บทละครโทรทัศน์ แม่อายสะอื้น ตอนที่ 7 หน้า 5
ทรงพลหงุดหงิด เสียงเคาะประตู ทรงวุฒิเดินเข้ามา “มีอะไร”
“รายงานที่พี่สั่งให้ทำให้เสร็จก่อนประชุม ผมทำเสร็จละ”
“ขอบใจ”
“อะไรกัน ผมทำรายงานเสร็จก่อนเวลานะ ทำไมหน้ายังหงิกแบบนี้ล่ะ” ทรงวุฒิมองที่โทรศัพท์ “อ้อ รู้ละ โทรไปหาพี่จิมาอีกแล้วใช่มะ เลิกโทรหาเขาได้แล้ว ผมว่าเขาบล็อคเบอร์พี่ไปแล้วล่ะ โทรไปกี่ทีก็ไม่ติดหรอก”
“จิเขาอาจจะต้องการเวลาก็ได้”
ทรงวุฒิหยิบมือถือตัวเองขึ้นมา “ผมก็ไม่ได้อยากบอกพี่หรอกนะ แต่พี่รู้ไหมขณะที่พี่มานั่งเศร้าอยู่เนี่ย พี่จิเขาทำอะไรอยู่” ทรงวุฒิส่งรูปในมือถือให้ทรงพลดู เป็นรูปจิดาภากำลังปาร์ตี้ มีทั้งเพื่อนผู้หญิงและผู้ชาย เที่ยวอยู่เมืองนอก
“นายเอามาจากไหน”
“ก็ IG พี่จิไง ผมว่าเขาอยากให้พี่รู้นะว่าเขาไม่สนใจพี่แล้ว ตัดใจเหอะพี่พล สาวๆมีอีกตั้งเยอะ”
บ้านทรงพล ทรงพลนั่งดื่มไวน์อยู่ที่ริมสระน้ำ เทวัญเดินเข้ามาหาน้องแล้วนั่งลง
“ผ่านมาเป็นเดือนแล้ว เลิกเศร้าได้แล้วมั้ง”
“ผมไม่น่านอกใจจิเขาเลย”
“แต่แกก็ทำไปแล้ว แค่แมนๆยอมรับผลของมัน แค่นั้นเอง”
“ผมรู้สึกพลาดที่ทำผู้หญิงที่ perfect อย่างจิหลุดมือไป”
“พูดเหมือนแกแค่เสียดายมากกว่ารักนะ”
ทรงพลถอนหายใจ “ก็อาจจะจริงของพี่”
“เรื่องความรักมันบังคับกันไม่ได้หรอก ต่อให้เรารักใครมากแค่ไหน ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะรักเรากลับนี่หว่า”
“นี่พี่พูดถึงใคร”
“ก็พูดถึงแกน่ะสิ”
“แหนะ จริงหรือเปล่า ไม่ใช่ว่าพี่ไปแอบไปหลงรักอยู่นะ”
“ไอ้บ้า”
“อ้ะๆๆ หน้าแดง นี่มีผู้หญิงทำพี่คุณหมอเทวัญผู้เย็นชาหวั่นไหวได้จริงๆเหรอเนี่ย”
“นี่ชั้นมาปลอบแกนะไม่ได้ให้แกมาแซวชั้น แกเลิกเศร้าได้แล้ว คนที่รักแกแถวนี้จะได้เลิกห่วงซะที”
“ใคร?” เทวัญหันไปมองด้านในบ้าน นมน้อยรีบหลบ “ชั้นเห็นมาแอบนั่งเฝ้าจนแกเข้านอนทุกวัน”