บทละครโทรทัศน์ เพียงชายคนนี้ไม่ใช่ผู้วิเศษ ตอนที่ 7 หน้า 4
เสาวรสไม่พอใจที่เห็นศตวรรษไม่ยอมร่วมมือด้วย “วรรษ...วรรษ อย่าเพิ่งปิดโอกาสตัวเองสิวรรษ!!”
อนุศนิยาในชุดใหม่อีกชุดที่ไม่ได้ลองในร้าน เดินเข้ามาที่หน้างาน wine tasting ที่จัดขึ้นอย่างหรูหรา อนุศนิยาพยายามมองหาชยากร นุดีเห็นอนุศนิยาก็รีบเดินออกมาหาทันที
“อาชยาล่ะคะ”
“จะพามันมาทำไม โน่น...มารู้จักกับเจ้าของงาน เขาเป็นเจ้าของชาโตว์ไวน์ ที่ฝรั่งเศส” อนุศนิยามองตามไปเห็น ชาติฉกาจ ซึ่งเป็นหนุ่มใหญ่วัยป๋า ถูกล้อมด้วยแขกในงานอยู่ “คุณชาติฉกาจส่งออกไวน์ไปทั่วโลก ถ้าได้รู้จักกันไว้อีกหน่อยเราก็ส่งออกตู้ไวน์ไปพร้อมไวน์เขาเลยไง เดี๋ยวอาพาไปแนะนำให้รู้จัก”
“ก็ไหนอาบอกว่างานนี้แค่มา wine tasting ไม่ใช่เหรอคะ”
“วุ้ย...มาทำไมชิมวงชิมไวน์ ชิมผู้ชายดีกว่า“ นุดีลากอนุศนิยาฝ่าฝูงคนเข้าไปถึงตัวของชาติฉกาจ
อนุศนิยาลำบากใจมาก รู้ในทันทีว่าถูกนำมาจับคู่กับผู้ชายอีกแล้ว
ชาติฉกาจแยกมายืนคุยกับอนุศนิยาท่าทางดูกรึ่มๆ เขาเรียกเด็กเสิร์ฟให้มารินไวน์ให้เขาและอนุศนิยา “เชื่อไหมผมสะสมไวน์มาตั้งแต่อายุ 15 ไวน์ขวดแรกที่ผมลงทุนซื้อไว้ ทุกวันนี้ผมยังเก็บเอาไว้ให้กับคนที่จะมาเป็นรักแท้ของผม จนไวน์ขวดนั้นแพงขึ้นมาเป็น 20 เท่า แต่ผมก็ยังไม่เห็นจะมีผู้หญิงคนไหนคุ้มค่าจะมาเป็นเจ้าของไวน์ขวดนั้นของผมเลย”
อนุศนิยาพยายามยิ้มรับฟังแบบมีมารยาท เพราะรู้สึกเหมือนชาติฉกาจจะเป็นพวกหลงตัวเองแต่ก็พยายามเก็บความรู้สึก “เอาผู้หญิงมาตีราคาแบบนี้ การแต่งงานหมดความโรแมนติคหมดสิคะ”
ชาติฉกาจเริ่มเมา “อย่าว่าแต่ผมเลย เวิร์คกิ้งวูแมนอย่างคุณก็ตัวดี ที่ปากบอกว่าจะอยู่โสดๆ เนี่ย แต่ที่จริง คุณก็แค่ยังเฟ้นหาผู้ชายที่คู่ควรกับคุณไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละน่า ก็คุณเกิดมารวยขนาดนี้ ลงทุนไปเรียนเสียไปตั้งเท่าไหร่ ไหนจะค่าทำหน้า คอร์สสปา โยคะ ฟิตเนสที่ทำให้สวยเลอค่าแบบนี้ไง สุดท้ายคุณก็กะฟันกำไรจากค่าสินสอดเหมือนกันนั่นแหละ”
อนุศนินาพยายามสะกดจิตตัวเอง “ท่องไว้!มันเป็นลูกค้า มันเป็นลูกค้า!…” อนุศนิยารังเกียจผู้ชายตรงหน้ามากพยายามรักษาอาการ จึงใช้วิธีดื่มไวน์เพื่อตัดบทแทน
มิรันตรีเข้ามาในงานพยายามมองหา พอเห็นอนุศนิยาอยู่กับชาติฉกาจสีหน้าด้วยสีหน้าซังกะตายก็รู้แล้วว่าอนุศนิยาต้องกำลังต้องการตัวช่วยอยู่แน่
ระหว่างนั้น ชาติฉกาจกับอนุศนิยาก็ชิมไวน์ไปด้วย ไวน์แต่ละแก้วถูกเสิร์ฟพร้อมกับชาติฉกาจที่เมากรึ่มและคึกขึ้นเรื่อยๆ แก้วไวน์แก้วใหม่ถูกเสิร์ฟมาให้ชิมต่อหน้าชาติฉกาจ “ในฐานะที่ผมชิมไวน์มานาน ผมจะบอกให้ไหมว่าคุณเป็นไวน์แบบไหน” เขายกไวน์ซดหมดแก้ว หันมาบอกอนุศนิยา “คุณเป็นไวน์ขวดโคตรแพงที่บ่มมานานเกินไป”