บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 6 (2/2) หน้า 4
ส่วนคนที่เหลือเดินทางตามจุด A ตามแผนเดิม
ที่ร้านชุดแต่งงาน ดุจดาวในชุดเจ้าสาว เดินออกมา
“ว้าว ! สวยมากเลยค่ะน้องดาว” เจ้าของร้านเอ่ยชม
“สวยจริงๆ ด้วยดาว” เม่ยเห็นด้วย
ดุจดาวยิ้มแต่ไม่สดใส เพราะในใจยังกังวลเป็นห่วงพี่นัทอยู่
“แต่เอ...ยังขาดอะไรไปน้า..” เจ้าของร้านนึกๆ “นึกออกแล้ว พี่ว่าน้องดาวลอง แต่งหน้าทำผมเบาๆ ดูด้วยดีไหมคะ”
“ก็ดีเหมือนกันนะดาว เธอจะได้ถ่ายรูปไปให้พี่นัทดูด้วย” เม่ยสนับสนุน
“จะดีเหรอคะ?” ดุจดาวยังลังเล
“ดีแน่นอนค่ะ อีกอย่างพี่จะได้ขอถ่ายรูปลงไอจีโฆษณาร้านไปในตัวด้วยนะคะ พลีสส” เจ้าของร้านขอร้อง
“งั้นก็ได้ค่ะ ไหนๆ วันนี้ก็ว่างทั้งวันอยู่แล้วนี่”
เจ้าของร้านดีใจลิงโลด “ถ้างั้น ลุยเลย พี่จะเนรมิตรน้องดาวให้สวยเริ่ดแน่”
เจ้าของร้านและพนักงานต่าง พากันมะรุมมะตุ้มดุจดาวเพื่อแปลงโฉม เม่ยมองยิ้มขำ
ทางด้านภูผา อันดา วายุ พาวิคเตอร์เหลียงใส่ฮู้ดเดินมาถึงจุดหนึ่งในป่า
“อีกไม่ไกลจะถึงชายแดนแล้ว เร่งกันหน่อย” วายุกระตุ้น ทุกคนเดินไปท่าทางเหน็ดเหนื่อย
ทันใดนั้น พวกอินทรีพิฆาตที่ซุ่มอยู่และอีกกลุ่มที่นำทีมโดยนัทก็แสดงตัว
นัทประกาศ “หยุดนะ! ยอมให้จับซะดีๆ วิคเตอร์ เหลียง”
“คุ้มกันวิคเตอร์ เหลียง !” วายุสั่ง
ภูผาสำทับ “สู้มัน! อย่าให้วิคเตอร์ เหลียงถูกจับได้”
พวกจตุรภาคีหันไปยิงต่อสู้ ทั้งสองฝ่าย ยิงต่อสู้กัน
อีกด้านหนึ่ง โชวเดินมาเจอกับชายใส่ฮู้ดใส่หน้ากากปิดหน้าอีกคนที่รออยู่พร้อมสมุนอีกคน เมื่อไปถึงโชวพยักหน้าแล้วประคองชายใส่ฮู้ดเดินไป ขณะเดียวกันอนาวิล ชิน ริว วิ่งตามทางที่สลับซับซ้อนเพื่อตามโชวไป
ขณะที่ทุกคนกำลังชุลมุนยิงกันอยู่นั้น จ่าเดชที่เป็นสายตัวจริงของเหว่ยชิง แกล้งยิงมั่วๆ แล้วหาทางหลบฉากมาหลังต้นไม้ จ่าเดชกัดฟันตัดสินใจเอาปืนจ่อให้กระสุนเฉียดแขนตัวเองไป
นัทกับตำรวจที่เหลือสู้กับพวกภาคี เสียงจ่าเดชร้องครวญคราง นัทหันไปเห็นจ่าเดชนอน อยู่รีบเข้าไปหา “จ่าเป็นไงบ้าง”
“ผมโดนยิงครับ” จ่าเดชทำท่าไม่ไหว
“ถ้างั้นจ่าหลบอยู่ตรงนี้ก่อน ที่เหลือชั้นจัดการเอง”