รีเซต

บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 11 หน้า 3

บทละครโทรทัศน์ ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 11 หน้า 3
18 สิงหาคม 2558 ( 16:22 )
1.5M
ตะวันตัดบูรพา ตอนที่ 11
15 หน้า

เจิมฉัตรได้ยินอย่างนั้นก็ดีใจ แกล้งทำออเซาะ “ถ้างั้นป๋าจะมัวมานั่งกลุ้มอยู่ทำไมอีกล่ะคะ  รีบเข้านอนไม่ดีกว่าเหรอ นี่ก็ดึกมากแล้วนะคะ”

“ฉันนอนไม่หลับ….เจิมฉัตร เธอยังสาวคงไม่เข้าใจความรู้สึกแบบนี้ การถูกคนที่เราไว้ใจหักหลังครั้งแล้วครั้งเล่าจนเกือบค่อนชีวิต ไม่ใช่เรื่องที่ควรยินดีเลย”

“ป๋ายังมีเจิมนะคะ เจิมภักดีต่อป๋าเสมอ”

“จริงเหรอ“

เจิมฉัตรดึงมือเสี่ยเจริญมาแนบแก้ม จุมพิตราวกับข้าทาสสัตย์ซื่อ “อย่าลืมสิคะ….ป๋าเป็นผู้มีพระคุณของเจิม  เป็นคนชุบเลี้ยงเจิมมา เจิมจะทรยศได้ยังไง”

เสี่ยเจริญลูบหัวเจิมฉัตรอย่างนึกอุ่นใจ

 

เช้าวันรุ่งขึ้น ที่สตูดิโอธิชา กำลังนั่งทำบัญชีอยู่ตรงเคาน์เตอร์  ในขณะที่ธิชากำลังฉีดเสปรย์รดน้ำต้นไม้อยู่   สักครู่ก็เห็นเด็กส่งหนังสือพิมพ์ปั่นจักรยานมาส่งหนังสือพิมพ์ไว้ที่หน้าร้าน 

ธิชาออกมารับ และเปิดคลี่ดูหัวข่าว รูปของตะวันฉายลงหราอยู่หน้าหนึ่ง  “ดับยอดมือปราบ จ่อเผาขนสามนัดซ้อนปางตาย”

“ตะวันฉาย“

 

โจกระวีกระวาดแต่งตัวสะพายกระเป๋าจะออกไปข้างนอกและไม่ลืมพรมน้ำหอมที่ต้นคอหลังหู “พรมซะหน่อย ผู้หมวดจะได้สดชื่น” โจคว้าม้วนหนังสือพิมพ์ขยับจะออกไป 

พอดีตุ๊กเพิ่งซื้ออาหารเช้ากลับมาเห็นเข้า “อีโจ มึงจะรีบไปไหน” ตุ๊กเหล่มองหนังสือพิมพ์ในมือโจก็เริ่มเดาออก “แหม หนังสือพิมพ์ยังไม่ทันวางก็วิ่งหน้าตั้งมาเชียวนะมึง”     

“ก็…หน้าบันเทิงมึงไม่เห็นข่าวเหรอ  นังมะลิมันคลอดลูกรับปีใหม่  กูว่าจะไปดูมันหน่อย”

“อย่างมึงเนี่ยนะเป็นห่วงสุขภาพฮิปโป อีโจ มึงอย่ามาอ้อล้อ กูอ่านจากที่ตลาดมาแล้ว มึงชอบไอ้ตำรวจที่ถูกยิงนั่นใช่มั้ย”

“เอาอะไรมาพูด ตำหร่งตำรวจอะไรอีกวะ เหลวไหลว่ะบอกว่าไม่ได้เป็นสายก็ไม่ได้เป็นสิวะ” โจลื่นผ่านตุ๊กออกไปจนได้  

ตุ๊กตะโกนตาม “รถไฟ เรือเมล์ ลิเก ตำรวจนะอีโจ คอยดู มึงถูกจับได้ น้ำตาจะเช็ดหัวเข่า”

 

เสือจอดรถรอโจอยู่ที่สนามเด็กเล่น โจรีบวิ่งแนบมาขึ้นรถ “รอนานมั้ยหมู่”

“อื้อหือ…  ไปถูกหมาที่ไหนเยี่ยวรดมาเหรอคุณโจ” 


15 หน้า