บทละครโทรทัศน์ เลือดตัดเลือด ตอนที่ 14 (1/2)
ภายในห้องประชุมของจตุรภาคี โชวกับอนาวิลมองหน้ากันสุดแค้น
ภูผายิ้มน้อยๆ พอใจแล้วเอ่ยให้ได้ยินทั่วกัน “อนาวิลจะมาอยู่ที่นี่ในฐานะสมาชิกของภาคี”
“ฉันไม่อนุญาต พามันออกไป” โชวปฏิเสธ
“แต่ฉันอนุญาต!” เหว่ยชิงขัดขึ้น
“ผมคือประมุขภาคี!”
เหว่ยชิงเสียงดัง “นี่แกกล้าขัดคำสั่งฉันเหรอ”
“ในฐานะประมุข ผมมีสิทธิ์ !”
“แก !!!”
สองแม่ลูกมองหน้าไม่ยอมกัน ทุกคนเงียบไม่กล้าพูด
จู่ๆ อนาวิลก็พูดขึ้นมา “ไม่คิดว่าประมุขจตุรภาคีจะขี้ขลาดได้ขนาดนี้”
เสียงฮือดังเบาๆ ทุกคนตกใจที่อนาวิลกล้าพูดกับประมุขขนาดนี้ ภูผา อันดาสะใจ
“มันจะมากเกินไปแล้วนะ !” วายุเอ่ยอย่างไม่พอใจ
โชวยกมือห้ามวายุ หันไปหาอนาวิล “พูดแบบนี้ต้องการอะไร”
อนาวิลสวน “ถ้าไม่ขี้ขลาด ประมุขจะกลัวทำไมกับการรับคนอย่างฉันเข้าภาคี”
“ฉันไม่ได้กลัวแก !”
“งั้นก็รับฉันเข้าภาคีสิ”
โชวก้าวช้าๆ เข้าไปจ้องตาอนาวิล“ทำไมฉันจะต้องรับคนอย่างแกเข้ามา”
ทั้งคู่มองหน้ากันวัดใจ อนาวิลไม่ตอบ โชวจะเดินออกไป อนาวิลก็พูดโผล่งออกมา“ฉันจะไปจากที่นี่ ถ้าประมุขเอาชนะฉันได้”
โชวชะงัก แล้วหันมา “นี่แกท้าฉันงั้นเหรอ”
อนาวิลมีสีหน้าท้าทาย “แล้วประมุขจะกล้ารับคำท้าฉันรึเปล่าล่ะ ?!”
โชวมองหน้าอนาวิล อย่างใช้ความคิด
ที่ห้องทำงานของภูผา อนาวิลยืนอยู่ ภูผาและอันดาเดินเข้ามา อนาวิลหันไปมอง
ภูผายื่นมือมาขอจับมืออนาวิล “ยินดีต้อนรับมิตรอย่างเป็นทางการ” อนาวิลมองภูผาคิด สายตาไม่วางใจเท่าไหร่ แต่สุดท้ายก็เอื้อมมือไปจับมือภูผาตามมารยาท ภูผายิ้ม ทั้งคู่มองหน้ากัน ท่าทางยังไม่วางใจกันและกันมานัก อนาวิลคิดถึงเรื่องที่ตนโดนภูผากับอันดามาช่วยตนไว้