บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 23 หน้า 2
ปฐวีไม่ไว้ใจเกียรติศักดิ์
“จะทำร้ายตัวเอง ผมไม่แคร์ แต่อย่าทำร้ายลูกผม...คลอดเมื่อไหร่ คุณหญิงจะเป็นอิสระทันที”
เกียรติศักดิ์พูดจบแล้วเดินออกไป ในใจปฐวียิ่งคิดพลุ่งพล่าน
“จนกว่าคลอดเหรอ...ฉันไม่รอนานขนาดนั้นแน่”
ที่บ้านสิริกันยา ศรีนวลจัดขนมในถาดใส่บนรถเข็นของเจ๊หวานสิริกันยาเดินหน้าตาซึมเศร้าถือกระเช้าเปล่าเข้ามา ศรีนวลกับเจ๊หวานแอบสังเกตสิริกันยาตลอดเวลา
“เก็บเงินมาหรือเปล่า นังกันยา”
“เก็บจ้ะ อ่ะ ของอาทิตย์ที่ผ่านมา”
สิริกันยาส่งเงินให้ศรีนวล
“เอาไปใส่ในกระป๋อง”
“จ้ะ”
“เป็นอะไร หน้าคว่ำ”
สิริกันยากลบเกลื่อน “หิวข้าว”
สิริกันยาแกล้งยิ้มร่าเริง แต่ในใจสุดเศร้า
เจ๊หวานมองแล้วแปลกใจ “ใช่ใช่มั้ยย่า”
“อะไรใช่”
“อกหัก”
“อกหักอะไร้!!!! หลานข้าไม่ได้อกหัก มันสบายดีมีคนมาจีบมาเยอะแยะ”
“หรา?????”
ทันใดนั้น อ๋องมาหาที่บ้านพร้อมกระเช้าผลไม้
“สวัสดีครับย่า เจ๊หวาน
“น่านไง พูดไม่ทันขาดคำ ก็มาเลย กูไม่ได้โม้นะอีหวาน นี่ไง ตัวเป็นๆ”
สิริกันยายกน้ำมาให้อ๋อง ศรีนวลกับเจ๊หวานนั่งเปิดดูถุงผลไม้
“มีของฝากอีกแล้ว เจริญๆนะพ่อคุณ ทีหลังไม่ต้องลำบากมาแต่ตัวกับหัวใจก็พอ”
“ไม่ได้หรอกครับ อยากให้เพื่อนกับย่าเพื่อนได้กินของอร่อยๆ”
ศรีนวลอึ้ง เจ๊หวานเยาะเย้ยประนามด้วยสายตา สิริกันยาแอบยิ้มโล่งอก
“พูดใหม่อีกทีซิ เมื่อกี้ ได้ยินไม่ค่อยถนัด”
“ผมอยากให้เพื่อนกับย่าของเพื่อนผมได้กินของอร่อยๆครับ”
“เพื่อน?”
เจ๊หวานย้ำ “เออ เพื่อน ย่า เพื่อน!!!”
“ครับ เพื่อนครับ”