บทละครโทรทัศน์ กลรักเกมมายา Love and Lies ตอนที่ 4
ทิมในชุดเสื้อยืดกางเกงวอร์มขายาวนั่งนิ่งอยู่ที่โซฟา ช่อนเดินเข้ามาใกล้ๆ ทิมหันมองแล้วอุ้มมาวางที่ตัก ทิมค่อยๆลูบตัวช่อนด้วยสีหน้าเศร้ามากๆ ชายหนุ่มถอนหายใจยาว นึกถึงเหตุการณ์วันก่อน
ทิมกับทามนั่งอยู่กับหมอ กำลังคุยกับหมอเรื่องแม่
““Kleine-Levin Syndrome” หรือที่เราเรียกกันทั่วไปว่าอาการเจ้าหญิงนิทรามันไม่ใช่โรคนะครับ มันเป็นอาการ ที่ไม่มียารักษา ไม่มีเวลากำหนดว่าจะฟื้นตอนไหน แต่จากคนไข้ที่ผ่านมา เหมือนว่าตัวแปรก็คือจิตใจและสภาพแวดล้อมของคนไข้ พวกคุณเป็นคนที่ใกล้ชิดกับคนไข้ พวกคุณก็น่าจะรู้ว่าต้องทำยังไงถึง จะดีต่อจิตใจ ของคนไข้”
ทิมเอ่ย “ขอบคุณครับหมอ”
ทามลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากห้อง ทิมกำลังจะเดินออกไปก็ถูกหมอเรียกไว้ “คุณสามารถย้ายคนไข้ไปรักษาตัวที่บ้านได้นะครับ อยู่ที่โรงพยาบาลเสียค่าใช้จ่ายเยอะ ย้ายไปอยู่บ้านประหยัดได้เยอะกว่า”
“ไม่เป็นไรครับ ผมจ่ายได้ ให้แม่อยู่ใกล้มือหมอน่าจะดีกว่า”
หมอพยักหน้ารับรู้ ทิมเดินออกจากห้องไป
ทามยืนอยู่รอทิมอยู่หน้าห้องหมอ พอทิมเดินออกมาทามจึงพูดขึ้น
“ผมว่าถ้าพี่เปลี่ยนงาน แม่อาจจะดีขึ้นมาก็ได้นะ”
ทิมไม่พอใจ “แกจะบอกว่าทั้งหมดเป็นความผิดของฉันใช่ไหม”
“แล้วมันไม่ใช่รึไง เพราะพี่ทำให้แม่เสียใจ วันเกิดแม่พี่ควรจะอยู่กับแม่สิ แต่แม่กลายเป็นโดนรถชน แล้วก็เป็นเจ้าหญิงนิทราอยู่ตอนนี้ไง”
“แล้วแกจะให้ฉันทำยังไง ให้ฉันชดใช้ด้วยการลาออกจากงานเหรอ แล้วจะเอาเงินจากไหนมารักษาแม่ ฉันรู้ว่าแม่อยากให้ฉันเปลี่ยนงานแต่มันเป็นงานที่ฉันทำได้ดีที่สุด แล้วมันก็เลี้ยงแกกับแม่ได้นะ”
“ไอ้งานโกหกแก้หน้าให้ดารานะเหรอ”
“แกจะเรียกอะไรก็ตาม แต่มันก็เป็นงานที่ฉันภูมิใจ”
ทามนิ่งไปอึ้งๆ มองหน้าทิมนิ่ง “งั้นพี่ก็พยายามหาเวลามาเฝ้าแม่บ้างละกัน ถ้าแม่ได้กำลังใจจากพวกเรา แม่คงฟื้นเร็วขึ้น” ทามเดินหนีไป