บทละครโทรทัศน์ กลรักเกมมายา Love and Lies ตอนที่ 7 หน้า 3

เบลนั่งรออยู่ที่หน้าห้อง ทิมเดินออกมาจากห้องของสมศักดิ์ มีเอิง มุก เดินปลอบโล้มาข้างๆ ทิมเห็นเบลนั่งรออยู่สีหน้าเครียดๆ เลยเดินเข้ามาหา

“เดี๋ยวผมไปส่งคุณที่มหาลัย”

เบลเงยหน้ามองทิม “คุณจะลาออกจริงๆเหรอ”

“ไม่ขนาดนั้นหรอก เดี๋ยวผมเล่าให้ฟังบนรถ” เบลมองเซ็งๆ ทิมเร่ง “ไปได้แล้ว” ทิมเดินนำเบลออกไป

ทิมกำลังขับรถอยู่ เบลนั่งอยู่ข้างๆ เบลหันมามองทิมด้วยความรู้สึกผิดเป็นระยะๆ จนเบลตัดสินใจพูดออกมา

“ฉันขอโทษนะที่ฉันเป็นคนทำลายอนาคตของคุณแบบนี้  ฉันไม่น่ามักง่ายเลย ฉันแค่ต้องการให้พ้นจากการเป็นข่าวนี้ไป ฉันคิดแต่จะหนีปัญหา ไม่คิดว่ามันจะเป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้...แล้วคุณไปออกรับทำไม ไม่ให้ฉันพูดความจริงในห้องประชุมไปเลย”

ทิมหันมามองเบล ก่อนจะหันไปขับรถต่อ “อาชีพของผมน่ะ มันเป็นอาชีพที่ต้องโกหกอยู่แล้ว ใครๆก็รู้ว่าไม่ได้พูดความจริงหรอก เพราะฉะนั้นถ้าให้เลือกได้ว่าใครจะโดนกล่าวหาว่าเป็นคนโกหก ก็ใครผมเป็นคนถูกกล่าวหาดีกว่า เพราะอย่างน้อย ผมก็ยังได้ทำหน้าที่รักษาอิมเมจของคุณไว้ได้” เบลมองทิมนิ่งๆ “เอาน่ะ ...อย่าไปคิดมากเลย อาชีพอย่างผมมันอยู่ได้ด้วยการโกหก แต่อาชีพอย่างคุณมันต้องอยู่ได้ด้วยการพูดความจริง”

“แต่สุดท้ายคุณก็ต้องตกงาน”

“พี่สมศักดิ์เค้าจ้างผมเป็นฟรีแลนซ์ มีหน้าที่ดูแลคุณอย่างเดียวเลย”

“จริงเหรอ!”

ย้อนไปก่อนหน้านี้ สมศักดิ์นึกออก “งั้นเอาอย่างงี้ แกก็ออกตามที่บอกเขาไว้ แต่ฉันจะจ้างแกเป็นฟรีแลนซ์มาเป็นผู้จัดการดูแลเบลโดยเฉพาะ”

เอิงชะงัก “ดูแลเบลอย่างเดียวเนี่ยเหรอคะ”

ทิมแย้ง “ผมขอทำงานอื่นแทนได้ไหมครับ”

สมศักดิ์ไม่เห็นด้วย “แล้วใครจะเป็นคนดูแลเบล มีแต่แกที่คุมเบลอยู่...แกเป็นผู้จัดการของเบลนะดีแล้ว”

เอิงซักด้วยความอยากรู้ “แล้วใครจะขึ้นเป็นหัวหน้าล่ะคะ”

สมศักดิ์เฉลย “แล้วนอกจากทิม ใครอาวุโสสุดล่ะ”

ทุกคนหันไปมองโล้เป็นตาเดียวกัน

โล้อึ้ง “ม่ายยยยย”

เบลมีสีหน้าดีใจมาก ทิมมองเบลอึ้งๆ “นี่คุณดีใจกับผมเหรอ”

เบลอึกอัก “ใช่… ก็ฉันดีใจที่ตัวเองไม่ใช่สาเหตุที่ทำให้คุณต้องตกงานไง จะได้ไม่ต้องรู้สึกผิด เฮ้อ… สบายใจแล้ว”

เบลหันหน้าไปมองวิวด้านนอก ทิมหันมองเบลยิ้มๆ