บทละครโทรทัศน์ สายธารหัวใจ ตอน 24 (จบบริบูรณ์) หน้า 4
“กูเคยฟันธงไปแล้ว ว่าสองคนนี้มันใจตรงกัน ไอ้คุณอ๋องมันก็ยืนยัน แต่ที่ผ่านมา มีมารคอหอย เลยไม่ได้กันสักที นังกันยา สู้เว้ย!!”
“ย่าๆ ใจเย็นๆ เดี๋ยวหัวใจวาย กินก่อนๆ”
“เตรียมรอฟังข่าวดี ฮ่ะๆๆๆ”
ศรีนวลเจ๊หวานกินข้าวกันต่ออย่างสนุกสนาน
ณรังค์กับสิริกันยากุมมือมองหน้ากันอยากสารภาพความจริงในใจ
“และผมขอโทษกับทุกๆเรื่อง ที่เคยทำให้คุณเสียใจ”
“ค่ะ ฉันยอมรับคำขอโทษ”
“คุณ...รักผมเหมือนกันใช่มั้ย”
“ค่ะ ฉันรักคุณ”
ณรังค์ยิ้มอย่างดีใจ
“แต่...ลืมฉันซะเถอะ”
ณรังค์ตกใจ
“และฉันก็จะลืมคุณเหมือนกัน”
“คุณหมายความว่ายังไง”
“ฉันคงรักคุณได้ไม่เต็มหัวใจ ถ้ารู้ว่าคุณหญิงปฐวียังคงสาปแช่งและไม่ยอมปล่อยเราสองคน”
“กันยา ฟังผมนะ มันไม่ยุติธรรมกับเรา ถ้าต้องใช้ชีวิตที่ต้องขึ้นกับความพอใจของคุณหญิงปฐวี คุณไม่ต้องกลัว ผมจะปกป้องดูแลคุณ และคุณย่าของคุณให้ดีที่สุด เดี๋ยวนะ...คุณได้ยิน....”
“ใช่ค่ะ ฉันได้ยินทุกคำที่คุณคุยกับคุณหญิงปฐวี ความรักที่เต็มไปด้วยความกลัว มันจะทำให้เรามีความสุขได้จริงเหรอคะ”
“เราจะจับมือไว้ด้วยกัน ไม่มีใครทำอะไรเราได้ เราจะสู้ไปด้วยกัน”
“ฉันยอมรับว่าฉันอ่อนแอ ฉันกลัวว่า ฉันจะทนไม่ไหวและปล่อยมือคุณ แล้วเราสองคนจะต้องเสียใจมากไปกว่านี้ยอมรับความจริงเถอะค่ะ เราสองคนรักกันไม่ได้ ฉันขอโทษ”
สิริกันยาปล่อยมือณรังค์ ทั้งน้ำตาณรังค์จับมือสิริกันยาไม่ยอมให้ไป
“ไม่ คุณฟังผม อย่าเพิ่งยอมแพ้ ผม...”
สิริกันยาไม่ฟัง จับมือณรังค์ออกจากมือตัวเอง เดินออกไปทั้งน้ำตา
“กันยา สิริกันยา!!!”
สิริกันยาเดินออกมาอย่างตัดใจณรังค์ผิดหวังที่สิริกันยากลับกลายเป็นคนอ่อนแอ ในขณะที่ตัวเองลุกขึ้นมาเข้มแข็ง
ศรีนวลกับเจ๊หวานชะเง้อรอสิริกันยาอยู่หน้าบ้าน
“มายังวะ”
“มาแล้วๆๆๆๆๆ”
ศรีนวลหันไปเห็นสิริกันยาเดินซึมกลับเข้ามา
“เอ็งเอาซุปไปเยี่ยมไอ้คุณณะใช่มั้ย”
สิริกันยากันยาพยักหน้าแทนคำตอบ
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้น...ไอ้คุณณะ ตายแล้วเหรอ!!”
สิริกันยาส่ายหน้า