บทละครโทรทัศน์ เกมพยาบาท ตอน 1
บทประพันธ์ ระกา นุกูลบทโทรทัศน์ แสงเหนือ
เกาะร้างแห่งหนึ่ง เป็นเกาะที่อุดมสมบูรณ์แต่รกร้าง ยังไม่ได้รับการพัฒนา ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวกใดๆ อัคคีกำลังเดินออกจากป่าพร้อมกับเข็ม อัคคีสวมกางเกงยีนส์เก่าๆ กับเสื้อยืดธรรมดาๆ ดูเซอร์ๆ มีหนวดเคราขึ้นรกรุงรัง
เข็มสงสัย “นายอัคคีมาสำรวจเกาะซะทั่วอย่างนี้ นายคิดจะทำอะไรเหรอครับ”
“ฉันว่าจะมาทำรีสอร์ทที่นี่”
“ก็ดีนะครับ ที่นี่รกร้างมานานแล้ว”
อัคคีเดินนำเข็มเข้ามาที่กระท่อม แม้นมาศกับข้าวปุ้นยืนนั่งรออยู่ อัคคีเดินมาหยิบเป้ที่วางอยู่ที่แคร่หน้ากระท่อมขึ้นมาสะพาย
แม้นมาศถาม “นายจะกลับเลยเหรอจ๊ะ ไม่กินข้าวกินปลาก่อนเหรอ ฉันอุตส่าห์เตรียมไว้ให้”
“ไม่ล่ะแม้นมาศ ฉันต้องรีบกลับเชียงใหม่” อัคคีลูบหัวข้าวปุ้นด้วยความเอ็นดู “อย่าดื้ออย่าซนนะข้าวปุ้น มาคราวหน้าจะซื้อขนมมาฝาก”
ข้าวปุ้นดีใจ “เย้! ซื้อมาเยอะๆ นะครับ”
อัคคียิ้มใจดี “ได้สิ”
เข็มแซวหลาน “ได้ทีละเอาใหญ่เลยนะข้าวปุ้น” เขาเตือนอัคคี “รีบไปเถอะครับนาย”
อัคคีกับเข็มเดินออกไป
อัคคีกับเข็มเดินมาขึ้นเรือยนต์ที่จอดอยู่ที่ท่าเรือ เข็มขับเรือพาอัคคีออกไป อัคคีหันกลับมามองที่เกาะ
วันใหม่ ที่หน้าบริษัทอัคคีที่เชียงใหม่ อัคคีใส่ชุดสูทดูภูมิฐานเดินเข้าไปในบริษัท
พนักงานที่เดินผ่านมาตามรายทาง หยุดทักทาย “สวัสดีค่ะคุณอัคคี”
อัคคียิ้มแย้มทักทายพนักงาน แล้วรีบเดินเข้าไปข้างใน