บทละครโทรทัศน์ คมแฝก ตอนที่ 18 หน้า 2
ห้องทำงานแสน ดอกไม้บอกเรื่องที่กระรอกขอร้องให้มาให้แสนฟัง
“ทำไมฉันต้องช่วยพวกมัน เธอเองก็คิดที่จะกำจัดสองแม่ลูกนี้อยู่แล้วไม่ใช่เหรอ”
“แต่มาคิดๆดูแล้ว ถ้าขืนปล่อยให้นังมาลัยมันตายคาบ้าน นายแสนจะโดนนินทาได้ว่า เป็นคนใจร้ายใจดำ”
“มันก็จริงของเธอ”
ดอกไม้เดินเข้ามานั่งตักแสน แอบยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะบอก “ส่วนนังกระรอก ฉันสังเกตเห็นว่า ผู้การเจมส์เค้าแอบเล็งๆมันอยู่ไม่ใช่เหรอ ถ้าเรายกนังนี่ให้เค้าธุรกิจของนายแสนก็คงราบรื่นกว่าเดิม”
แสนนิ่งคิด ดอกไม้สังเกตเห็นเลยเอามือจับเชยคางแสน ให้แสนหันมามองหน้าดอกไม้
“หรือว่านายแสนยังอาลัยอาวรณ์มันอยู่คะ น้องของศัตรู นายแสนยังกล้าจับมาทำเมียอีกเหรอ”
แสนคิดแล้วก็เริ่มคล้อยตาม
ห้องนอนกระรอกมาลัยในบ้านแสน หมอกำลังเก็บข้าวของ หลังจากตรวจอาการแม่มาลัยเสร็จแล้วหยิบยายื่นให้กระรอก “ให้คนไข้กินยาตามกำหนดนะ”
กระรอกรับยามา “ขอบคุณค่ะ” กระรอกเดินไปเปิดประตูส่งหมอ หมอออกไป มั่นเดินสวนเข้ามาหากระรอก
“นายแสนให้มาพาเธอไปพบผู้การเจมส์ เธอมากับฉัน”
“นี่มันเรื่องอะไรกัน ฉันไม่ไป” มั่นเข้าไปยื้อยุดฉุดตัวกระรอก จนมาลัยเริ่มตื่น
“ปล่อยนะ จะพาฉันไปไหน ฉันบอกให้ปล่อย”
“กระรอก ลูกแม่ แกจะพาลูกฉันไปไหน”
“แม่ ช่วยฉันด้วย แม่” กระรอกถูกลากตัวออกไป
“กระรอก” มาลัยโผตามจนร่วงจากเตียง
หน้าบ้านแสน กระรอกถูกมั่นลากออกมา กระรอกมองไปเห็นดอกไม้ยืนอยู่กับแสน มีรถจอดรออยู่
“พี่ดอกไม้นี่มันเกิดอะไรขึ้น พี่ดอกไม้ช่วยฉันด้วย”
“ก็ช่วยอยู่นี่ไง กำลังช่วยให้กระรอกมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น แล้วแม่มาลัยก็จะพลอยสบายไปด้วย”
“พี่ดอกไม้พูดเรื่องอะไร ฉันไม่เข้าใจ”
“ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะยกเธอให้ผู้การเจมส์ ถ้าเธอทำตัวดีๆ จนเป็นที่โปรดปรานล่ะก็ ผู้การเจมส์ก็จะปรนเปรอเธอไม่อั้น”
“ผู้การเจมส์ นี่จะให้ฉันเป็นนางบำเรอของไอ้ฝรั่งอย่างนั้นเหรอ ฉันไม่เอา ฉันไม่ไป”
กระรอกพยายามดิ้นแกะมือออกจากมั่น