บทละครโทรทัศน์ ลิขิตริษยา ตอนที่ 3 หน้า 2
“มันก็แค่ชั่วระยะหนึ่ง พอฉันรวยแล้วเราก็ค่อยหนีไปอยู่ด้วยกัน พี่พรต้องช่วยฉันนะ” พูดจบซ่อนกลิ่นก็กอดหอมพรอีก
พรนิ่งคิดไปครู่แล้วพยักหน้ารับ ซ่อนกลิ่นยิ้มดีใจแสร้งกอดพรแน่น ลอบยิ้มอย่างมีความหวัง
พรนั่งสวดอยู่หน้าโต๊ะหมู่บูชา มีซ่อนกลิ่นนั่งอยู่ด้านหลัง พรเอาเส้นผมพันตุ๊กตาแล้วเอาผ้าห่อตุ๊กตาไว้แล้วเอาผ้าดำห่ออีกทีพร้อมๆ กับสวดอีกนิดหน่อยเป็นอันเสร็จพิธี แล้วยื่นห่อผ้าดำให้ซ่อนกลิ่น “เอาห่อผ้านี่ไปฝังไว้ตรงทางสามแพร่งหรือสี่แพร่งในบ้าน ตั้งแต่วันนี้ไปคุณหลวงจะรักจะหลงเอ็งคนเดียว” ซ่อนกลิ่นมองห่อผ้าดำด้วยความดีใจมีความหวังสุดๆ แล้วจะรีบลุกไปแต่พรดึงมือไว้ “ถ้าเอ็งทรยศพี่ พี่ไม่ปล่อยเอ็งแน่”
“ฉันรีบกลับพระนครก่อนนะเดี๋ยวจะเย็นซะก่อน” ซ่อนกลิ่นแกล้งยิ้มแต่รีบแกะมือแล้วเดินออกไป
พรมองตามด้วยสายตากังวลไม่อยากให้ซ่อนกลิ่นไป
กรองแก้วกับเจิมช่วยกันยกถาดใส่สบง จีวร ธูปเทียนแพซ้อนกันหลายถาด ช่วยกันถือเดินมาห้องรับแขกแล้วมาวางไว้ “เอาวางไว้ตรงนี้ดีกว่า พรุ่งนี้เช้าจะได้เอาขึ้นรถง่ายๆ”
“ที่จริงคุณกรองแก้วไม่ต้องช่วยดิฉันก็ได้นะเจ้าคะ”
“ไม่ได้หรอก เตรียมทำบังสกุลครบรอบวันตายของพ่อฉัน ฉันก็อยากทำเอง อีกอย่างคนอื่นมันก็มีงานกันล้นมือ เรื่องแค่นี้ไม่ต้องรบกวนหรอก ไป...ไปช่วยกันยกอีกรอบ”
กรองแก้วกับเจิมหันจะเดินไปแต่เจิมเห็นอะไรบางอย่างนอกบ้านเลยมองไปดู
เจิมเห็นก้านเดินนำนพเข้าบ้านมา “คุณกรองแก้วเจ้าขา คุณนพลูกน้องใหม่คุณหลวงมาเจ้าค่ะ” กรองแก้วหันมองตามไป เห็นนพยืนรออยู่ด้านหน้าบ้าน “แกคงไม่ทราบว่าคุณหลวงกับคุณโฉมไม่อยู่บ้าน”
“แล้วทำไมไปยืนอยู่ตรงนั้นคนเดียวล่ะ”
“เดี๋ยวเจิมไปเชิญแกมานะเจ้าคะ” กรองแก้วพยักหน้ารับ
เจิมเดินออกไป พอนพเห็นก็ไหว้ทักทาย เจิมเดินไปหานพที่นอกบ้าน คุยกันสักพัก แล้วก้านก็เดินเข้ามา นพพยักหน้ารับ แล้วไหว้ลาเจิม นพเดินกลับไปมีก้านไปส่ง
เจิมรีบเดินเข้าบ้านมาหากรองแก้ว “แกมาหาแม่ซ่อนกลิ่นเจ้าค่ะ ดิฉันบอกว่าแม่ซ่อนกลิ่นไปบ้านจะกลับเมื่อไหร่ไม่รู้ แกเลยขอตัวกลับเจ้าค่ะ”
“เจิม ไปเชิญคุณนพนะ บอกฉันอยากคุยด้วย” เจิมรับคำแล้วรีบเดินออกไป
กรองแก้วยืนรออยู่ เจิมเดินนำนพเข้ามา กรองแก้วพยักหน้าให้เจิมออกไป
นพยกมือไหว้ “ผมต้องกราบขอประทานอภัยคุณกรองแก้วด้วยขอรับ ที่เสียมารยาทไม่ได้เข้ามากราบเจ้าของบ้าน”
“ไม่เป็นไรหรอก ฉันมิได้ถือสา แต่ที่ฉันอยากเจอคุณนพก็แค่อยากคุยด้วย” นพสงสัยว่ากรองแก้วอยากจะคุยอะไร “เธอมาหาซ่อนกลิ่นมิใช่หรือ ทำไมจะรีบกลับ”
“น้าเจิมบอกว่าซ่อนกลิ่นกลับอยุธยาไม่ทราบจะกลับบ้านเมื่อไหร่ ผมเลยคิดว่าจะมาหาใหม่ขอรับ”
“วันแรกที่เธอมาที่นี่ ซ่อนกลิ่นบอกว่าเธอเป็นเพื่อนสนิทคนเดียวของเขามิใช่หรือ”
นพยิ้มปลื้ม “สมัยตอนเด็กนั้นใช่ครับ แต่ตอนนี้ผมไม่ทราบว่าเขายังเห็นผมเป็นเพื่อนสนิทหรือไม่ครับ”
“งั้นเธอก็พิสูจน์ให้เขาเห็นสิ เขาบอกว่าขอลาหนึ่งวัน ยังไงก็ต้องกลับวันนี้ เธอรอได้ไหม”
“ถ้าไม่เป็นการรบกวน กระผมก็เต็มใจรอครับ”
กรองแก้วยิ้มให้นพ แต่ในใจยิ่งแน่ใจว่าตนมาถูกทางคิดว่านพชอบซ่อนกลิ่นแน่นอน