รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 15 หน้า 5

บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 15 หน้า 5
23 สิงหาคม 2558 ( 21:39 )
1.5M
ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 15
13 หน้า

“ใช่ ผู้กองกำลังใช้อำนาจหน้าที่ในทางมิชอบ คุณกำลังพยายามบีบให้ผู้หมวดลาออก  ผมรู้นะ”

“ผมว่าคุณทบทวนตัวเองดูซะหน่อยดีกว่า ทุกวันนี้ก็เพราะมีคนอย่างคุณที่คอยปกป้องไอ้ตำรวจเลวๆพรรณนี้ มันถึงได้ลอยหน้าลอยตาสวมเครื่องแบบอยู่ได้ ทั้งที่มันสมควรจะออกไปจากราชการตั้งนานแล้ว”

“ผู้หมวดไม่ได้ทำอะไรผิด”

“คุณไม่ต้องมาช่วยปกปิดให้เค้าหรอกน่า เรื่องที่เค้าช่วยเหลือผู้ต้องหา ผมรู้หมดแล้ว !”

ตำรวจในโรงพักมองกันเลิกลั่ก  ตะวันฉายหน้าชา

 

ผู้กองเดินเข้ามานั่งที่โต๊ะ ตะวันฉายเดินตามเข้ามาอย่างไม่พอใจ

“ผมไม่ได้อนุญาตให้คุณเข้ามาในห้อง”

“ใครเป็นคนบอกคุณเรื่องนี้”

“ไม่สำคัญ เอาเป็นว่าผมรู้ก็แล้วกัน”

ตะวันฉายคิดสักครู่ “คนที่ชื่อทัศน์ใช่มั้ย” ผู้กองไม่ตอบ แต่ท่าบ่งชัดว่าเป็นเช่นนั้น “เพราะอย่างนี้ใช่มั้ยคุณถึงได้จงเกลียดจงชังผมนัก”

“คุณไม่ต้องมายุ่งเรื่องอื่น ระวังเรื่องคนของคุณเอาไว้เถอะผมจะร้องเรียนไปที่กองปราบ เรื่องพฤติกรรมของเค้า”

“ผู้กอง คุณกำลังตกเป็นเครื่องมือของคนร้ายอยู่นะหมู่เสือไม่เกี่ยวอะไรด้วยทั้งนั้น”

ผู้กองหันไปหยิบโล่ห์รางวัลมาวางโครมบนโต๊ะ ชี้ให้ตะวันฉายดู “ที่นี่สน.ดีเด่น… ของผม ! มันดีอยู่จนกระทั่งมีไอ้แกะดำอย่างคุณเข้ามา แถมตอนนี้คุณยังพาคนของคุณมาแสดงท่าทีก้าวร้าวบนสน.นี้อีก  มายืนตะคอกใส่หน้าผม  แต่คุณจะมาบอกผมว่าเค้าไม่เกี่ยวงั้นเหรอ”

“แต่เค้าทำเพื่อปกป้องเกียรติของผม ที่เคยเป็นหัวหน้าเค้า”

“ผมไม่สน ผมจะร้องเรียนเรื่องเค้าแล้วคุณ…หัดมองเงาตัวเองซะบ้างไอ้ตำรวจนอกแถวอย่างคุณมันยังมีเกียรติอะไรเหลืออยู่อีก”

ตะวันฉายหมดความอดทน “ถ้าผู้กองกล้าแตะเค้า ผู้กองได้เห็นแน่ว่าอะไรคือเกียรติยศที่เหลืออยู่ของผม อยากกระแทกบ่ากันก็เอาเลย แล้วคอยดูว่าดาวใครจะร่วงดังกว่า”

“คุณกำลังขู่ผม?”

“ที่ผ่านมาผมยอม เพราะถือว่าคุณเข้าใจผิด แต่ทุกอย่างมีมันขีดสุดของมันผู้กอง” ตะวันฉายผลักประตูกลับออกไป ทิ้งให้ผู้กองยืนคิดอย่างลังเล

 

โจกับเสือนั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ด้วยกัน โจอร่อย แต่เสือทานไม่ลง

“ซวยจริงๆ นึกว่าจะออกหน้าแทนผู้หมวด ดันต้องให้ผู้หมวดมารับหน้าแทนซะอีก” เสือเอ่ยอย่างเครียดๆ “โจ เดี๋ยวซื้อก๊วยเตี๋ยวไปเยี่ยมผู้หมวดดีมั้ย”

“ไปให้มีเรื่องอีกหรือไง ไอ้ฉันก็อยากไปเยี่ยมใจจะขาดยังไม่กล้าเลย รอไปที่บ้านผู้หมวดดีกว่าน่า จะได้ไม่ขวางหูขวางตาใครด้วย”

เสือทำใจสักพักก็ตัดบท “อิ่มรึยัง  อิ่มแล้วจะไปได้ไปส่งที่หน้าแฟลต…”

“ไปส่งทำไมที่แฟลต อีตุ๊กมันให้เข้าแฟลตที่ไหนเล่า วันก่อนนะแทบจะลงไปกราบตีน มันยังไม่ยอมให้เข้าห้องเลยไม่รู้มันจะงอนอะไรกันนักกันหนา หาว่าเป็นพวกนอกคอกบ้างล่ะ เป็นสายตำรวจบ้างล่ะ ประสาท” 


13 หน้า