บทละครโทรทัศน์ พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 7
พยัคฆ์ร้ายสาย(ส)ลับ ตอนที่ 7
นอกสนามฝึก ฟีนิกซ์ เคนเดินออกมาอย่างตัดสินใจเด็ดขาด
“ไม่เอาอ้ะ ยังไงฉันก็ไม่เอาด้วย” พุฒิเดินตามเคนมา
“ไอ้เคน แกคิดว่าแกเดินออกไปจากที่นี่ แล้วจะรอดจากคนพวกนั้นเหรอ ยังไงพวกมันก็จะคอยตามราวีแก จนกว่าพวกมันจะได้ของที่ต้องการ”
เคนหันขวับมา “ฉันจะหนี ! หนีไปให้ไกลที่สุด !”
“แกหนีไปยังไง ก็ไม่พ้นมือพวกมันหรอก”
“แกเลิกยุ่งกับฉันได้แล้วพุฒิ เสียดายที่ฉันคิดว่าแกเป็นเพื่อนมาตลอด ที่แท้ทั้งหมดที่แกทำก็แค่ ‘ภารกิจ’”
พุฒิตกใจกับคำพูดของเคน “ไอ้เคน”
เคนเดินออกไป พุฒิยืนมองตามอย่างรู้สึกเศร้า จนกระทั่งเจนเดินเข้ามามองอย่างเข้าใจความรู้สึก
“เคนเขาอาจต้องการเวลา”
“ครับพี่เจน ถ้าผมเป็นมัน ก็คงมึน ทำอะไรไม่ถูกเหมือนกัน”
“แต่ยังไงพี่ก็มั่นใจ ว่าอีกไม่นาน เคนจะต้องกลับมา”
คอนโดของเคน เคนหยิบเสื้อผ้ายัดใส่กระเป๋า เปิดลิ้นชัก หยิบพาสปอร์ตออกมา
เคนหยิบกระเป๋า ก้าวออกจากห้อง
หน้าคอนโดเคน เคนหิ้วกระเป๋าก้าวออกมาด้านหน้าคอนโด ทันใดนั้นเอง ชิปปี้ก็ก้าวเข้ามาขวางไว้
“จะไปไหนเหรอ”
เคนมองอย่างรู้ดีว่าชายที่ยืนขวางอยู่นี้มาร้ายแน่ แม้กกี้และคนอื่น ๆ ตามเข้ามา แม้กกี้ยิ้มร่า
“เห็นมั้ยล่ะพี่ชิป บอกแล้วว่ามันต้องมานี่”
“พวกแกจะเอายังไง”
“ไปด้วยกัน”
“ทำไม”
“เราต้องการคุยกับยูซ่า”