บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 20
มายูมิเข็นรถเข็นพาริวมาหยุดที่ด้านหนึ่งของสวนสาธารณะ เพื่อชมสวนสวยบริเวณนั้น ริวยื่นมากุมมือมายูมิไว้ จนมายูมิต้องย่อตัวลงมาหาริวด้วยความแปลกใจ
ริวสบตามายูมิ ซาบซึ้ง “ขอบคุณ..สำหรับความรัก กำลังใจ และความเข้มแข็งที่คุณมอบให้ผมและโอะนิซึกะ”
มายูมิยิ้มรับ “มันคือสิ่งที่ว่าที่นายหญิงแห่งโอะนิซึกะควรทำ”
“มายูมิ... ผมรู้ว่าคุณทำเพื่อผม แต่ตอนนี้เราเสียเปรียบคู่แข่งเกือบทุกด้าน มีโอกาสน้อยมากที่โอะนิซึกะจะกลับมายิ่งใหญ่และมั่นคงเหมือนเดิม”
“สมาชิกโอะนิซึกะทุกคนสามัคคีเป็นหนึ่งเดียว... เหลือแค่ความร่วมมือจากมิตรเก่าของเรา”
“คุณหมายถึงมิอุระ?”
“ฮารุยังไม่ตกลงร่วมธุรกิจกับมิซาว่า ถ้าเราสานสัมพันธ์ที่ดีกับฮารุได้ มิซาว่าก็จะโค่นล้มเรายากขึ้น”
ริวหนักใจ “ธุรกิจอสังหาริมทรัพย์กับขนส่งสินค้าทางรถไฟ ถือเป็นรายได้หลักของโอะนิซึกะ ถ้ามิซาว่ายึดครองได้สำเร็จ...นั่นคือความสูญเสียครั้งใหญ่ของตระกูลโอะนิซึกะ”
“ศัตรูแข็งแกร่งมากกว่า.. ไม่ได้แปลว่าเราจะต้องแพ้ ฉันมั่นใจว่าเรายังมีทางแก้ไขสถานการณ์นี้”
มายูมิมีแผนในใจ แต่ยังไม่ยอมบอกริว
คืนนั้น ริวนั่งอยู่บนเบาะนอนรับยาจากมายูมิ มองยาด้วยความแปลกใจ “ปกติคุณไม่ได้จัดยาตัวนี้ให้ผม?”
“ฉันเห็นคุณเครียดๆ ก็เลยเพิ่มยาตัวใหม่ให้คุณผ่อนคลาย หลับสบาย”
ริวจริงจัง “สถานการณ์ไม่น่าไว้ใจอย่างนี้ คงยากที่จะทำใจให้ไม่เครียด”
“ทุกอย่างมันขึ้นอยู่ที่วิธีคิดของเรานะคะริว ความเครียดไม่ทำให้อะไรดีขึ้น ใช้สติในการแก้ปัญหา...แล้วเราจะผ่านมันไปได้ค่ะ”
ริวรีบกินยาและดื่มน้ำรวดเดียวจนหมดแก้ว มายูมิรับถ้วยใส่น้ำไปวางในถาด หันไปมองริวแล้วเห็นว่าเขายังคงอยู่ในความเครียดอยู่ไม่น้อย
มายูมิกอดริวทางด้านหลังเพื่อให้กำลังใจเขา “ริว...คุณคือความหวังเดียวของโอะนิซึกะที่เหลืออยู่ ฉันเชื่อมั่นในตัวคุณนะคะ ถ้าวันนี้ยังคิดหาทางแก้ปัญหาไม่ได้ คุณควรจะพักผ่อนเต็มที่ จะได้แข็งแรงเร็วๆ”
ริวดึงตัวมายูมิเข้ามากอด สบตาด้วยความซาบซึ้งใจ