็เสียใจ แล้วก็ขอโทษด้วยละกัน” กฤตธรยิ้ม
โยสิตาเคืองไม่ลงเพราะความสุภาพของกฤตธร โยสิตาขยับจะเลื่อนปิดประตูรั้ว กฤตธรก็ขยับเข้ามาช่วยแถมกุลีกุจอขนกระเป๋ากล้องและอุปกรณ์ไปที่รถอย่างไม่ต้องร้องขอ
บ้านรับรอง กวินทร์เดินเข้ามาเห็นโยสิตากำลังจัดวางศิลปวัตถุบนที่ตั้ง จัดไฟ เตรียมถ่ายรูป...
กวินทร์เดินเข้ามาดูที่จอคอมพ์อย่างสนใจ “ถ่ายออกมาแล้วสวยกว่าของจริงอีกนะครับ”
“ไม่หรอกค่ะ ยังไงคุณค่าของมันก็เทียบไม่ได้กับของจริง”
“พี่กฤตบอกว่าคุณเป็นช่างภาพเวดดิ้ง..เห็นอย่างนี้แล้วผมไม่เชื่อแล้วล่ะ”
“เชื่อเถอะค่ะ..ฉันถ่ายทุกอย่างที่มีคนจ้าง ถ่ายทุกอย่างที่อยากถ่าย”
กวินทร์ถูกอัธยาศัยกับโยสิตาอย่างง่ายดายเหมือนจูนกันติดในเวลารวดเร็ว“งั้น งานแต่งผม จองตัวไว้เลยได้ไหมครับ”
“ยินดีค่ะ”
“แต่ยังไม่รู้จะเมื่อไหร่นะครับ” กวินทร์หัวเราะ
“เมื่อไหร่ช่างภาพก็พร้อมตลอดเวลาค่ะ บอกมาละกัน”
กฤตธรเข้ามาพอดี “คุณโย...รถคุณช่างมาดูให้แล้วนะครับ”
“ขอบคุณค่ะ”
“แต่ไม่รับรองนะครับว่าวันนี้จะเสร็จรึเปล่า”
“อ้าว”
“ไม่เห็นเป็นไรเลยครับ รถบ้านนี้มีตั้งหลายคัน เอาไปใช้ก่อนก็ได้” กวินทร์เสนอ
“ยังไงวันนี้คุณก็ต้องไปกับผมก่อน” กฤตธรชิงบอก
“ไปไหนคะ” โยสิตาทำหน้างง
“วันนี้วันลอยกระทง ที่โรงแรมจัดปาร์ตี้รับรองแขกพอดี อยากให้คุณไปช่วยถ่ายรูปเก็บบรรยากาศงานให้หน่อย หวังว่าคงไม่ปฏิเสธนะครับ” โยสิตาลำบากใจตั้งตัวไม่ทัน
กวินทร์ชวน “งานนี้ทำเมื่อไหร่ก็ได้คุณโย ไปลอยกระทงกันก่อนดีกว่า”