บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 13 หน้า 5
หงส์ก้ำกึ่ง ลังเล ใช่ตี๋เล็กแน่เหรอ ??? ทันใดนั้น ก็มีลูกยางลูกเล็กๆปาใส่หัวหงส์ หงส์หันไป... ไม่เห็นใคร หงส์เสียงดุ “ใครน่ะ ฉันถามว่าใคร”
หงส์หันมา เห็นคนๆหนึ่งยืนอยู่ด้านหลัง ตกใจเล็กน้อย ธามยืนยิ้มให้ อย่างเท่ “หงส์ของเฮียกลายเป็นแม่เสือตั้งแต่เมื่อไหร่ หืม”
“เฮียธาม” หงส์ยิ้ม โผเข้าไปกอดธาม ด้วยความดีใจ
หลงยืนแอบมองอยู่ที่มุมหนึ่ง คอตก เห็นหงส์สนิทชิดเชื้อกับธาม ช่างเหมาะสมราวกับกิ่งทองใบหยก
ธามนั่งคุยกับหงส์ที่ลานฝึกงิ้ว มุมเดียวกับที่ธามเคยมาดูหงส์แอบฝึกงิ้วตอนเด็กๆ “จำได้ว่าตอนเด็กๆหงส์เคยแอบอาแปะสุงเล่นงิ้วตรงนี้ แต่ถูกจับได้เลยโดนลงโทษ”
“ตอนนั้นพวกเฮียต้องมาช่วยหงส์ตักน้ำใส่ตุ่ม อาป๊าถึงได้ยอมยกโทษให้”
“วันเวลาผ่านไปไวเหลือเกิน เผลอแป๊บเดียวหงส์ของเฮียก็ขึ้นเป็นเจ้าแม่แก๊งหงส์ดำซะแล้ว”
“ตำแหน่งนี้เหมาะจะเป็นของเฮียฉางมากกว่าหงส์ ถ้าเฮียฉางยังอยู่ หงส์คงไม่ต้องแบกรับภาระหนักอึ้งขนาดนี้”
“เฮียเชื่อว่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นบนโลกนี้ คนบนฟ้าได้กำหนดเอาไว้แล้ว เราเพียงแค่ทำมันให้ดีที่สุดก็พอ อาแปะสุงคงภูมิใจที่หงส์สืบทอดตำแหน่งหัวหน้าแก๊งหงส์ดำ”
“แต่ถ้าภายใน 3 เดือนนี้หงส์ยังหาตัวคนร้ายที่ฆ่าอาป๊าไม่ได้ หงส์ก็หมดความชอบธรรมที่จะดำรงตำแหน่งนี้ต่อไป”
“เฮียกำลังช่วยสืบอยู่ พอรู้เลาๆว่าไอ้ซ้งเป็นคนของไอ้เสี่ยเล้ง”
“หมายความว่าเสี่ยเล้งส่งคนมาฆ่าอาป๊าเหรอเฮีย”
“ใช่ แต่มันทำงานพลาด เสี่ยเล้งเลยสั่งให้มันหนีไปกบดานที่อื่น ก่อนที่จะถูกคนของหงส์ไปเอาตัวมา”
“เฮียแน่ใจนะว่าไม่ใช่ฝีมือเสี่ยเล้ง”
“เฮียคอยจับตามันแทบทุกฝีก้าว อาแปะสุงตายไม่ใช่ฝีมือมันแน่นอน” หงส์คิด...ถ้าไม่ใช่เสี่ยเล้ง ก็เหลือแค่เถ้าแก่เกากับตี๋เล็กเท่านั้น “หงส์อย่าเพิ่งร้อนใจไป ทรงกลดขึ้นเป็นนายกสมาคมเลือดมังกรเมื่อไหร่ ไอ้คนชั่วพวกเนี้ยจะต้องถูกล้างบาง”
“ถ้าคนที่ชนะการเลือกตั้งไม่ใช่เฮียทรงกลด แต่เป็นเสี่ยเล้งล่ะ”
“สมาคมเลือดมังกรก็คงต้องเป็นลุกเป็นไฟ”
หงส์อดใจหายไม่ได้เมื่อคิดว่าทรงกลดจะแพ้เสี่ยเล้ง
ในครัว กุ่ยโยนผักบุ้งลงในกระทะไฟลุกท่วม
หมวยแซว “ไม่คิดว่าเฮียกุ่ยจะเข้าครัวทำกับข้าวกับเค้าเป็นด้วย”
“ลื้อเห็นอั๊วเป็นคนไม่เอาถ่านนักหรือไงห๊ะ”
“อย่าว่าแต่ไม่เอาถ่านเลย ทั้งฟืน ทั้งเตา ก็ไม่เอาสักอย่าง”