บทละครโทรทัศน์ คลื่นชีวิต ตอนที่ 12 หน้า 2
อีกด้านหนึ่ง จีราวัจน์ถูกการ์ดพาตัวเข้ามาหาสิทธา ซึ่งยืนคอยอยู่ที่ระเบียงกว้างของห้องพัก เบื้องหน้าของ ทั้งคู่คือวิวท้องทะเลที่สวยงามมาก มองเห็นเกาะน้อยใหญ่..สิทธาซึ่งสวมเพียงแค่เสื้อคลุม มือคลึงแก้วเครื่องดื่ม มองจีราวัจน์อย่างสมใจ จีราวัจน์หนาวเยือกไปถึงไขสันหลัง! สิทธาพยักหน้าให้การ์ดออกไป จากนั้นวางแก้วลง แล้วเดินเข้ามาหาจีราวัจน์
“เป็นไง..เหนื่อยรึเปล่า?” สิทธาเอ่ยถามเดินเข้ามาเชยคางจีราวัจน์
“จะทำอะไร ก็น่าจะบอกกันก่อน...” จีราวัจน์รังเกียจ แต่คิดในใจ...ต้องไม่ให้สิทธาโกรธ เบี่ยงหน้าออก เบาๆ
“บอกก็ไม่เซอร์ไพรส์สิ รู้มั้ย? ทำไมฉันถึงให้คนพาเธอมาที่นี่” สิทธาโอบจีราวัจน์ให้มองทิวทัศน์เบื้องหน้า
จีราวัจน์แอบนิ่วหน้า ขยะแขยงเกือบจะทนไม่ไหวอยู่แล้ว
“เกาะนี้ทั้งเกาะ จะถูกเปลี่ยนให้เป็นสวรรค์ และเธอจะได้สิทธิ์เป็นเจ้าของมันร่วมกับฉัน!..แบบนี้น่าสนใจ กว่าทะเบียนสมรสซะอีกนะว่ามั้ย?” สิทธาจับจีราวัจน์ให้หันหน้ามาเอ่ยตอบ จีราวัจน์ชะงักไปเพิ่งเข้าใจว่านี่เองคือ จุดประสงค์ของสิทธา จะเอาเกาะรีสอร์ทมาล่อเธอ!
“ทำไม ไม่ดีใจเลยเหรอ?” สิทธาย้อนถามเมื่อเห็นจีราวัจน์นิ่งเฉย
“ฉัน...ฉันคิดไม่ถึงน่ะ” จีราวัจน์รีบหาข้อแก้ตัว
“เพื่อผู้หญิงของฉัน ฉันทุ่มให้ได้อยู่แล้ว ทีนี้ก็เลิกงอแงได้ซะทีนะ” สิทธาเอ่ยจบแล้วเริ่มเข้ามาลวนลาม หญิงสาว แต่จีราวัจน์ที่อดกลั้นมาเกินขีดแล้ว ถอยหนีและดันออกอัตโนมัติ
“จะเอายังไงห๊ะ! เลิกเล่นตัวได้แล้ว!!เห็นว่ามีดีกรีเป็นถึงนางเอกนะ ฉันถึงยอมจ่าย! แต่มาขนาดนี้แล้ว ถึงฉันไม่ให้อะไร เธอก็ไม่รอดมือฉัน!” สิทธาชักมีน้ำโห กระชากตัวจีราวัจน์ แล้วผลักจีราวัจน์ลงไปที่เตียงแล้วโถม ตัวตาม มือลูบจับที่ขาเนียนผ่อง...จีราวัจน์หน้าซีด ตึงเครียด ในใจกลัวมาก
เวลาเดียวกัน เวทิตพาสาธิตมาที่รั้วทางด้านหลังของรีสอร์ท แล้วเอ่ยบอกกับสาธิต
“จุดนี้ไม่มียาม ฉันเคยมาเซอร์เวย์แล้ว” สาธิตพยักหน้ารับรู้ เวทิตจัดการปีนรั้ว สาธิตปีนตามไป
เวทิต และสาธิตเข้ามาภายในรีสอร์ทได้ ช่วงแรกนั้นปลอดคนเฝ้า แต่พอทั้งสองเดินกันมาได้สักพักก็เห็น ยามคอยเดินตรวจบริเวณโซนบ้านพัก ทั้งสองชะงักจะหาทางยังไงดี ยามเดินเข้ามาใกล้มากขึ้น...แล้วเดินเลยผ่าน ไป สาธิตกับเวทิตออกมาจากที่ซ่อน แล้วเดินต่อไป
บริเวณด้านหลังบ้านพักตากอากาศของสิทธา...สาธิต และเวทิตแอบอยู่...พลางหาทางมองเข้าไปในบ้าน สาธิตลองชะโงกมองทางหน้าบ้าน ก็เห็นการ์ดประมาณ 3 คน เฝ้าอยู่
“เห็นอะไรมั้ย?” สาธิตยิ่งระวังตัว ถามเวทิตที่พยายามส่องในบ้าน