บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 5 หน้า 5
หลุดมือ กัลป์เอาไม้คมแฝกตีลูกน้องแสนทั้งสองคนที่เข้ามารุม ลูกน้องอีกคนกำลังจะหันมายิงกัลป์ เพลิงเห็นเหนี่ยวไกใส่ลูกน้องแสนที่จะยิงกัลป์ร่วงรถไป มั่นเข้ามาถึงตัวเพลิงเกิดการสู้กัน
ที่หน้ารถ องอาจแย่งพวงมาลัยอยู่กับคนขับ คนขับจะยิงองอาจ องอาจปัดปืนแล้วถีบคนขับ แต่คนขับไม่ยอม รถบรรทุกเซไปเซมา องอาจได้จังหวะถีบคนขับตกรถไป
ที่หลังรถ กัลป์จัดการลูกน้องแสนสองคนตกรถไป เพลิงสู้กับมั่นถีบมั่นตกรถกลิ้งลงไปข้างทาง มั่นตกจากรถด้วยอาการเจ็บปวดหันไปมองกัลป์กับเพลิง กัลป์กับเพลิงภารกิจสำเร็จ รถบรรทุกวิ่งไปสุดสายตามั่น
โรงพักเมืองพล จ่ากานพลูทาแผลที่หัวไหล่ให้กับรองเพชรเรียบร้อยแล้ว ตำรวจที่ไปด้วยต่างบาดเจ็บกันไม่น้อย
สีหน้าจ่ากานพลูแค้นใจมาก “เราไม่น่าเสียท่าพวกมันเลย ป่านนี้มันขนอาวุธสงครามไปไว้ไหนแล้วก็ไม่รู้”
รองเพชรแค้นใจไม่น้อยไปกว่ากัน “เรื่องภารกิจที่ไม่สาเร็จไม่เท่าไหร่หรอก แต่ที่ลูกน้องที่ต้องมาล้มหายตายจาก ผมเสียใจ ไอ้แสน ราชสีห์ กับผมจะอยู่ร่วมแผ่นดินเดียวกันไม่ได้ ผมจะใช้กฎหมายกำจัดมันให้สิ้นซาก”
เสียงวิทยุดังขึ้น
“พลเมืองดีเรียกเมืองพลสอง วอ.2 พลเมืองดีเรียกเมืองพลสอง วอ.2”
“พลเมืองสอง วอ.2”
“พลเมืองดีพบรถต้องสงสัย แหกด่านพร้อมอาวุธสงครามประจำกายคนร้าย แต่ศพหาไม่เจอนะ”
“ที่ใด เปลี่ยน...คุณอยู่ไหน”
“เดี๋ยวผมบอก แต่รองเพชรต้องมาคนเดียวนะครับ” รองเพชรนิ่วหน้าด้วยความสงสัย
ที่นัดประจำของสี่คน กัลป์ เพลิง องอาจ รองเพชร รองเพชรขับรถเข้ามาจอดใกล้ๆกับรถบรรทุกของกลาง รองเพชรลงจากรถเข้ามาหา กัลป์ เพลิง องอาจ ที่ท้ายรถบรรทุก มีอาวุธของคนร้ายวางอยู่ท้ายรถ มีM16 มี M79
“มีใครอธิบายได้มั้ยว่าเกิดอะไรขึ้น ?”
“อ๋อ...เราเป็นพลเมืองดีครับ พอดีเห็นอาวุธตกเรี่ยราดอยู่ตามถนน ขับตามไปก็มาเจอไอ้รถคันนี้มันจอดเกะกะ ก็เลยยึดมา แล้วมารายงานท่านเนี่ย”
“อะไรอยู่บนรถ ?”
“เอ...ทาไมต้องถามล่ะท่านรองฯ ท่านน่าจะรู้อยู่แล้วนะว่ามีอะไร”
“คำตอบของพวกเราไม่สำคัญหรอกครับท่านรอง สำคัญแต่ว่าท่านจะเอาผิดเจ้าของรถคันนี้ได้รึเปล่า”
รองเพชรมองหน้าทั้งสามคนอย่างค้นหา “แล้วฉันควรจะทำยังไงกับพวกนาย”
“รถคันนี้เป็นผลงานของท่านครับ ส่วนพวกเรา...” เพลิงมององอาจกับกัลป์แล้วยักไหล่ “ไม่รู้ไม่เห็น”