บทละครโทรทัศน์ เหมือนคนละฟากฟ้า ตอน 15 หน้า 4
โยทกาหันมองเห็นสายตาชัชรัณที่มองมาก็เขินพยายามจะข่มตาให้หลับ โยทกาใจเต้นพยายามจะหลับตา ชัชรัณนอนยิ้มบางๆ มองโยทกาด้วยความรู้สึกประทับใจ
ทางเดินหน้าห้องอาหา กิ่งกาญจน์เดินเข้ามาด้วยท่าทีซึมๆ กฤตนัยที่เดินตามเข้ามาเข้าไปจับมือกิ่งกาญจน์
กิ่งกาญจน์หันมองกฤตนัย กฤตนัยยิ้มอ่อนโยนกระชับมือที่จับกิ่งกาญจน์ ให้กิ่งกาญจน์อุ่นใจว่ายังมีกฤตนัย
กิ่งกาญจน์รับรู้ กฤตนัยจูงมือกิ่งกาญจน์เดินไป ทั้งคู่เห็นกุสุมาที่คุยมือถือเดินตามเข้ามา
“ฉันกับพี่ๆ มาถึงแล้ว..คุณอย่าเพิ่งถาม ช่วยทำตามที่ฉันขอก่อน”
กุสุมามองมือของกฤตนัยที่จับมือกิ่งกาญจน์ กิ่งกาญจน์กับกฤตนัยหันกลับมาหากุสุมา
“เดี๋ยวเจอกันค่ะ” กุสุมาวางสายแล้วเดินยิ้มเขาไปหากิ่งกาญจน์
ภายในห้องอาหาร กุสุมานำกฤตนัยกับกิ่งกาญจน์เข้าไปเจอกับภุชงค์ที่รออยู่ที่โต๊ะอาหาร เป็นแบบโต๊ะสำหรับสี่คน ภุชงค์มองกุสุมา กุสุมามองภุชงค์ สองคนมองอย่างรู้กัน “สวัสดีครับคุณกฤต”
ภุชงค์ขยับเข้าไปใกล้กิ่งกาญจน์ มองด้วยสายตาดูให้ความสนใจจนออกนอกหน้า “สวัสดีครับคุณกิ่ง”
ทั้งกฤตนัย กิ่งกาญจน์ต่างรู้สึกแปลก ๆ กับท่าทีของภุชงค์ที่ดูจะให้ความสนใจกิ่งกาญจน์มากผิดปกติ
ภุชงค์ขยับเก้าอี้ใกล้ตัวเปิดให้กับกิ่งกาญจน์ “เชิญครับ”
กิ่งกาญจน์จะนั่งตามมารยาท “ขอบคุณค่ะ” กฤตนัยมองท่าทีภุชงค์ มองกิ่งกาญจน์ที่จะขยับนั่ง กฤตนัยขยับเข้ามาโอบไหล่กิ่งกาญจน์ให้มานั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้าม คู่กับตัวเองแทน ภุชงค์มองกุสุมา กุสุมายิ้ม
“ขอบคุณนะคะ คุณภุชงค์” กุสุมาขยับเข้ามานั่งแก้เก้อให้ภุชงค์แทน
ภุชงค์นั่งข้างกุสุมา กฤตนัยนั่งกับกิ่งกาญจน์
“คุณกิ่งชอบทานอาหารแบบไหนครับ ผมจะได้ให้เชฟจัดให้เป็นพิเศษ”
กิ่งกาญจน์ชะงักไปนิดกับความใส่ใจของภุชงค์
“ผมกับกิ่งทานง่ายครับ เราไม่ค่อยชอบความพิเศษ เพราะมันดูยุ่งยาก”
“สำหรับคนที่ควรจะได้รับ มันไม่ยุ่งยากเลยครับ” ภุชงค์ยิ้ม
“ถ้าอย่างนั้น รบกวนคุณภุชงค์ช่วยแนะนำให้เราด้วยครับ”
กฤตนัยที่ดูเหมือนจะยิ้มไม่มีอะไรดูมีท่าทีตึงขึ้นจนภุชงค์กับกุสุมารู้สึกได้ “ครับ...”
ภุชงค์รู้ว่ากฤตนัยดูไม่เป็นมิตรแล้ว หันมองกุสุมาแบบอึดอัดใจที่ต้องทำ กุสุมายิ้ม
ห้องพักกุสุมา กุสุมาเข้ามาในห้อง ภุชงค์ตามเข้ามาโวยนิดๆ “คุณให้ผมจีบคุณกิ่งเพื่ออะไร”
“ฉันอยากจะสังเกตพฤติกรรมให้แน่ใจ สิ่งที่ฉันคิด”
“แล้วทำไมต้องเป็นคุณกฤตกับคุณกิ่ง”
“ฉันยังรวบรวมข้อมูลอยู่ ต้องให้แน่ใจมากกว่านี้ก่อน”
“นี่คุณให้ผมไปจีบน้องสาวเขา เสี่ยงหมัดพี่ชาย แล้วคุณจะไม่บอกผมว่าให้ผมทำเพราะอะไรงั้นเหรอ”
“ฉันมีอีกเรื่องที่คุณน่าจะสนใจมากกว่าเรื่องนี้ เรื่องคุณโยทกา” ภุชงค์มองอย่างสนใจ
ห้องนอนชัชรัณ โยทกาหลับสนิท ชัชรัณนั่งข้าง ๆ โยทกาบนเตียง ชัชรัณมองเวลาแล้วหันมองโยทกา “โยทกา”
โยทการู้สึกตัวแต่ไม่กล้าลืมตา ชัชรัณมองเห็นว่าเปลือกตาโยทกาขยับ “โยทกา...” โยทกายังนิ่งไม่ยอมลืมตา