บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 18 หน้า 4
สิริกันยายิ้มแห้ง แต่ณรังค์กลับสุขใจที่แม้จะได้ยืนส่งมองเพียงข้างหลังก็ยินดีทำเพื่อสิริกันยา
ที่คอนโดเกียรติศักดิ์ ปฐวีหยิบขวดไวน์สีแดงสดราวกับเลือด เธอฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี
เพราะเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ เธอนัดคุยกับเพื่อนซี้อย่างกนกอรเพื่อทำร้ายสิริกันยา
“แปลก นัดร้านกาแฟ ไม่ใช่ร้านไวน์”
“ฉันอยากคุยเรื่องนี้แบบมีสติมากที่สุด”
“โชคดีนะที่ฉันกลับมาจากอังกฤษพอดี ไม่งั้น คงไม่ได้เจอ ขอโทษอีกทีแล้วกัน ที่ไม่ได้ไปงานแต่งเธอ แต่งฉุกละหุก ฉันเปลี่ยนแผนไม่ทัน”
“มันก็ไม่ได้สำคัญมากจนต้องเสียเวลามาหรอก”
“โอเคป้ะเนี่ย”
“ไม่โอเค เธอก็รู้ดีว่าฉันเกลียดมันขนาดไหนแต่ต้องแต่งเพราะอะไร แค่ไม่กี่วัน...สันดานก็โผล่ จนอยากจะอ้วกเวลาที่เห็นหน้าหรือต้องอยู่ใกล้”
“หาเรื่องหย่าเลย แล้วเอาเงินมันมาให้คุ้ม”
“ฉันทำแน่...ถ้ามีโอกาส แต่ตอนนี้....ฉันต้องทำเรื่องๆนึงก่อน”
“จะให้ฉันช่วย?”
“ได้ข่าวว่าแฟนใหม่พอจะมีเส้นสายพวกนักเลงอยู่ไม่ใช่เหรอ”
“ก็...พอมีไว้ใช้งาน ถามทำไม”
“จัดการนังสิริกันยาให้ฉัน ไม่ต้องให้ถึงตาย แต่ก็เหมือนตาย ให้มันต้องหลบอยู่แต่ในรู ไม่มีหน้าออกมาเจอใครได้อีก ดูซิ...ว่าคนที่รักมันนักหนา...จะยังรักมันลงมั้ย!!”
ปฐวีตาแค้นสิริกันยา ดวงใจของณรังค์ เธอดื่มไวน์ รู้สึกเคลิ้มกับรสชาติ ช่างมีความสุข ไม่สนใจคำสั่งของเกียรติศักดิ์ที่ห้ามดื่ม
สิริกันยาจะเดินเข้าบ้าน เธอแปลกใจที่วันนี้บ้านมืดสนิท
“ทำไมวันนี้ ย่าไม่เปิดไฟ...”
ทันใดนั้นมีชายฉกรรจ์ สวมหมวกไอ้โม่ง ถุงมือ ถือมีด เข้ามาปิดปากและพยายามลากสิริกันยาเข้าไปในบ้าน เธอทำกระเป๋าตกไว้
ณรังค์ด้อมๆมองๆอยู่ที่รั้วหน้าบ้าน จนเจ๊หวานเห็นเข้าจึงเข้ามาทัก
“อ้าวคุณณะมายืนทำอะไรมืดๆทำไมไม่เข้าไปในบ้านละ”
ทันใดนั้นสิริกันยาร้องเสียงดังขึ้น
“เจ๊หวานโทร.เรียกตำรวจทีครับ”
เจ๊หวานหยิบโทร.หา191
ณรังค์ผลักประตูเข้าไปในบ้าน พร้อมถือจอบเป็นอาวุธ เจ๊หวานตามเข้ามาอีกคน กล้าๆกลัว ในมือถือบัวรดน้ำเป็นอาวุธ
ณรังค์ฟาดหัวคนร้ายคนที่ 1 จนมึนแล้วเตะณรังค์มีดทิ้ง
คนร้ายคนที่ 2 วิ่งเข้าหาเจ๊หวาน
“อย่าเข้ามา อย่าเข้ามา กูสู้นะ!!!”
คนร้ายหลบบัวรดน้ำของเจ๊หวานได้ แล้วยึดตัวไว้
“อ๊าย!!! ช่วยด้วยยยย!!”