บทละครโทรทัศน์ คิวบิก ตอนที่ 19 หน้า 5
“มีใครอยู่ด้วยรึเปล่า”
“ไม่มีนะคะ”
“ไม่มีเด็กผู้หญิงที่เป็นคนไทยมาอยู่กับคุณหลินหรือ”
“ไม่เห็นมีนะคะ”
“ขอบใจนะ” เหม่ยจิงเดินเข้าไปในห้อง ซุ่นลี่มองตามแปลกใจ
เหม่ยจิงเดินเข้ามาในห้อง เห็นภายในห้องเงียบไม่มีใครเหม่ยจิงเดินมาที่โต๊ะทำงาน เห็นแก้วชาและของว่างวางอยู่บนโต๊ะพร้อมโทรศัพท์มือถือหลานเซ่อ เหม่ยจิงเดินมานั่งที่เก้าอี้เห็นโทรศัพท์มือถือก็สงสัยว่าในช่วงนี้เห็นหลานเซ่อเอาแต่นั่งดูโทรศัพท์ต้องมีอะไรแน่ ๆ เหม่ยจิงหยิบมือถือมากดดูเปิดเข้าไปที่อัลบั้มรูป เห็นรูปนาคปรากฏขึ้น เหม่ยจิงชะงักอย่างคิดไม่ถึง เหม่ยจิงกดเข้าไปดู เห็นรูปนาคหลายต่อหลายรูป เป็นรูปที่หลานเซ่อแอบถ่ายนาคในเวลาต่าง ๆ ทั้งตอนที่หลับในห้องพยาบาลโรงเรียน ตอนขับรถ ตอนทำงานในห้องทำงาน เหม่ยจิงมองอย่างตกตะลึงอึ้ง หลินหลานเซ่อเดินเข้ามาหยุดมอง เหม่ยจิงเงยหน้ามองสบตา
“ใครอนุญาตให้เธอหยิบของส่วนตัวชั้น”
“ถ้าชั้นไม่หยิบชั้นก็ไม่รู้สิว่าคุณมีใครซ่อนอยู่”
หลานเซ่อเดินไปดึงมือถือจากเหม่ยจิง
“ทำไมชั้นถึงไม่สังเกตนะ ทั้งๆที่คุณก็แสดงออกชัดเจน”
“เธอมานี่มีธุระอะไร”
“มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่”
หลินหลานเซ่อไม่ตอบ
“คุณรักฤทัยนาคตั้งแต่เมื่อไหร่” หลานเซ่อยังนิ่ง
เหม่ยจิงเดินเข้ามาหยุดตรงหน้า “มิน่าคุณถึงให้เด็กนั่นมาทำงานอยู่ใกล้ตัว ให้เธอกินข้าวร่วมโต๊ะ โทรตามหาเธอในวันสิ้นปี”
เหม่ยจิงย้อนนึกถึงตอนที่เห็นนาคนั่งกินข้าวร่วมโต๊ะกับหลานเซ่อ ตอนที่เขาโทรตามหานาคกับเธอตอนวันสิ้นปี
“ทำไมชั้นถึงได้โง่ขนาดนี้”
หน้าหลานเซ่อยังนิ่งไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ
“ทำไมชั้นถึงไม่คิดว่าคนอย่างหลินหลานเซ่อผู้ไม่เคยจิงนึกถึง ใส่ใจหรือห่วงหาใคร ถึงได้โกรธเป็นฟืนเป็นไฟตอนที่กลับมาแล้วไม่เจอเด็กนั่น”
เหม่ยจิงย้อนนึกถึงตอนที่เธอชวนนาคไปกินข้าวข้างนอก แล้วหลานเซ่อโมโหที่กลับมาไม่เจอนาค