บทละครโทรทัศน์ บ่วงอธิฏฐาน ตอนที่ 10
ห้องทำงานบ้านกสินทร์ กสินทร์ปรึกษากับเกรียงเรื่องออกทุนให้อธิน
เกรียงเสนอแนะ “ถ้าทางการเขาจะปฏิเสธ ผมก็ว่ามีอยู่เหตุผลเดียวนั่นแหละครับ”
“ผลประโยชน์แอบแฝง” กสินทร์เข้าใจ
“ครับ นอกจากแสดงความจริงใจด้วยการให้เปล่าไม่มีเงื่อนไขอะไร”
“ผมตั้งใจอย่างนั้นอยู่แล้วอาจารย์ บอกตามตรง แรกทีเดียวผมก็คิดอย่างอาจารย์ แต่ความคิดบางอย่างมันรบกวนผมทั้งคืน...ผมว่าส่วนตัวผมคาใจเรื่องจันทรปุระนี่เหมือนกัน ถ้าตำนานที่ได้ยินกันมามันได้รับการพิสูจน์ทางวิชาการให้เป็นกิจจะลักษณะได้ มันก็น่าจะเป็นเรื่องดีจริงไหมอาจารย์ ไม่ใช่ปล่อยให้เป็นแค่ตำนาน”
“ครับ..หนี้กรรมอะไรที่ติดค้างกันมาจะได้ชดใช้กันให้หมดไปด้วย” เกรียงเอ่ยเหมือนมีอะไรในใจ
โยสิตาถามกฤตธรตรงๆ ด้วยความสงสัย “ทำไมคุณถึงสนใจจันทรปุระนัก”
“ผมเองก็ไม่รู้เหมือนกัน ชาติที่แล้วผมคงเกิดเป็นคนที่นั่นมั้ง” กฤตธรหัวเราะ โยสิตามองนิ่ง ไม่ขำด้วย “คุณดูเครียดจัง”
“คุณพูดเล่นใช่ไหม” โยสิตาจริงจัง
“ผมฝันแปลกๆ หลายครั้ง เห็นตัวเองแต่งตัวแปลกๆ ทำเรื่องแปลกๆ แต่ที่แปลกยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด..ในฝันนั้นมีคุณอยู่ด้วย” โยสิตาขำไม่ออกอยู่ดี “ผมไม่ได้เอาความฝันเป็นมุกมาอ้างจีบคุณนะครับ เพราะถึงไม่มีความฝัน ผมก็รู้สึกดีตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้พบคุณมันเหมือนคุณคือคนที่ผมรอคอยมานานแสนนาน รอคอยมาตลอดชีวิต จริงๆ นะครับ คุณโย ถ้าคุณไม่รังเกียจ ผมอยากจะขอเป็นคนที่ดูแลคุณ จะได้ไหมครับ”
โยสิตาอึกอัก “คุณไม่คิดว่ามันเร็วเกินไปเหรอคะ เรายังไม่ได้รู้จักกันดีพอ ที่สำคัญฉันอาจจะไม่ได้ดีอย่างที่คุณคิดก็ได้”
“แค่คุณโยให้โอกาส ผมก็ดีใจแล้วครับ” กฤตธรยิ้มมีความหวัง
ห้องพักแขก เมธาวีพยายามเอามือปิดหู กรีดร้องเหมือนทรมานกับบางสิ่งบางอย่าง อย่างสาหัส
บุษกรพุ่งเคลื่อนเข้ามารุกรานจนเข้าประชิด กรอกข้อมูลใส่หูใส่หัวเมธาวี “ไปสิ..ไปจัดการกับมัน..ข้าสั่งให้เจ้าไปจัดการกับมัน”
“ไม่...ไม่” เมธาวีร้องลั่น