บทละครโทรทัศน์ กลรักเกมมายา Love and Lies ตอนที่ 10 หน้า 5
มาโนชมองชัยงงๆ “แกเนี่ยนะอยากลงมือ ปกติไม่เห็นจะอยากทำ”
“ผมคิดว่าผมควรจะทำงานที่ผมรับผิดชอบให้มันจบ เป็นเพราะตอนนั้นผมชนไม่แรงพอ …ให้ผมจัดการต่อเองเถอะครับ”
มาโนชคิดตามแล้วพยักหน้าเห็นด้วย “โอเค งั้นก็ตามนั้น”
กิตขับรถมาจอดที่หน้าบ้านของนาย (โจรที่ปล้นเบล) ซึ่งเป็นบ้านหลังใหญ่ ดูมีฐานะดี กิตมองด้วยความสงสัย เขาเดินลงมาจากรถ แล้วเดินเข้าไปกดออดที่หน้าบ้าน แต่ไม่มีใครออกมาเปิดประตู
รถคันหนึ่งกำลังขับเข้ามาที่หน้าบ้าน กิตหันไปมองรถคันนั้น ชายหญิงเดินลงมาจากรถ แล้วมองกิตอย่างสงสัย
พ่อนายถามขึ้น “คุณเป็นใคร มาทำอะไรหน้าบ้านผม”
“ขอโทษนะครับ ผมขอสอบถามเรื่องข้อมูลคดีปล้นดาราที่ชื่อเบลน่ะครับ …นายเค้าอยู่บ้านนี้ใช่ไหมครับ”
แม่นายเอ่ย “เค้าเป็นลูกฉันเอง”
พ่อแม่นายมองหน้ากันแล้วหันมองกิตอย่างไม่ไว้ใจ
กิตชูบัตรที่ห้อยคอให้พ่อแม่นายดู “ผมเป็นนักข่าวน่ะครับ พอจะบอกได้ไหมครับว่าคืนนั้นเขาไปที่ผับทำไม แล้วอะไรทำให้เขาตัดสินใจปล้นเบล เขามีปัญหาเรื่องเบลเหรอครับ”
พ่อนายสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก “เขาไม่ได้ปล้น...”
แม่นายจับแขนเบรกพ่อนายไม่ให้พูด “เราตอบได้แค่นี้ล่ะค่ะ คุณกลับไปเถอะ” กิตอิดออด
พ่อนายหงุดหงิด “บอกให้กลับไปไง”
“แต่ผมอยากให้ทุกคนรู้ความจริงนะครับ...ความจริงที่เกิดขึ้นกับนาย”
พ่อนายเอามือดันอกกิตออกไป “ออกไป กลับไปซะ!”
กิตหันมองพ่อแม่นายอึ้งๆ พ่อแม่นายเดินกลับเข้าไปในรถ แล้วขับเข้าไปในบ้าน
กิตโวย “ทำไมพวกคุณไม่ทำอะไรสักอย่างล่ะ นี่ลูกคุณนะ” กิตมองตามด้วยสีหน้าเซ็งๆ
ในรถ สีหน้าพ่อแม่ของนายคิดๆเศร้าๆ
ที่หอพักโจ้ (เพื่อนนาย) กิตกำลังนั่งอยู่กับโจ้ที่โต๊ะเขียนหนังสือ สีหน้าเขาดูอึดอัดและเครียดๆ
โจ้บอกปัด “ผมให้ปากคำกับตำรวจไปหมดแล้ว จะมาถามอะไรผมอีกอ่ะ อยากรู้อะไรก็ไปถามตำรวจสิพี่”
“แล้วที่คุณให้ปากคำตำรวจไป มันเรื่องจริงรึเปล่าครับ”
“อ้าว พูดอย่างนี้หมายความว่าไงอ่ะ”
“ก็มันดูไม่สมเหตุสมผล นายเขาดูมีฐานะ บ้านหลังใหญ่ พ่อแม่ก็ดูมีหน้ามีตา แล้วเขาจะไปปล้นใครทำไม” โจ้นิ่งอึกอัก “ว่าไง คุณเป็นเพื่อนเขา คุณคิดว่านายปล้นจริงๆเหรอ”
“ไม่รู้… ผมก็ไม่รู้ว่ามันทำไปทำไม”