บทละครโทรทัศน์ ซีรี่ส์เลือดมังกร หงส์ ตอนที่ 15 หน้า 2
หลงกับเจ็งจ้องหน้ากันหวิดจะวางมวย แต่หลงข่มใจกลัวหงส์จะเป็นอันตราย หลงได้แต่มองตามหลังหงส์ด้วยแววตาวิตกกังวล เจ็งยืนคุมเชิงหลงอยู่ด้านล่าง
จือเดินนำหงส์มาตาโถงทางเดินไปยังหน้าห้องรับรองพิเศษ เมื่อมาถึงหน้าห้องรับรองพิเศษ
“ขอค้นตัวด้วยครับ” จือยิ้มมุมปาก หงส์จ้องหน้าอาซา ระงับอารมณ์ จำต้องยืนนิ่ง ให้จือสำรวจ รู้สึกรังเกียจที่มือจือสัมผัสร่าง “ขอบคุณมากครับ” หงส์เม้มริมฝีปากแน่น จือหันไปพยักหน้ากับสมุนอีกคนที่คอยเปิดประตู ทำนองว่า ปลอดภัย ไม่มีอาวุธ
“เชิญด้านในครับ” จือผายมือเชิญหงส์ หงส์เดินเข้าไปภายใน มีม่านกั้นแลดูลึกลับ จือมองตามหลังหงส์แสยะยิ้ม เหมือนเห็นเนื้อเดินเข้าปากเสือ
หงส์เข้ามาภายในห้องรับรองพิเศษ เห็นเสี่ยเกานั่งคุยอยู่กับเมฆินทร์ท่าทางมีลับลมคมใน พอเสี่ยเกาเห็นหงส์เข้ามาก็หยุดพูดทันที หันมามองหงส์ยิ้มอย่างมีเลศนัย
หงส์ไหว้ “สวัสดีค่ะท่าน...”
“ฉันนึกว่าหนูจะเบี้ยวฉันเสียอีก”
“หงส์ไม่กล้าผิดนัดท่านหรอกค่ะ”
“ผู้หญิงอารมณ์มักขึ้นๆลงๆเอาแน่เอานอนอะไรไม่ค่อยได้ เพราะอย่างนี้ ถึงไม่เคยมีผู้หญิงหน้าไหนก้าวขึ้นมาเป็นหัวหน้าแก๊งในสมาคมของเรามาก่อน” เสี่ยเกาแดกดัน
“สมาคมเลือดมังกรถึงได้ยุ่งเหยิงอย่างทุกวันนี้ด้วยน้ำมือผู้ชาย” หงส์ย้อน
“คุณหนูรู้ได้ยังไง ถ้าผู้หญิงขึ้นมาเป็นใหญ่ สมาคมจะไม่วุ่นวายยิ่งไปกว่านี้”
“อย่างน้อยผู้หญิงอย่างหงส์ก็คงไม่โหดเหี้ยมอำมหิตฆ่าคนเป็นผักเป็นปลาได้เหมือนผู้ชายบางคน”
เสี่ยเการู้ว่าหงส์เหน็บ ชักสีหน้า ค้อมศีรษะ ขอตัวเมฆินทร์ แล้วลุกพรวดออกไปอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์
เสี่ยเกาหัวฟัดหัวเหวี่ยงออกมาหน้าห้อง “อวดดีไปเถอะนังหงส์ ปีกหักร่วงลงมาเมื่อไหร่อั๊วนี่แหละจะกระทืบลื้อเป็นคนแรก” เสี่ยเกาบุ้ยหน้าให้อาซาล็อกห้องจากด้านนอก ปล่อยให้หงส์อยู่ในห้องตามลำพังกับเมฆินทร์ เสี่ยเกายิ้มที่มุมปาก ยังไงคืนนี้หงส์ก็ต้องตกเป็นของเมฆินทร์แน่ๆ
ล็อบบี้ฉั่วเทียนเหลา หลงมองขึ้นไปชั้นบนด้วยความเป็นห่วงหงส์และหาโอกาสจะจัดการกับเมฆินทร์ หลงเห็นสมุนเมฆินทร์เดินกันขวั่กไขว่ เจ็งท่าทางยียวน แกล้งสูบบุหรี่แล้วพ่นควันใส่หน้าหลง หลงถูกจับตาดูตลอดเวลา ขยับตัวไปไหนไม่ได้เลย ไม่อาจเข้าถึงตัวเมฆินทร์