บทละครโทรทัศน์ รอยฝันตะวันเดือด ตอนที่ 5 หน้า 2
“ผมกับว่าที่คู่หมั้นยินดีมอบรอยยิ้มและความสุขให้กับทุกคน” ริวถามมายูมิ “ใช่มั้ยจ๊ะที่รัก”
มายูมิไม่ค่อยพอใจ แต่จำต้องยิ้มรับ กลืนไม่เข้าคายไม่ออก
ไทชิ คัตสึและเซกิชำเลืองมองกัน ยิ้มรู้ทันความเจ้าเล่ห์ของริว
มายูมิแอบลอบมองริว ด้วยความโกรธ
มายูมิดึงตัวริวออกมา ด้วยความไม่พอใจ “เมื่อไหร่คุณจะเลิกวุ่นวายกับฉันสักที”
“ผมอยากให้ทุกคนมีความสุข...ผิดตรงไหน?”
“ที่นี่เป็นโรงพยาบาล ไม่ใช่สวนสนุก!”
“ผ่อนคลาย... ทำใจให้สบายดีกว่านะที่รัก”
“ห้ามเรียกฉันว่าที่รัก!”มายูมิทุบริวด้วยความโมโห
ริวทำเสียงอ้อน ยั่วเย้า “อูย... นี่ขนาดยังไม่แต่งนะ ดุซะ”
“แต่งแล้วจะทำไม?”
ริวชี้ปากตัวเอง ทำทะเล้น “ยอม ผมยอมคุณทู้ก...อย่าง”
มายูมิชี้ปากตัวเอง ย้ำ เน้น จริงจัง “ฉันไม่มีวันแต่งงานกับคุณ!!”
“ขอเชิญคุณริวกับคุณหมอมายูมิ ขึ้นมามอบเซอร์ไพรส์พิเศษให้กับทุกคนครับ”
มายูมิหันไปเห็นไทชิประกาศอยู่บนเวที โดยมีคัตสึและเซกิยกเครื่องดนตรีโคโตะพิณญี่ปุ่น พร้อมอุปกรณ์ขึ้นไปตั้งวางรอไว้เรียบร้อย ท่ามกลางเสียงปรบมือจากทุกคน มายูมิหันกลับมาหาริว ยังไม่ทันเอ่ยปากถาม
“อาหารอร่อย ต้องมีดนตรีขับกล่อมให้อารมณ์สุนทรีย์ไปร่วมสร้างบรรยากาศดีๆ กันนะจ๊ะที่รัก”
มายูมิเสียงแข็ง “ไม่มีทาง!”
ริวหน้าเหรอหรา คิดหาทางแก้สถานการณ์
ริวนั่งนิ่งมองโคโตะตรงหน้า วางมาดราวกับมืออาชีพ ทำสมาธิเตรียมตัวเล่นดนตรี ทุกคนต่างเงียบและจดจ้องรอฟังเสียงดนตรีจากริว มายูมิยืนมองริวอยู่ข้างเวทีด้วยสายตาประเมิน ว่าจะแน่สักกี่น้ำ
ริวยื่นมือทั้งสองไปที่โคโตะ เตรียมลงมือบรรเลง คัตสึและเซกิหันมาสบตากันราวกับนึกหวั่นใจ ริวเริ่มดีดไล่เสียงโคโตะ ทุกคนฮือฮาตั้งใจฟังเป็นอย่างมาก
สักพักริวเริ่มดีดโคโตะมั่วๆ ไม่เป็นเพลง ไม่เป็นจังหวะ แป่ว ๆ ๆ ๆ ทุกคนชะงัก อึ้ง ริวยังคงหลับตาพริ้ม บรรเลงโคโตะมั่วต่อไปไม่หยุดยั้ง ไม่สนใจว่าจะเป็นดนตรีรึเปล่า ทุกคนเริ่มหันมองหน้ากันด้วยความเครียด และอึดอัด
คัตสึสะกิดเซกิ “ท่าทางทุกคนจะเริ่มเครียดแล้วนะ”
“ใครจะกล้าหยุดท่านโซเรียว”