บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 21 หน้า 5
“แผนการนี้มีเรารู้กันแค่สี่คน แล้วไอ้กัลป์มันโผล่มาได้ยังไง” แสนมองเพลิง มั่น “แล้วใครเป็นคนสั่งให้พวกมึงถอย” เพลิงเหลือบตามองไปที่มั่น สมุนกลัวแสนเลยรีบบอก “พี่มั่นสั่งให้ถอยครับนาย”
แสนมองไปที่มั่น เพลิงรีบโบ้ย “ก่อนที่มึงจะไปส่งข่าวกู มึงไปไหนมาหรือเปล่า”
“เออ แล้วมึงไปไหนมา” มั่นโบ้ยสมุนต่อ “เปล่า เปล่าครับนาย”
แสนโมโหใช้คมแฝกฟาดไปที่สมุนสองคน จนเลือดสาดกระเด็นที่หน้าแสน สมุนตายคาที่ มั่นอึ้งเห็นแสนตีสมุนถึงตาย เพลิงเห็นแล้วก็รู้ดีว่าแผนการเขาลุล่วงไปอีกขั้น
ป่าละเมาะชานเมืองพล พวกกัลป์นั่งล้อมวงทานกาแฟรอบกองไฟ หารือเรื่องที่เกิดขึ้นด้วยกัน
“มันก็แปลกดีนะ ที่นายเพลิงรู้ล่วงหน้า ว่าผมจะกลับมาเมืองพล หรือว่าเค้าอาจจะเป็นสายของทางการอย่างที่พวกคุณสงสัยจริงๆ”
องอาจเข้าเรื่อง “ผมว่าเราอย่าเพิ่งห่วงเรื่องนั้นเลยครับ มาห่วงเรื่องแผนของไอ้แสน กับไอ้ผู้การเจมส์ที่เพลิงเค้าเล่าให้ฟังดีกว่า”
“แผนอะไร”
“ทั้งไอ้ผู้การเจมส์ ทั้งไอ้แสนพูดคล้ายๆกันว่าทุกสิ่งที่ตระเตรียมมา ถึงเวลาต้องลงมือแล้ว” กัลป์เปรยกับรองเพชร “ผมว่าแผนการใหญ่ของพวกมันต้องไม่ธรรมดาแน่ อาจถึงขั้นล้างผลาญเมืองพลหรือไม่ก็ใหญ่โตกว่านั้น”
“ว่าแต่ไอ้แสนกับไอ้ฝรั่งเจมส์ มันกำลังจะทำอะไรกันแน่”
จ่ากานพลูกับหมู่กร๊วกมองหน้ากัน หมู่กร๊วกยักไหล่ไม่รู้ องอาจนึกสงสัยอะไรบางอย่างเกี่ยวกับแผนการนี้
ห้องครัวบ้านนายแสน ปิ่นโตอาหารและกระติกนํ้าสมุนไพรถูกตระเตรียมไว้สำหรับคนป่วย ดอกไม้ย่องเข้ามาในครัวและมองซ้ายมองขวา พอเห็นว่าปลอดคนก็หยิบห่อกระดาษซึ่งมีตราประทับแบบร้านยาจีนสมัยก่อน มาเทลงในกระติกนํ้า ดอกไม้รีบขยุ้มห่อกระดาษในมือ
“ทำอะไรอยู่”
“เห็นของน่ากินดี ของคุณอัญชันเหรอ” กระรอกนิ่งไม่ตอบ “ฝากบอกด้วยนะ ว่าฉันเป็นห่วง”
ดอกไม้ว่าแล้วเดินหนีไป กระรอกมองตามอย่างสงสัย และมองมาที่อาหารแต่ไม่เห็นร่องรอยอะไร
ห้องพักฟื้นอัญชันในโรงพยาบาล กระรอกแกะเถาปิ่นโตหยิบอาหารมาวางเรียงที่ตรงหน้าอัญชัน
“ความจริงกระรอกไม่เห็นต้องลำบากแบบนี้เลย อาหารของที่โรงพยาบาลก็มี”
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณอัญชัน อาหารของที่โรงพยาบาลจืดชืดจะตาย กินสลับกับของที่บ้านดีกว่า จะได้ไม่เบื่อ”