บทละครโทรทัศน์ Fly To Fin สุดติ่งจิงเกอเบล ตอนที่ 9 หน้า 3

“จุนสนใจมาเล่นละครกับชมรมการแสดงมั้ย” แบ๊วหยิบใบปลิวขึ้นมาให้จุน “อ่ะ นี่ ชมรมเราจะมีละครเวทีการกุศล ค่าบัตรจะเอาไปช่วยซื้ออุปกรณ์การเรียนให้น้องบนดอย ตอนนี้ยังขาดนักแสดงอีกหลายคน โดยเฉพาะพระเอก”

จุนดูใบปลิวของชมรมการแสดง ประกาศหานักแสดง และทีมงาน ละครเวทีเรื่อง “พราย”

ลมฝนโน้มน้าว “ถ้าจุนได้มาเล่นนะ เราว่าคนดูล้นโรงละครแน่เลย”

จุนแบ่งรับแบ่งสู้ “ก็น่าสนุกนะ แต่ว่าตอนนี้เราก็มีงานเกือบทุกวัน กลัวว่าจะมาเล่นไม่ได้น่ะสิ” 

ธันย์กับเอิร์ทเดินเข้ามาพอดี เอิร์ทอดที่จะพูดกระทบจุนไม่ได้ “คนเค้ากำลังดัง เวลาก็เป็นเงินเป็นทอง เค้าไม่มาเล่นละครเวทีเล็กๆให้เสียเวลาหรอก” 

ธันย์หงุดหงิด “ไปเหอะไอ้เอิร์ท อย่าสนใจคนที่ทิ้งเพื่อนเลย”

เอิร์ทกับธันย์มองจุนอย่างไม่พอใจ แล้วเดินไป แบ๊ว ลมฝนมองตามอย่างไม่เข้าใจ หันมาเห็นจุนหน้าเครียด

แบ๊วสงสัย “นี่มีเรื่องอะไรกันเหรอจุน หมายความว่ายังไง ดังแล้วทิ้งเพื่อน”

ลมฝนนึกรู้ “ทะเลาะกันใช่มั้ย เพราะพักนี้คีนก็ดูแปลกๆ ทำหน้าเครียดตลอด ถามว่าเป็นอะไรก็ไม่บอก” 

จุนเครียดจนไม่อยากพูดอะไร “เราไปก่อนนะ” 

จุนเดินไป ทิ้งให้สองสาวมองตามอย่างสงสัย

คีนกำลังดูยูทูปวันที่จิงเกอเบลประกวดรอบสองอีกครั้ง แต่สีหน้าไม่มีความสุข  

ลมฝนเดินเข้ามา ชะโงกดูนิดนึง แล้วลงนั่ง “ตกลงที่ทำหน้าเครียดอยู่ทุกวันเนี่ย เรื่องจุนใช่มั้ย”

“ฝนรู้ได้ไง”

“รู้ก็แล้วกัน เดี๋ยวนี้ทำไมมีอะไรไม่เล่าให้ฟัง “

“คีนไม่อยากพูดถึงมัน พูดแล้วเจ็บใจ” 

“เค้าก็คงมีเหตุผลของเค้า”

คีนอารมณ์เสีย พูดแบบไม่คิด “ก็มันอยากดัง อยากได้เงินไง เหตุผลของมัน”

“แล้วทำไมเค้าถึงอยากได้เงิน”

“ก็มันไม่มีไง”

“ก็นั่นไง เหตุผลของเค้า คีนมีพร้อมทุกอย่าง คีนจะไปเข้าใจคนที่เค้าขาดได้ยังไง”

“ทำไมฝนต้องแก้ตัวให้มันด้วย หรือว่าเริ่มชอบมันแล้ว”

“พูดอย่างงี้ได้ไง ใจร้าย! “ลมฝนโกรธ ลุกไป  

คีนรีบลุกตาม “ฝน เดี๋ยว คีนขอโทษ”

“ไม่ต้องมาขอโทษ ไม่อยากคุยกับคนงี่เง่า “ลมฝนหันไปชนกับต้นที่เดินผ่านมาพอดี “อุ๊ย”

ต้นจับแขนลมฝนไว้ตั้งแต่ชนกัน “อ้าว ลมฝน ขอโทษนะ บังเอิญชนกันอีกแล้ว”

คีนไม่พอใจ รีบไปคว้ามือลมฝนออกมา แล้วยืนขวางกลาง จับมือลมฝนไม่ปล่อย “รู้สึกจะบังเอิญชนแต่ผู้หญิงนะ ไม่มีมุขอื่นแล้วรึไง”