บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 3 หน้า 5
หลงคำนับหงส์ หงส์รีบเข้าโรงงิ้วไป หลงขมวดคิ้ว ไม่ไว้วางใจ ระแวงว่าเถ้าแก่สุงกับเสี่ยเกาจะรวมหัวเป็นพวกเดียวกัน
เสี่ยเกาเอาส้อมจิ้มขนมไหว้พระจันทร์บนโต๊ะเข้าปาก...รสชาติไม่เลว “ขนมไหว้พระจันทร์ของคณะเฟิ่งหวงกลมกล่อมสมคำร่ำลือจริงๆ... แต่ที่เถ้าแก่สุงให้เกียรติเชิญอั๊วมาที่นี่ เห็นที คงไม่ใช่แค่จิบน้ำชานั่งชมพระจันทร์ล่ะมั้ง”
“วันนี้ถือเป็นฤกษ์มงคล เป็นวันแห่งมิตรภาพและความสมัครสมานสามัคคี เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันตั้งแต่เมื่อครั้งชาวฮั่นกู้ชาติปลดแอกจากพวกมองโกล... ที่อั๊วเชิญเสี่ยเกามาในวันนี้ก็เพื่อจะเจรจาเรื่องที่แก๊งไก่ฟ้ากับแก๊งค้างคาวหมางใจกัน”
เสี่ยเกาหัวเราะในลำคอ “เถ้าแก่ไช้ส่งคนไปถล่มบ่อนอั๊ววินาศสันตะโร คนของอั๊วตายเป็นเบือ ยังมีอะไรต้องเจรจากันอีก”
“แต่เท่าที่อั๊วรู้มา บ่อนของสี่ยเกาเข้ามาตั้งในถิ่นของอาไช้”
“พวกเด็กๆมันทำกัน อั๊วจะไปรู้ได้ยังไง เรื่องเล็กน้อยแค่นี้ไม่เห็นจะต้องถึงเป็นถึงตาย... แค่เถ้าแก่ไช้เอ่ยมาคำเดียว อั๊วจะสั่งให้เด็กย้ายบ่อนออกไปทันที”
“อาไช้เองก็วู่วามไปหน่อย เสี่ยเกาอย่าถือสาเลยนะ ที่มันแล้วก็ให้มันแล้วไป”
เสี่ยเกาชักยั๊วะ ขึ้นเสียง มีอารมณ์ หงส์เข้ามา ได้ยินพอดี “มันไม่ง่ายไปหน่อยเหรอ เถ้าแก่ไม่ใช่อั๊วก็พูดได้นี่ คนของอั๊วถูกรังแกจะให้ทำเป็นทองไม่รู้ร้อนได้ยังไงเลิก เข้าข้างเถ้าแก่ไช้เสียที ให้ความเป็นธรรมกับอั๊วมั่งสิ หรือต้องให้เรื่องนี้ถึงหูท่าน เถ้าแก่ถึงจะพอใจ”
“เรื่องนี้เป็นเรื่องภายใน อั๊วว่าอย่าทำให้ท่านไม่สบายใจเลยจะดีกว่า” เต็กไกล่เกลี่ย
เถ้าแก่สุงงข่มอารมณ์โกรธ “ลื้อจะเอายังไงก็ว่ามา”
“ให้เถ้าแก่ไช้คุกเข่าสำนึกผิดตรงหน้าอั๊ว แล้วอั๊วจะยอมยกโทษให้”
“ลื้อขอมากเกินไปแล้ว... จริงอยู่อาไช้มีส่วนผิด แต่ก็ใช่ว่าลื้อจะถูก เพราะลื้อคอยถือหางให้ท้ายอย่างนี้นี่เอง เด็กของลื้อถึงได้กำเริบเสิบสานกล้าเป็นนักเลงข้ามถิ่น”
“เห็นทีเราจะคุยกันไม่รู้เรื่อง” เสี่ยเกาลุกขึ้น “ในเมื่อเถ้าแก่สุงตั้งแง่หาว่าแก๊งค้างคาวเป็นฝ่ายผิด อั๊วก็ไม่มีอะไรจะพูดอีกแล้ว ฮึ ! ต่อแต่นี้ไปอั๊วคงไม่ต้องเกรงใจใครอีก“ เสี่ยเกาเรียกสมุน “กลับ!!!” เสี่ยเกาหัวเสียออกจากโรงงิ้วไป
เถ้าแก่สุงทรุดลงนั่งกับเก้าอี้อย่างคนหมดแรง เหนื่อยหน่ายกับวงการนี้เต็มทน หงส์มองเถ้าแก่สุง ไม่ค่อยสบายใจนัก... เสี่ยเกามาที่นี่ต้องไม่ได้มาดีแน่
เถ้าแก่สุงกุมขมับ รู้ดีว่าเรื่องร้ายๆกำลังจะตามมาในอีกไม่ช้า ขณะที่เต็กเดินพล่านเป็นเสือติดจั่น
“ท่าทางเสี่ยเกาคงไม่ยอมจบง่ายๆถ้าท่านรู้ว่าเรามีเรื่องบาดหมางกับคนของท่าน” เต็กถอนใจหนักๆ “อั๊วไม่อยากจะคิด”