บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 2

นักโทษใหม่เดินเรียงแถวไปยังโรงอาหาร จ๊อด กุญแจผีนักโทษเก่าเดินถือโพยหวยเที่ยวไล่ถามเบอร์ของลูกค้ามาตั้งแต่หัวแถว ส่วนใหญ่บอกปฏิเสธ จนจ๊อดท้อใจ กระทั่งมาถึงบูรพาที่เดินรั้งท้าย

“ไงน้อง สนใจเสี่ยงโชคมั้ย เที่ยวนี้มีทีเด็ดนะ” บูรพามองหน้าจ๊อดก่อนจะส่ายหน้าแล้วเดินต่อ จ๊อดหว่านล้อม “นี่อยู่ในคุกว่างๆ ไม่หาอะไรทำแก้เซ็งบ้างหรือไงน้อง หรือว่าน้องชอบของชัวร์ เผไพ่ไฮโลก็มีนะน้อง หลังโรงอาหารนี่แหละ สิบนาทียี่สิบนาทีก็รวยได้”

บูรพาส่ายหน้าไม่สนใจ จ๊อดชักหมั่นไส้ “เฮ้อ ก็งี้แหละน้า เด็กใหม่ แรกๆ ถามอะไรก็ไม่เอาซักอย่าง อยู่ไปสักพักเดี๋ยวก็รู้ กัญชา ยาแก้ปวด ลวดดัดฟัน น้ำมันทาถู ทิชชู่ บุหรี่ ทีเด็ด นางนวล อู๊ย ถึงตอนนั้น ขี้คร้านจะต้องมา...  พี่จ๊อดคร้าบ  พี่จ๊อด” บูรพายังไม่สนใจ “นี่น้อง หน้าตาหยิ่งๆอย่างนี้อยากรู้ว่ะ คดีอะไรวะ หือ”

“ฆ่าคน”

จ๊อดชักหนาว “เอ่อ...แบบว่า น้องคงไม่ได้ตั้งใจใช่มั้ย แบบ...ฆ่าโดยไม่เจตนาน่ะ ฮ่ะๆๆๆ” เขาล้วงท๊อฟฟี่มาส่งให้ “อะ แล้วเจอกันนะ”  จ๊อดโบกมือลาบูรพาแล้วปลีกตัวออกมา แต่ไม่ทันไรก็เจอคนพาพวกกร่างเข้ามาขวางหน้า

พวกนักโทษใหม่เหลียวมามองกันหน่อยๆ แต่ไม่มีใครกล้ายุ่ง ทุกคนรีบเดินไปยังโรงเรือนของตน มีเพียงบูรพาที่เดินรั้งท้ายเหลียวมองหน่อยๆ  

เมฆ ขาใหญ่ประจำคุกกับสมุนอีก 4 คน เริ่มต้นฉะจ๊อด “ไงวะจ๊อด สบายดีเหรอ มีคนเค้าจ้างกูให้มาเหยียบมึง  เรื่องที่เสือกข้ามถิ่นไปรับแทงหวยน่ะ” จ๊อดยิ้ม ก่อนจะลุกพรวดเหมือนจะวิ่งหนี แต่ก็ถูกลูกน้องของเมฆล็อคตัวให้นั่งลงตามเดิม “ให้เรื่องร้ายมันกลายเป็นดีก็แล้วกันนะ ถือซะว่าเป็นงานมงคล สรุปว่ากูก็จะมาสู่ขอมึงให้ลูกน้องกูซะเลย”

“ดีครับดี เอ่อแล้วเรื่องสู่ขอ… “ จ๊อดนึกขึ้นได้ “สู่ขอ เฮ้ย!” จ๊อดสะดุ้งเฮือก ขยับจะวิ่งอีกคราวนี้โดนล็อคเป็นพัลวัน “ไอ้เปียก ไอ้ฉิบหายมึงจะบ้าเหรอ กลางวันแสกๆนะโว้ยช่วยด้วย! ผู้คุม ผู้….” ลูกน้องของเมฆช่วยกันเอาเศษผ้ามาอุดปากจ๊อด และแบกจ๊อดไปพาดคว่ำกับโต๊ะในห้องซักผ้า สภาพเตรียมถูก..สวน กางเกงของจ๊อดถูกกระชากลงห้อยกับข้อเท้า

เปียกกระหยิ่มยิ้มขยับชายกางเกงเดินเข้ามาเตรียมเปิดซิง แต่สายตาเหลือบเห็นบูรพายืนมองอยู่ “อ้าวไอ้เบื๊อกนี่ เสือกยืนบื้ออยู่ได้ จะไปไหนก็ไปสิโว๊ย อยากโดนสวนอีกคนหรือมึงน่ะ”